Post: #41

Uff, w ostatniej chwili przypomniałem sobie, że mój zegar nie spieszy już o trzy minuty, a tylko o jedną. A była na nim 21.00.

Post: #42

Koniec głosowania.

Suma głosów: 12

Głosy otrzymały następujące płyty:

A Broken Frame (1982) - 4
Speak & Spell (1981) - 3
Exciter (2001) - 2
Construction Time Again (1983) - 1
Sounds of the Universe (2009) - 1
Spirit (2017) - 1

W tej rundzie odpada:


2. runda

1. Speak & Spell (1981)
3. Construction Time Again (1983)
4. Some Great Reward (1984)
5. Black Celebration (1986)
6. Music for the Masses (1987)
7. Violator (1990)
8. Songs of Faith and Devotion (1993)
9. Ultra (1997)
10. Exciter (2001)
11. Playing the Angel (2005)
12. Sounds of the Universe (2009)
13. Delta Machine (2013)
14. Spirit (2017)

Koniec rundy: niedziela, 26 kwietnia 2020, 21:00

Post: #43

(23.04.2020 05:43 PM)AKT! napisał(a):  te cztery płyty to jest chyba najbrzydsza seria okładek

dla odmiany w pierwszej rundzie odpadła chyba najlepsza okładka DM. przynajmniej kolorystycznie jest świetna!

Post: #44

Nie podoba mi się, zbyt pastelowa. Ale DM ogólnie miało może ze trzy okładki, jakie mi się podobają.

Post: #45

Po namyśle zgodzę się, że Broken Frame jest najgorsze. Co nie zmienia faktu, że zaraz potem:
Speak & Spell

Post: #46

Yacy napisał(a):dla odmiany w pierwszej rundzie odpadła chyba najlepsza okładka DM. przynajmniej kolorystycznie jest świetna! Icon_smile2

to prawda, miałem nawet to napisać! kojarzy mi się z trochę z malarstwem renesansowym; tylko czcionce "a broken frame" mógłbym coś zarzucić, ale to detal

Post: #47

(23.04.2020 07:20 PM)Lilian napisał(a):  co to znaczy, że płyta jest "poczciwa"?

Znając całą późniejszą twórczość Depeche Mode, z całą tą świadomością, słuchając pierwszej płyty można się tylko uśmiechnąć nad tą stylistyką. W moim przypadku jednak ten uśmiech znaczy więcej niż znudzenie i rozczarowanie niektórymi późniejszymi płytami:

Exciter (2001)

Post: #48

Speak & Spell

Post: #49

No to poczekam na rozwój sytuacji, ale mam nadzieję, że dogorywki nie będzie. Musiałyby na czele być zupełnie inne płyty niż zgłaszane w poprzedniej rundzie (no chyba, że dwie z jednym obstawieniem).

Post: #50

Zestaw płyt, które nie dostały głosów w pierwszej rundzie jest bardzo pocieszający na przyszłość.

Post: #51

dannar napisał(a):W moim przypadku jednak ten uśmiech znaczy więcej niż znudzenie i rozczarowanie niektórymi późniejszymi płytami

mam tak samo!

ja też jeszcze się wstrzymam, byłoby jednak szkoda debiutu, może otworzy się jakaś furtka

Post: #52

Mam dokładnie tak samo, chcę uratować ten debiut. I dlatego również poczekam na rozwój sytuacji.

Post: #53

Spirit

Ktoś będzie płakać po tej płycie? Ja nie. Może i Exciter, i Dźwięki, i nawet Ultra czasem przynudzają, ale myślę, że każda z tych płyt ma więcej naprawdę fajnych momentów niż ta.

Post: #54

Ja z kolei dlatego, że chcę ratować inne płyty, więc jeżeli będzie niebezpiecznie to do wywalenia debiutu. Ale jeżeli nie będzie zagrożenia to poszukam czegoś innego do zgłoszenia.

Post: #55

Ej, ale Spirit miał być nastepny a nie teraz.
Co do debiutu, to najlepszymi Depeszami w klimacie słodkiego synthpopu są pierwsze trzy płyty Erasure.

Na pierwszych dwóch płytach są momenty, ale generalnie naprawdę są najsłabsze w całej dyskografii i tu nie za wiele jest do bronienia.

Post: #56

to ja też tak

Spirit

Post: #57

Speak & Spell

Mam nadzieję, że nie będę żałował, że za mało taktycznie.

Post: #58

Artur.O napisał(a):Ktoś będzie płakać po tej płycie?

Ja tak. Może to trochę zejście z drogi, którą zaproponowała ich najlepsza czyli Delta, ale nadal jest tam sporo świetnej muzyki z perełką w postaci Poison Heart.

Post: #59

(24.04.2020 01:43 PM)meni napisał(a):  Co do debiutu, to najlepszymi Depeszami w klimacie słodkiego synthpopu są pierwsze trzy płyty Erasure.

DM słuchałem od czwartej płyty. nie zawsze było mi po drodze, ale generalnie bardzo lubię to co robili nawet na początku. to, że oceniam pierwsze trzy płyty niżej niż większość późniejszych, to nie znaczy, że nie lubię tych płyt. z powodów osobistych mam okazję dosyć często słuchać również tych płyt. i nigdy nie wychodzę z domu

ale właściwie chciałem napisać coś innego.

Yazoo nagrali dwie płyty i też je bardzo lubię. a kilka utworów jest w moim TWC.
ale jeśli chodzi o Erasure to zupełnie mi z nimi nie po drodze...
nawet z singlami mam problem. kilka kojarzę, ale który był np. jako pierwszy hitem? nie wiem.
sprawdziłem pierwszą płytę, po tytułach, bez słuchania. Oh, Lamour? może...

ten sam twórca tylko wokaliści się zmieniali a jednak zupełnie inny odbiór.
może właśnie z czterech głosów ten od Erasure jest najsłabszy?

Post: #60

Spirit