Post: #2

Niesamowite, że kiedy wracam do płyty X z 2013 roku to ku mojemu zdziwieniu jestem w stanie czerpać satysfakcję ze słuchania tego albumu. I choć IRA od tamtej pory cały czas nagrywa dokładnie to samo, to jest to jakby o 5-10% słabsze i zwyczajnie mi się nie podoba. Tutaj też, niby wszystko jest na swoim miejscu, ale jednak czegoś brakuje. Pazur jest, ale jednak go nie ma. Melodia fajna, ale tak naprawdę to nie. Gad śpiewa jak Gad, ale trochę jak nie Gad. Szkoda, bo naprawdę lubiłem tę naiwną, poprockową IRĘ, ale kolejny raz nie potrafią mnie do siebie w pełni przekonać, tak jak robili to jeszcze kilka lat temu.