Post: #112

no i jest nowiusieńka dyszka.

wchodzimy do top gigant 30.

30. When I Look At The World [All That You Can't Leave Behind; 2000]
głównie za tekst.
so I try to be like you
try to feel it like you do
but without you it's no use
I can't see what you see
when I look at the world
wszystkie teksty na ATYCLB są mi ogromnie bliskie. takie proste, wręcz banalne, ale tak głębokie i piękne.
włącza się syndrom perkusisty. kolejna prosta i niezwykła rzecz. tak samo jak klawisz [syntezator]. gitara już nie tak banalna, ale tym lepiej.
niesamowite. chyba właśnie odkryłam o kim jest "Mozart pisał bez skreśleń" Afro Kolektywu. bynajmniej nie o Wolfgangu Amadeuszu.
29. Yahweh [How To Dismantle An Atomic Bomb; 2004]
jednak są takie perełki na Bombie. takie, które zasługują na top gigant 30.
świetny utwór na zakończenie [bo powiedzmy, że Fast Cars się nie liczy ] słabej płyty.
super tekst. taki hOptymistyczny. take these shoes, take this shirt, take this soul... take this, take that. wszystko weź. a na koniec weź this heart and make it break. szczerze mówiąc, to słyszę w tym delikatne cofnięcie się do ATYCLB. nie do końca by tam pasowało, ale trochę przypomina tamte klimaty.
kurczę, jestem fanatyczką gitary Edge'a, więc chcąc nie chcąc muszę wspomnieć, że rewelacyjna gitara.
[nie mogłam się powstrzymać. to choroba. edgeofilia.]
28. Discotheque [Pop; 1997]
i proszę bez tekstów, że za nisko, bo założę się o wszystko, że kocham to dużo bardziej niż ten z Was, kto ma Dyskotekę wyżej w swoim rankingu.
do rzeczy.
boom cha! na takie dyskoteki mogłabym chodzić. chewing bubblegum, bo to mój nawyk. so, let's go, les't go.. discotheque! boom cha! [chorobliwie mi się ta 'bumcza' podoba.]
aaa!, nie wiem co napisać. ale chyba nie muszę, bo Wy wszystko wiecie o geniuszu tej piosenki. wiem, że wiecie.
może tylko słowo o klipie - probably najlepszy ich teledysk. chyba, że na równi z jednym... o którym bedzie trochę później. ale te światła dyskoteki powalają, 'seksi Adam łid mirorbol', no i, kurczę, miażdżąca choreografia przy tej kochanej 'bumczy'! najlepszy choreograf Jukendensa czy innego Tańca Z Gwizdami by tego nie wymyślił! nie, poważnie, to jest jeden z najfajniejszych wizualnych momentów w historii U2. i think so.
boom cha!
27. Stay (Faraway, So Close!) [Zooropa; 1993]
siostra mi kiedyś powiedziała, że ta gitara jest nudna. to był jeden z momentów, kiedy chciałam jej poważnie przyłożyć. jaka nuda? wtf? gdzie? że prawie ciągle tak samo? no i co z tego? przecie to jest przepiękne!
tekst... nie pobawię się w cytowanie, bo musiałabym zacytować całość. i podpisać się pod nim. bardzo się z nim utożsamiam [no, może poza "you stop in for a pack of cigarettes", gdyż, jako astmatyk, nie palę].
taka skromna perkusja... taka skromna gitara [ale nigdy nudna! wykluczone!]... i tak dobrze widać/słychać, że skromność popłaca...
26. Red Hill Mining Town [The Joshua Tree; 1987]
joshuowe klimaty niszczą. RHMT podobnież. ni to szybkie, ni wolne... jakby się szybko wlokło.
znów nie ma miejsca żeby cytować, bo każde słowo ważne. ale choćby sam refren:
hangin` on
you're all that's left to hold on to
I'm still waiting
no już więcej nie zacytuję, bo jak się rozpędzę, to cały tekst napiszę.
wystarczy kliknąć link i posłuchać. urzekające. na tyle urzekające, żeby trafić to top gigant 30.
25. Unknown Caller [No Line On The Horizon; 2009]
czyli tzw. Anna Koler. zespół niczym mi nie zadośćuczyni zaniku tej przestrzeni w wersji płytowej w odniesieniu do tego słabego jakościowo nagrania z Eze. to powinno brzmieć tak jak tam! i gdyby tak brzmiało, to z pewnością bez problemu wśliznęłoby się do top20. a tak - 'tylko' top25.
ale i bez tej genialnej przestrzeni utwór jest genialny. ewidentnie najmocniejsza strona albumu. 'ooooo oooooo!' w mordę! głupie wycie, jakieś ooo steki jęki nie wiadomo co, ale jak to niesamowicie brzmi! jakie to jest rewelacyjne! cały ten podniosły ton piosenki, rozkazy, "restart and re-boot yourself! you're free to go! ooooo!" itd. nieziemskie.
niepozorny, delikatny początek, 'sanszajn sanszajn', lekka perka i gitarka... i w końcu wchodzi bas i od razu zmienia się nastrój. genialny ten bas. niesamowita, nawet jak na Edge'a, gitara. no i, kurczę, to 'ooooo!'... później organy. i świetna solówka Edge'a połączona z basem. miazga. tylko gdyby nie to stłumienie... akurat w tym przypadku to działa na niekorzyść utworu. zwłaszcza, że się słyszało lepszą wersję.
24. If God Will Send His Angels [Pop; 1997]
utwór jakby świąteczny. cały tekst jakby odwoływał się do Bożego narodzenia, do tego wszystkiego, co wtedy ma miejsce. czyż to nie jest piękne opowiadanie? wyznanie? bo to trochę też wyznanie wiary. ale piękne, prawda? muzyka też lekko bożonarodzeniowa. zimna perkusja. nieco rozgrzana gitara, jak po gorącej herbatce z cytryną.
ech. co ja gadam? jest czerwiec a ja tu o świętach. ale co innego można o tym napisać?
23. Peace On Earth [All That You Can't Leave Behind; 2000]
wyżej świat potrzebował zesłania aniołów, teraz pokoju.
smutne. cholernie smutne i przerażająco prawdziwe. tu jest jeszcze "there's gonna be peace on Earth", ale bardziej przejmująca jest wersja z "there's never gonna be peace on Earth"...
Jesus can you take take the time
to throw a drowning man a line
...
tell the ones who hear no sound
whose sons are living in the ground
...
peace on Earth
kurczę, strasznie przejmujące. i cudowne. skromna, lekka muzyka. stawiamy na głęboki tekst. prosty, ale głęboki. takie jest ATYCLB. takie jest POE.
22. Love And Peace Or Else [How To Dismantle An Atomic Bomb; 2004]
doszłam do wniosku, że to jednak najlepszy kawałek na Bombie. tyle energii! spokojny początek... mysterious guitar... i nagle Larry jak nie walnie w bębny! bomba! taka powinna być cała Bomba!
liryki - nie powiem, że piekne, bo to nie pasuje do tego kawałka. fajne! grubo fajne. z jajami.
perkusja jest fenomenalna. Larry zaszalał. kosmos, nawet jak na jego możliwości. czyli dla zwykłego śmiertelnika total kosmos.
gitara... gitaragitaragitaragitaragitara! woah!
a jeśli gitara, to i... basbasbasbasbasbasbas! mrrrrrrr!
i czy nie można było zrobić całej takiej płyty? no nie można było? niech by nawet wszystko było w identycznym klimacie jak L&P. ale to by było świetne! a tak... wiadomo. no słaba płyta. niespójna i dużo słabych punktów. za dużo.
sama się sobie dziwię, że Bombowiec wylądował tak wysoko. ale ewidentnie mu się to należy.
21. The Groung Beneath Her Feet [The Million Dollar Hotel Soundtrack; 2000]
kiedy w końcu miałam w rękach soundtrack MDH i słuchałam go... doznałam szoku. pozytywnego oczywiście. niesamowita, nieziemska muzyka. niesamowity klimat. rok 2000, jubileusz o którym Bono tak lubi mówić... nie dziwię się, że lubi. w końcu to fenomenalny rok w historii zespołu. dwie genialne płyty. no, jedna i pół. ale genialne.
cudny tekst. tradycyjnie. ale teraz już będą coraz cudniejsze.
fantastyczny rozwój akcji po "when there is only love... only love...". kosmos!