Post: #41

Raconteursów słucha się miło, dużo lepiej niż ostatniego Jacka solo czy czegokolwiek od Dead Weather.
HTRK jest niewątpliwie najciekawsze spośród waszych propozycji -- to nie do końca moje granie, ale szanuję i doceniam.
Young są przewidywalni do bólu, ale słucha się bez bólu. Spoczko płycia.
Anderson archaiczny, ale dużo bardziej przystępny niż sądziłem.
Savoretti miewa momenty, ale bywa napuszony i pretensjonalny, co wywołuje komiczny efekt, gdy posłucha się, co ma (a w zasadzie czego nie ma) słuchaczom do przekazania.
Kwiat Jabłoni to Muzyka Końca Lata bis z wyraźnym oazowym zacięciem. Fajnie, że ktoś próbuje z indie folkiem w Polszy, szkoda, że nadal nie udaje się go wyciągnąć za uszy z oazowej nory na jakiś sensowny level.
Sarsa nie była tak zła, jak się bałem, ale miała trochę cringe'owych momentów, wobec których nie mogłem przejść obojętnie.
The Theorist to definicja coverów epoki youtube'a. Szkoda życia na tego typu taśmowe, mechaniczne przeróbki obliczane na odsłony.

1. Bonnie 'Prince' Billy, Bryce Dessner & Eighth Blackbird – When We Are Inhuman
2. The Dumplings – Raj
3. Mazolewski / Porter – Philosophia
4. The Raconteurs – Help Us Stranger
5. Roosevelt – Young Romance
6. HTRK – Venus in Leo
7. Young the Giant – Mirror Master
8. The Cranberries – In the End
9. Jon Anderson – 1000 Hands: Chapter One
10. Suede – The Blue Hour
11. Daria Zawiałow – Helsinki
12. Jack Savoretti – Singing to Strangers
13. Dido – Still on My Mind
14. Metric – Art of Doubt
15. Kwiat Jabłoni – Niemożliwe
16. Brass Against – Brass Against
17. Sorry Boys – Miłość
18. Riverside – Wasteland
19. Sarsa – Zakryj
20. Lao Che – Wiedza o społeczeństwie
21. The Theorist – Piano Covers, Vol. 14

Post: #42

Jak widac nie ma znaczenia, czy wrzucilbym disco polo, czy muzyke instrumentalna - i tak skonczy na samym koncu
Moj udzial w zabawie chyba troche mija sie z celem.

Czemu uwazasz Konradzie, ze Savoretti jest pretesjonalny, napuszony i ma niewiele do przekazania? I czemu porownujesz Kwiat Jabłoni do piosenek oazowych? Ja bym chcial, zeby na oazach tworzono takie piosenki... Czego tak naprawd3 oczekujesz od nich, by tworzyli?
P.S. Co to jest "cringe'owy moment"?

Post: #43

Czy wrzucasz to, co Ci się naprawdę podoba? Bo raczej wygląda na to, że wybierasz płyty na chybił trafił (i to bardziej na chybił).

Post: #44

Kajmanie, bo ja w ogole plyt prawie nie slucham. A skladanek zabrania mi sie wrzucac, wiec...
Bo tak to mialbym co wrzucac: Eurowizja, Dora, Melodifestivalen...

Post: #45

1. Riverside – Wasteland
2. Metric – Art of Doubt
3. Roosevelt – Young Romance
4. Young the Giant – Mirror Master
5. Mazolewski / Porter – Philosophia
6. Bonnie 'Prince' Billy, Bryce Dessner & Eighth Blackbird – When We Are Inhuman
7. Dido – Still on My Mind
8. The Raconteurs – Help Us Stranger
9. The Dumplings – Raj
10. Suede – The Blue Hour
11. HTRK – Venus in Leo
12. Lao Che – Wiedza o społeczeństwie
13. Brass Against – Brass Against
14. Jon Anderson – 1000 Hands: Chapter One
15. Kwiat Jabłoni – Niemożliwe
16. Jack Savoretti – Singing to Strangers
17. Sorry Boys – Miłość
18. The Cranberries – In the End
19. Daria Zawiałow – Helsinki
20. Sarsa – Zakryj
21. The Theorist – Piano Covers, Vol. 14

Propozycja:

Twenty One Pilots - Trench [X-2018]

Post: #46

kajman napisał(a):Czy wrzucasz to, co Ci się naprawdę podoba? Bo raczej wygląda na to, że wybierasz płyty na chybił trafił (i to bardziej na chybił).

też odnoszę takie wrażenie

prz_rulez napisał(a):Jak widac nie ma znaczenia, czy wrzucilbym disco polo, czy muzyke instrumentalna - i tak skonczy na samym koncu Icon_wink

argument chybiony w kontekście mojego głosu, afrojax nie był u mnie na końcu; twoje rozumowanie jest bezpodstawne -- dla mnie nie ma żadnego znaczenia, kto płytę zgłosił -- myślę, że dla innych podobnie

prz_rulez napisał(a):Czemu uwazasz Konradzie, ze Savoretti jest pretesjonalny, napuszony i ma niewiele do przekazania?

miał też miłe momenty, ale bywał przedobrzony -- nie twierdzę, że jest pretensjonalny, ale że bywa, że tak brzmiał na tym krążku

prz_rulez napisał(a):I czemu porownujesz Kwiat Jabłoni do piosenek oazowych? Ja bym chcial, zeby na oazach tworzono takie piosenki...

bo tak brzmią, głównie przez gitarę akustyczną i unison; łatwo mogli od tej konwencji uciec, ale postanowili z niej czerpać -- ich wybór; do mnie nie trafili

prz_rulez napisał(a):P.S. Co to jest "cringe'owy moment"?

wiem, że ty nie miewasz takich chwil, że się za kogoś wstydzisz albo że chcesz się schować do wewnątrz, żeby nie dostać raka, ale niestety teksty sarsy (nie wszystkie) czasem wywołują u mnie tego typu odczucia

Post: #47

AKT! napisał(a):dla mnie nie ma żadnego znaczenia, kto płytę zgłosił -- myślę, że dla innych podobnie

Akurat nie o to mi chodzi - po prostu nie mam zdolności trafiania w cudze gusta.
Miewam A w muzyce miewam tylko w takim kontekście, że boję się, co ludzie pomyślą o tym, że czegoś słucham.
A co tam powoduje, że masz ochotę "schować się do wewnątrz"?

P.S. Wydaje mi się, że pisanie o raku w tym kontekście może budzić pewien niesmak.

Post: #48

AKT! napisał(a):myślę, że dla innych podobnie

Też tak myślę. Np u mnie Sasza była znacznie wyżej niż u niego.

AKT! napisał(a):niestety teksty [...] czasem wywołują u mnie tego typu odczucia

I tutaj wychodzi wyższość mojego niesłuchania textów. Nie mam takich odczuć.

Post: #49

prz_rulez napisał(a):Jak widac nie ma znaczenia, czy wrzucilbym disco polo, czy muzyke instrumentalna - i tak skonczy na samym koncu
Moj udzial w zabawie chyba troche mija sie z celem.

Wiesz w pewnym sensie masz rację, bo wygląda na to, że jesteś z nami na siłę?
Bo my pozostali (przynajmniej ja mogę tak za siebie napisać) jesteśmy tu dla przyjemności poznawania czyichś ulubionych płyt. Gdyż mnie ciekawi czego w głębi serca słucha ktoś inny, bo próbuję odgadnąć (chyba złe słowo) co tym kimś kieruje przy tym lub innym wyborze?

AKT! napisał(a):Savoretti miewa momenty, ale bywa napuszony i pretensjonalny, co wywołuje komiczny efekt, gdy posłucha się, co ma (a w zasadzie czego nie ma) słuchaczom do przekazania.

I w tym przypadku spodziewałem się takich właśnie reakcji, dlatego przez kilka miesięcy nie dodawałem tego albumu do zabawy. Ale uznałem że skoro mi się bardzo spodobał, to dlaczego inni nie mają go poznać?
Mnie po prostu zachwycił ten prosty rodzaj muzyki, bez żadnych poszukiwań, bez siłowania się z obowiązującymi trendami, ujęła mnie prostota przekazu i dla mnie Jack w tym co tu śpiewa jest szczery (może dobrze, że jeszcze nie zapoznawałem się z tłumaczeniami tekstów).

Aha i wiadome jest że dzisiaj nie przedstawię wrześniowych wyników, którą to prezentację przekładam na 4 października (piątek), o godzinie 22-giej.

Post: #50

Sundrajta napisał(a):Wiesz w pewnym sensie masz rację, bo wygląda na to, że jesteś z nami na siłę? Icon_rolleyes

Dziwne, że piszesz tak w sytuacji, gdy jest tak mało głosujących...
I jakoś wątpię, że istnieje takowa ciekawość tutaj na większą skalę.

Post: #51

kajman napisał(a):I tutaj wychodzi wyższość mojego niesłuchania textów. Nie mam takich odczuć.

Czytałem już Twoje komentarze na ten temat przy innych okazji i zawsze się trochę dziwiłem. Teraz również wprost mogę napisać, że różnimy się pod tym względem, ale ponieważ wyszedłeś poza obszar swoich doświadczeń i napisałem powyższy komentarz z perspektywy wartościującej, to ja tylko dodam, że na pewno nie ma się czym chwalić. W końcu teksty są integralną częścią sztuki, o której rozprawia się na tym forum. Oczywiście formy instrumentalne też mają znaczenie, ale jeśli mówimy o tzw. piosenkach, to brak zrozumienia (dla) tekstów, ich pomijanie, jakaś forma dyskwalifikacji i tym podobne wiążą się z pewną ułomnością słuchającego i brakiem otwarcia na pełne spektrum doświadczanych bodźców.

Wiem, że szczególnie to ostatnie zdanie zapisałem brzydkim językiem, a przecież nie chodzi tu o obrażanie czy wytykanie czegoś - szanuję Twoje podejście. Bardziej chciałem odnieść się do tej "wyższości", bo tak naprawdę w bardziej obiektywnych kategoriach, a chyba do pewnego momentu można je tutaj stosować, przejawia się raczej Twoja "niższość" (tak używając Twojego języka).

Taka mnie myśl naszła

Post: #52

W sumie to ja też nie przejmuję się tekstem utworów. Gdy już mi wejdą w umysł to wejdą, sam o to nie zabiegam. Inna sprawa, że działo to się częściej za mojego młodu.

Post: #53

Ta moja wyższość była żartobliwa. A co do mojego słuchania słów utworów to czasami je słyszę, ale kompletnie nie ma to wpływu na ocenę utworu. Dla mnie wszystko mogłoby być śpiewane skatem albo jakoś podobnie i niektórym utworom na dobre by to wyszło, bo słowa, a także sposób ich interpretacji potrafi zburzyć strukturę utworu (ale zdecydowanie częściej czynią to instrumentalne solówki, które są istną plagą - sensowna solówka zdarza się rzadziej niż w co dziesiątym utworze). Dużo według mnie ważniejsze jest wpasowanie się z głosem w muzykę.

Post: #54

Sundrajta napisał(a):I w tym przypadku spodziewałem się takich właśnie reakcji, dlatego przez kilka miesięcy nie dodawałem tego albumu do zabawy. Ale uznałem że skoro mi się bardzo spodobał, to dlaczego inni nie mają go poznać?
Mnie po prostu zachwycił ten prosty rodzaj muzyki, bez żadnych poszukiwań, bez siłowania się z obowiązującymi trendami, ujęła mnie prostota przekazu i dla mnie Jack w tym co tu śpiewa jest szczery (może dobrze, że jeszcze nie zapoznawałem się z tłumaczeniami tekstów).

i super! moja krytyka może była odrobinę przesadzona, bo skupiłem się na tym, co mi wadziło, ale to wcale nie jest zła muzyka -- nie mam z nią problemu, ale z jackiem się nie zaprzyjaźnimy, choć ma całkiem ładny głos

z tymi tekstami to też nie jest tak, że siedzę na geniusie i śledzę linijka za linijką; nie zawsze też to, co jest śpiewane jest ważne, ale jeśli się już do mnie dobije, to zwracam uwagę i poddaję ocenie -- czasem pozytywnej, czasem nie

Post: #55

1. the Cranberries – In the End [2019-IV]
2. Lao Che – Wiedza o społeczeństwie [2018-II]
3. the Raconteurs – Help Us Stranger [2019-VI]
4. Mazolewski / Porter – Philosophia [2019-V]
5. Sorry Boys – Miłość [2019-V]
6. Kwiat Jabłoni – Niemożliwe [2019-II]
7. Suede - The Blue Hour (wrzesień 2018)
8. Jon Anderson – 1000 Hands: Chapter One [2019-III]
9. Riverside – Wasteland [2018-IX]
10. Metric – Art of Doubt [2018-IX]
11. Dido – Still on My Mind [2019-III]
12. the Theorist – Piano Covers, Vol. 14 [2019-V]
13. Jack Savoretti – Singing to Strangers [2019-III]
14. Bonnie 'Prince' Billy, Bryce Dessner & Eighth Blackbird – When We Are Inhuman [2019-VIII]
15. HTRK – Venus in Leo [ 2019-VIII]
16. Roosevelt – Young Romance [2018-IX]
17. Brass Against – Brass Against [2018-VIII]
18. Young the Giant – Mirror Master [2018-X]
19. Sarsa – Zakryj [2019-V]
20. the Dumplings – Raj [2018-IX]
21. Daria Zawiałow – Helsinki [2019-III]

propozycja:
Claire Hamill - Over Dark Apples [sierpień 2019]

Post: #56

Yacy napisał(a):14. Bonnie 'Prince' Billy, Bryce Dessner & Eighth Blackbird – When We Are Inhuman [2019-VIII]

myślałem, że komu jak komu, ale akurat Tobie siądzie! co się stało?

Post: #57

nie siadło
w sumie pewnie niewiele zabrakło, żeby mogło mi się spodobać.
przy trzecim czy czwartym utworze zacząłem się nudzić

często decydują niuanse, tu zdecydowały raczej na minus.

Post: #58

cóż, szkoda miało potencjał na Twój aprówal w każdym razie

Post: #59

Najgorzej wypadł w tym zestawie album zespołu, który ma w nazwie same duże litery. Nic tam ciekawego nie znalazłem. Sarsa, jak tu zostało już wspomniane ma kilka dziwnych i bardzo słabych momentów. Pomysł na tą płytę był dobry, z wykonaniem jest o wiele gorzej. Album, na którym się znalazło wiele wykonawców po prostu przynudzał. Tym razem prz miał o wiele lepszy pomysł na krążek, ale to jest taki przeciętne wydanie z coverami znanych numerów na pianinie. Kwiat Jabłoni ma dużo country'owych naleciałości, które trochę przeszkadzają. Jack zaprezentował przyjemną popową muzykę i to tyle. Po Andersonie spodziewałem się jednego z ostatnich miejsc, a tutaj się jednak znajduje sporo ciekawych utworów. Można powiedzieć, że single w tym przypadku są jednym z gorszych elementów płyty. Młodzi giganci grają rockową muzykę na wysokim poziomie. No i jest w końcu wisienka na torcie, czyli album powracającego po wielu latach zespołu The Raconteurs. Wcześniej już go raz słyszałem, ale wtedy wydawał się on płytą o zaledwie niewiele wyższym poziomie niż przeciętny. Co innego utwór "Sunday Driver", którego pokochałem już od pierwszego przesłuchania. Krążkowi "Help Us Stranger" przydała się druga szansa i w ten sposób ląduje u mnie na miejscu drugim. Nawet zastanawiałem się, czy kapelę Jack'a White'a nie dać powyżej Darii, ale ostatecznie to polska wokalistka nieznacznie wygrała ten pojedynek.

No i wzorem kajmana umieściłem oceny każdego albumu

1. 9,0 Daria Zawiałow – Helsinki [2019-III]
2. 9,0 the Raconteurs – Help Us Stranger [2019-VI]
3. 8,5 Metric – Art of Doubt [2018-IX]
4. 8,0 the Dumplings – Raj [2018-IX]
5. 8,0 Riverside – Wasteland [2018-IX]
6. 7,5 Young the Giant – Mirror Master [2018-X]
7. 7,5 Jon Anderson – 1000 Hands: Chapter One [2019-III]
8. 7,0 Suede – The Blue Hour [2018-IX]
9. 7,0 Roosevelt – Young Romance [2018-IX]
10. 7,0 Brass Against – Brass Against [2018-VIII]
11. 7,0 the Cranberries – In the End [2019-IV]
12. 7,0 Sorry Boys – Miłość [2019-V]
13. 6,5 Jack Savoretti – Singing to Strangers [2019-III]
14. 6,0 Kwiat Jabłoni – Niemożliwe [2019-II]
15. 5,5 Mazolewski / Porter – Philosophia [2019-V]
16. 5,5 Dido – Still on My Mind [2019-III]
17. 5,0 the Theorist – Piano Covers, Vol. 14 [2019-V]
18. 4,5 Lao Che – Wiedza o społeczeństwie [2018-II]
19. 4,5 Bonnie 'Prince' Billy, Bryce Dessner & Eighth Blackbird – When We Are Inhuman
20. 4,0 Sarsa – Zakryj [2019-V]
21. 2,0 HTRK – Venus in Leo [2019-VIII]

Post: #60

Ufff. Powiem szczerze, że pierwsze zetknięcia z tegomiesięcznymi nowościami (tymi, których nie znałem) wypadły mocno nieciekawie i jakoś w ogóle nie miałem chęci do nich wracać. No ale skoro termin za chwilę mija, to postanowiłem się jednak zmobilizować i ponowne zetknięcie nie wypadło generalnie tak najgorzej. Ale po kolei.
Kwiat to moje tegoroczne odkrycie, chociaż tu też pierwsze przesłuchanie nie wypadło najlepiej. Ale po jakimś czasie znowu po nich sięgnąłem i zaskoczyło - melodyjne, przyjemne, urocze granie z niegłupimi generalnie tekstami - jeśli kraina łagodności, to właśnie taka.
Racontoursi czułem że mogę być nieźli i to się jak najbardziej potwierdziło. Płyta zagrana na luzie, z oddechem, fajnymi melodiami i ciekawymi zmianami tempa i energii - takiego Jacka lubię i cenię.
Covery na pianino miło mnie zaskoczyły - i chociaż nie do końca przepadam za klasycznym graniem, generalnie płyty słuchało mi się dobrze.
A tu największe zaskoczenie, bo po pierwszych odsłuchach wrażenia mocno średnie, ale jednak okazało się, że są tu bardzo urokliwe melodie wrzucone w zgrabne kompozycje. Niestety płyta jest nierówna i ma co najmniej 2 słabsze momenty, ale większość utworów zdecydowanie na plus.
John to niestety nie moja bajka. Nie jest źle, a bywa nawet całkiem w porządku, gdy jest samo instrumentarium, ale jak wchodzi wokal, a szczególnie na dłużej, to ja odpadam. Sorry...
JTG miewa niezłe momenty, ale generalnie przytłacza elektroniką - nie moja bajka, choć doceniam miejscami.
HTRK zaczęło dobrze, ale potem było coraz bardziej monotonnie i coraz bardziej męcząco - w takiej ilości takie granie to nie dla mnie.
No i Sarsa. Z początku myślałem, że ocena będzie między 1 a 2 najwyżej, ale kilka ostatnich kawałków było nienajgorszych, więc nawet minimalnie pozytywne zaskoczenie.
No i Jack, który z kolei jest niemożliwie przesłodzony. Ta muzyka chyba skierowana jest tylko do kobiet, bo na dłuższą metę mdli naprawdę mocno.

1. Riverside – Wasteland [2018-IX] 9,0
2. Kwiat Jabłoni – Niemożliwe [2019-II] 8,0
3. Lao Che – Wiedza o społeczeństwie [2018-II] 7,0
4. The Raconteurs – Help Us Stranger [2019-VI] 7,0
5. Brass Against – Brass Against [2018-VIII] 7,0
6. The Theorist – Piano Covers, Vol. 14 [2019-V] 6,5
7. Bonnie 'Prince' Billy, Bryce Dessner & Eighth Blackbird – When We Are Inhuman [2019-VIII] 6,5
8. Daria Zawiałow – Helsinki [2019-III] 6,0
9. Metric – Art of Doubt [2018-IX] 5,0
10. Mazolewski / Porter – Philosophia [2019-V] 4,5
11. The Cranberries – In the End [2019-IV] 4,0
12. Jon Anderson – 1000 Hands: Chapter One [2019-III] 4,0
13 The Dumplings – Raj [2018-IX] 3,5
14. Dido – Still on My Mind [2019-III] 3,5
15. Young The Giant – Mirror Master [2018-X] 3,5
16. HTRK – Venus in Leo [ 2019-VIII] 3,5
17. Sarsa – Zakryj [2019-V] 3,0
18. Roosevelt – Young Romance [2018-IX] 2,5
19. Suede – The Blue Hour [2018-IX] 2,5
20. Sorry Boys – Miłość [2019-V] 2,5
21. Jack Savoretti – Singing to Strangers [2019-III] 1,5

Nad propozycją się jeszcze zastanowię (jak większość ).