Post: #61

AKT! napisał(a):uproszczenie jest jak zwykle jasne dla wszystkich poza kajmanem

Jak się uprzeć (nawet niezbyt mocno) to rock'n'roll jest odmianą rocka, ja go jednak odbieram jako protoplastę. Nie czuć w nim rockowego zęba, a nie czuć już bluesowego (wiem, to też uproszczenie).
Chciałem napisać jeszcze o innym uproszczeniu (w zupełnie innej kwestii), ale chyba sobie jeszcze daruję.

Post: #62

Rock'n'roll powstał ponad 10 lat przed rockiem, to prawda.

Post: #63

AKT! napisał(a):masz na myśli "let it be"? naprawdę?

Nie, mam na myśli poprzednich 5 (?) zdaje się płyt. Ale generalnie cały czas praktycznie szli do przodu, czego raczej nie można powiedzieć o Hey'u, niestety.
Ale Artur ma oczywiście pełną rację, inne czasy to zupełnie były - Hey zaczynał z bardzo wysokiego C, Bitle z płyty na płytę się rozkręcali. No i znaczące zmiany personalne kontra ten sam skład - trudno to porównywać.

Miszon napisał(a):chłopaki, zespół w 1993 był mój, a wy tu tylko graliście, ale teraz jest już was

Należałoby chyba uściślić, że chodzi tylko o ten rok i "Fire", gdzie rzeczywiście Banach po prostu dobrał sobie ludzi do nagrania właściwie swojej płyty (słynna historia o odmowie udziału w nagrywaniu przez Żabiełowicza "Teksańskiego" i "Zazdrości" - bo to "wiocha" ). Potem jednak pozostali członkowie zespołu udzielali się kompozycyjnie i to był już coraz bardziej także ich zespół na pewno.
I oczywiście, spodziewałem się, że napiszesz o tym, że z Banachem zjadaliby własny ogon. Ale to odejście było prędzej czy później pewne, więc nie mielibyśmy okazji się tego dowiedzieć. I nie chodzi nawet o podkochiwanie się Banacha w Kaśce, ale o różnice artystyczne - Nosowska po prostu coraz bardziej rozsmakowywała się w innej muzyce, w elektronice, w ówczesnych nowych brzmieniach, przy czym na pewno wspierał ją Paweł.
W każdym razie dla mnie szkoda tylko, że poszli aż tak bardzo w inną stronę, bo chyba można było to zrobić jednak bardziej łagodnie, a tak to trochę dwa różne zespoły wyszły. Przy okazji mam takie odczucie, że odejście BAnacha spowodowało nie tylko zmniejszenie roli gitar w zespole, ale przede wszystkim jakoś kompozycyjnie było słabiej, jakoś tak bardziej topornie - ale może też chłopaki się "wyprztykali" z czasem z fajnych kompozycji...

Miszon napisał(a):ostateczne i konsekwentne odrzucanie amorów stało się, poza nagłym krachem komercyjnym, powodem odejścia Piotra z zespołu.

Powiem szczerze, że trochę nie chce mi się w to wierzyć. Bo po tylu latach czy to miałoby takie znaczenie? Bardziej jednak to widzę jako zmęczenie sobą i na pewno poważne różnice co do przyszłości zespołu, o czym wtedy dość głośno też się mówiło. A odrzucenie amorów nastąpiło na pewno znacznie wcześniej i pewnie mogło dopełnić tego obrazu.

Post: #64

Miszon napisał(a):Historia Pierwszej Płyty o "Fire" jest gdzieś na chomikach, gorąco polecam, jest parę przezabawnych grepsów (czołowy to o zjedzeniu zupki chińskiej Icon_biggrin3 ).

Oooo, posłucham!

Post: #65

Nie uważam, aby Hey skokowo zmieniał styl: już na Music Music mamy świadectwa unowocześnienia brzmienia. Mnie zresztą te zmiany cieszyły, gdyby zespół próbował drążyć w kółko tzw. starego Heya, po pierwsze na pewno nie zdobyłby takiego statusu, po drugie raczej by mnie w końcu znudzili. A tak to ich droga artystyczna, mimo wpadek jesli chodzi o poziom, była ciekawa.

Nie zgadzam się też aby tylko Nosowska dążyła ku elektronice, jej debiut był de facto płytą duetu Banach/Nosowska, nazwali go innym szyldem, ze wzgledow marketingowych, ale potem Banach zarzucił ten kierunek.

Po trzecie nie zgadzam się, że The Beatles nie zaczynali z wysokiego C - przecież Beatlemania wybuchła w początkach ich kariery, a w 1963/64 grali najlepszy pop na świecie, w późniejszych latach mieli już lepszą konkurencję.

Post: #66

Wygląda na to, że mój głos nic nie zmieni, więc głosuję na najsłabszą moim zdaniem płytę czyli:
[6] [sic!] (2001)

Post: #67

Mam małe pytanie (bo nie chce mi się szukać i zagłębiać w szczegółowe zasady ) czy jeżeli teraz oddam głos na płytę, która nie odpadnie (bo która odpada już jest raczej jasne) to ten będzie ją obciążał do jej końca czyli jakby będzie dla niej karniakiem na dalszą drogę?
A z tego co dotąd tutaj przeczytałem, najbardziej wciągają mnie różne ciekawostki na temat czołowej polskiej kapeli przełomów wieków (a nawet tysiącleci).

Post: #68

Sundrajta napisał(a):Mam małe pytanie (bo nie chce mi się szukać i zagłębiać w szczegółowe zasady

Ja się w sumie dołączam do pytania i w sumie bym prosił, aby ktoś streścił te zasady, bo przypomniałem sobie, że przecież mam prowadzić kolejnego Survivora, a za cholerę nie kumam tych zasad

Post: #69

Wygląda to tak (śledziłem to szczegółowo), że w przypadku równej liczby głosów odpada ten, który dostał ich więcej w poprzedniej rundzie, jeśli nadal jest równowaga to w kolejnej poprzednie i tak do końca. Jeżeli to nie rozstrzygnie lub remis jest w pierwszej rundzie to przeprowadza się dogrywkę. Dlatego jeżeli o niczym głos nie decyduje, to (w moim odczuciu) warto dodać ten karny punkt bo może się jeszcze przydać.

Post: #70

Przykład z Bitli:

Artur.O napisał(a):[7] Revolver (1966) (0, 3, 0, 2, 1, 2, 2)
[8] Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967) (4, 2, 1)
[9] Magical Mystery Tour (1968) (4, 0, 3)

W kolejnej rundzie wprawdzie więcej głosów otrzymał Sierżant, ale gdyby był remis to też odpadły sierżant, bo dwie rundy wcześniej miał dwa karne głosy, a MMT zero.

Post: #71

Potwierdzam wyjaśnienia kajmana
A regulamin jest dostępny na 1. stronie wątku dot. Bitli.
Za pół godziny zamykam głosowanie, choć sprawa wydaje się być rozstrzygnięta.

Post: #72

No to niech będzie:
[06] [sic!] (2001)

Post: #73

Koniec głosowania.

Płyty, które w tej rundzie otrzymały głosy:
[1] Fire (1993) - 1 głos
[2 Ho! (1994) - 2 głosy
[3] ? (1995) - 1 głos
[6] [sic!] (2001) - 2 głosy
[9] Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy! (2009) - 1 głos
[10] Do rycerzy, do szlachty, doo mieszczan (2012) - 6 głosów
[11] Błysk (2016) - 2 głosy

Zatem żegna się z nami Do rycerzy, do szlachty, doo mieszczan.

Zapraszam do głosowania w rundzie drugiej.
Czas do najbliższej niedzieli do g. 21.

Płyty, które bierzemy pod uwagę:
[1] Fire (1993)
[2 Ho! (1994)
[3] ? (1995)
[4] Karma (1997)
[5] Hey (1999)
[6] [sic!] (2001)
[7] Music Music (2003)
[8] Echosystem (2005)
[9] Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy! (2009)
[11] Błysk (2016)

Post: #74

[11] Błysk

Post: #75

Błysk

Post: #76

POnownie łatwa decyzja:
Hey
Wtedy nawet mi się podobała, ale na dłuższą metę w sumie niewiele zostało z tej płyty i zgadzam się z opinią kolegi, któremu w 2000 ją puściłem "jejku, ale to bez sensu, mają pod trzydziestkę, a próbują grać jak nastolatki, co im oczywiście nie wychodzi. Do tego jakieś covery, odrzuty ze starych zespołów Banacha, ewidentny powrót do przeszłości, zespół się chyba kończy". Biorąc pod uwagę rychłe odejście Banacha, no to było w tym wiele racji, ja dodam od siebie jeszcze, że trafił się nawet numer gdzie riff jest bliźniaczo podobny do własnego starego kawałka, czyli kolejny przejaw braku pomysłów.
Nic dziwnego, że na początku trasy koncertowej sale były jeszcze w miarę pełne, a potem, mimo że zmieniali kilka razy na mniejsze, to ludzi było coraz mniej (o ile pamiętam trafiały też im się wtedy takie koncerty, gdzie było tylko kilkadziesiąt osób).
Jak słucham nawet teraz tej płyty, to niby w trakcie słuchania jest momentami fajnie (aczkolwiek momentami Nosowska ryczy jak chyba nigdy wcześniej i to denerwuje), ale za jakiś czas to się ulatnia i zostaje ogólne wrażenie dość hałaśliwej, skocznej, ale paradoksalnie nudnawej płyty, w dodatku bez żadnego kilera, do pisania których mieli przecież talent.

Post: #77

a ja znów zgadzam się z Miszonem:
Hey

Post: #78

Jako całość rzeczywiście jest koszmarna. Powracam jedynie do tytułowego.

Błysk

Post: #79

No nie, Błysk gorszy od Hey albo od, dajmy na to, sic??

Post: #80

Miszon napisał(a):No nie, Błysk gorszy od Hey albo od, dajmy na to, sic??

Błysk jest w Top 5 moich koszmarów wszech czasów. Tzw. płyt, które kupiłbym tylko po to, aby je połamać i wyrzucić przez okno.