Post: #72

Zauważyłem, że im więcej wokali Czesława (a przede wszystkim tych chórków, które naprawdę zaczęły koleć w którymś momencie), tym gorzej mi się słucha tej awangardowej części dyskografii - zawsze są skrajnie egzaltowane i wyniosłe. No, ale ta muzyka broni się z innych względów - to jest kocioł progresu, jazz-rocka, a od pewnego momentu również elektroniki, miejscami wcale oryginalny. A szczytowym osiągnięciem są chyba Marionetki (czyli pierwotnie "Niemen vol. 1" i "Niemen vol. 2"), które nawet na skalę światową są jednym z lepszych dokonań, powiedzmy, avant-progowych. Szkoda, że te zagraniczne płyty były znacznie bardziej zachowawcze, tak jakby sam nie wiedział, jak się przypodobać słuchaczom, zamiast robić to co mu wychodzi najlepiej.

A no i "Sen o Warszawie" i "Pod papugami" też lubię.