Post: #84

Jopkolog napisał(a):Kościół na szczęście jest rzeczywistością o wiele bogatszą niż przedstawiają to media (a już zwłaszcza Gazeta Wyborcza).

Zgadzam się z częścią przed nawiasem, ale z tym co jest w nawiasie już nie do końca. To znaczy znalazłbym gorsze przykłady. Jan Turnau przecież często tam pisuje i wydaje mi się, że raczej jest to dobre podejście, jak najbardziej chrześcijańskie/katolickie.

Ale nie o tym była mowa:

Cytat:Ja ciągle mam nadzieję, że Michael po prostu nie wytrzymał presji i ukartował swoją śmierć, a teraz do końca życia będzie siedział gdzieś w samotności w Kordylierach...

Hmm... nie mówcie, że teraz będzie kolejny, który jest "wiecznie żywy", albo "ukartował śmierć, by zniknąć". Sporo już takich było (zaczęło się chyba od Hitlera). Na dłuższą metę to nie jest wcale takie śmieszne.

Ale w pewnym sensie zabiła go muzyka. I pieniądze. Bo to dla tych dwóch rzeczy postanowił wrócić. I wygląda na to, że nie wytrzymał presji po prostu. Zarówno fizycznie, jak i psychicznie go to przerosło. Właściwie to chciałoby się powiedzieć, że w zasadzie to mozna odnieść do całego jego życia (a szczególnie ostatnich kilkunastu lat). I chyba nie byłoby to takie dalekie od prawdy. Ale wielka szkoda i tak, że nie wrócił i nie nagrał nowych rzeczy, może wreszcie w duchu współczesnym, może znowu by wyznaczał trendy, a nie żyl przeszłością.

Jeśli chodzi o mnie - nie byłem jakimś wielkim fanem, chociaż faktycznie jak miałem 8-10 lat to szalałem przy jego przebojach, np. albumie "Bad". No i teledyski - "Black or white", "Thriller", "Beat it", "Give in to me", "Earth song", "Smooth criminal" czy cała masa innych - to były zawsze niezwykłe, filmowe wręcz dzieła. Do dziś pamiętam, jak wielkie wrażenie robił na mnie szczególnie jeden z nich - niestety nie pamietam teraz który, ale z "Dangerous" chyba, bardzo rozbuchany, wręcz barokowy, z bardzo szybkim montażem. Grali to non stop, nawet w "5-10-15" . Albo słynny wywiad, który przeprowadziła z nim Oprah Winfrey - chyba kilka tygodni to reklamowano w TVP. I puszczono w okolicach 17-18 po południu w weekend (po teleexpressie?), a nie gdzieś po nocy.

To niewątpliwie BYŁA wielka postać kultury pop. Świadczy to o tym, że zaraz po śmierci internet się "przytkał" w wielu miejscach, nawet Google wywalało błędy, ponieważ myślało że to atak wirusa, który wszędzie wpisuje to samo hasło do wyszukiwania.

Nawiązując do różnych kontrowersji - nie mogę teraz tego znaleźć, ale jeszcze z pierwszych godzin po tej tragicznej wiadomości na necie (chyba LA Times) znalazłem artykuł krótko podsumowujący jego życie. W głowę zapadł mi cytat (mniej więcej tak to szło), w którym Michael mówil, że najszczęśliwszym okresem w jego życiu były czasy nagrywania "Thrillera" i "Off the wall" i zawsze do nich powraca myślami i nigdy ich nie zapomni. Niech więc taki zostanie i w naszej pamięci...

I jeszcze coś weselszego:
- już sporo lat temu robiliśmy z kolegami kolędy w nowych wersjach, nieco inaczej zaaranżowane niż są znane (np. Cicha noc była na 4/4 jako bossa nova, Wśrod nocnej ciszy jako kanon a capella w stylu "Panie Janie", Jezusa narodzonego w stylu "Love is the 7th wave" Stinga, "Przybieżeli do Betlejem" w stylu żydowskim, z solówką na skrzypcach, dużo różnych motywów znanych powplatanych też w niektóre miejsca utworów - "Skóra", "Fragile", itp.). W "Mędrcy świata monarchowie" między zwrotkami wprowadziliśmy motyw na akordeon, który z czymś nam się kojarzył, ale nie wiedzieliśmy z czym. Po odegraniu całego zestawu kilkukrotnie publicznie, m.in. 2 razy w kościele, po kilku miesiącach opowiadałem znajomej o tych koncertach i wspominałem różne wersje. Kiedy zanuciłem jej ten wstawiony przez nas motyw ona nagle: "chwileczkę... przecież to... Jackson! Trochę zmieniony..., ale tak!" i tu zanuciła... "Heal the world". Faktycznie - to było to .

Także Radio Maryja by nas wyklęło za bezczeszczenie kolęd .