Post: #1

Dziś przeglądając stare notowania ''Poplisty'' Rmf.fm wzięło mnie na małe przemyślenia.
Zacznę od tego, że jako dziecko wychowywałem się na Rmf.fm, Esce czy jeśli chodzi o telewizję to MTV i Vivie. Pamiętam jaką dla mnie radością było codzienne śledzenie tych wszystkich list przebojów. Wiadomo miałem na tych listach utwory za które bardziej trzymałem kciuki czy też takie za które mniej, ale mogę stwierdzić że z pewnością z 80% kawałków granych wtedy podobało mi się. Pamiętam, że te listy przebojów traktowałem jako wyznacznik poziomu muzyki. Wydawało mi się, że jak utwór jest wysoko to jest na prawdę świetny i trzeba go słuchać (wiem teraz brzmi to śmiesznie, ale myślałem tak jako dziecko )
Tak trwałem w tym codziennym przeglądaniu list chyba jakoś do roku 2010. Potem procent muzyki która mi się tam podobała stopniowo zaczął maleć. Zacząłem sam szukać muzyki która mi się podoba , najpierw przede wszystkim na you tubie i tak zaczęła zmieniać się moja playlista. Codzienne przeglądanie list zostało zminimalizowane do zerknięcia na nie może raz na kilka miesięcy aż o ile dobrze pamiętam w 2012 lub 2013 roku całkowicie zaprzestałem bo niestety wtedy już może na cały Top 20 odnajdowałem 2-3 utwory które mi się podobały.
Teraz już wcale na nie nie zaglądam. Utwory odnajduję na na you tubie, playlistach spotify czy na płytach ulubionych wykonawców ale trochę smutne, że muzyka popularna stała mi się tak obca. Jak tylko jadę samochodem, jestem u znajomych i gdzieś akurat słyszę Rmf czy Eskę to tylko się utwierdzam, że to kompletna beznadzieja. Z mojej listy udało mi się usłyszeć jedynie ''Trofea'' i ''Old Town Road'' a tak to sama muzyka od której głowa boli i która nie ma żadnego sensu ani przekazu.

Chciałbym tylko zapytać czy ma ktoś podobnie? Jestem ciekaw czy są tu osoby które też kiedyś słuchały głównie muzyki radiowej a obecnej nie mogą znieść.
Przede wszystkim chciałbym się dowiedzieć czy myślicie że poziom muzyki popularnej w ciągu kilku lat tak bardzo spadł czy dorastanie sprawia że tak bardzo zmieniają się gusta ?
Mimo wszystko do teraz lubię muzykę która była popularna z 10-15 lat temu. Czasy kiedy w radio było można usłyszeć Evanescence, T.Love, Linkin Park, Madonne, Black Eyed Peas, Eminema. Radia były wtedy na prawdę różnorodne : rock, pop, rap , muzyka klubowa.

Post: #2

jedno i drugie

z jednej strony -- dobra muzyka w dużej mierze przeszła z mainstreamu do internetu
z drugiej -- starzejemy się i nie wszystko komercyjne trendy, które poczulibyśmy i uznali jako własne, mają szanse do nas trafić, bo mamy już pewien bagaż muzycznych doświadczeń

co do gustów -- radio jest w większości tworzone dla młodych, więc będzie jakimś tam odbiciem tego, czego słuchają dzieciaki -- zwykle bardziej ugładzonym, pozbawionym krawędzi i charakteru, choć nie zawsze

Post: #3

Jeśli lubisz dawne przeboje i chcesz poznać więcej, mogą cię zainteresować również te tematy - sorry za autoreklamę i do jeszcze innego forum
http://rmfpoplista.phorum.pl/viewtopic.php?t=713
http://rmfpoplista.phorum.pl/viewtopic.php?t=4571
http://rmfpoplista.phorum.pl/viewtopic.php?t=809
i może dawne notowania Szczecińskiej Listy Przebojów (tak zwłaszcza z lat 1995-2008), które są jeszcze bardziej różnorodne (do znalezienia w Internecie)
O dziwo, trochę niegdyś poszerzyłem horyzonty, przeglądając i słuchając takich archiwaliów.

Co do tematu - faktycznie, i jedno, i drugie. Nieraz na listę wpuszczam rzeczy, które co najmniej mógłbym usłyszeć w wieczornym paśmie którejś z największych stacji, a teraz nie ma na to szans; z drugiej strony, jeszcze więcej kompletnie by mi się wtedy nie podobało. Jednak "wychowanie" muzyczne ma jakiś wpływ na to, czego się słucha później i naturalnie dźwięki z dzieciństwa są nam bliższe i bardziej przyswajalne, a nowe mody mniej zrozumiałe. No i trzeba też pamiętać, że wtedy też było pełno, brutalnie mówiąc, syfnej muzyki, która już trochę przepadła, ale i mniej chętnie była podłapywana przez największe stacje - RMF FM bardzo konsekwentnie grał dość "bezpieczny" repertuar przez większość lat zerowych, ale obecnie różnice między poszczególnymi stacjami są coraz mniejsze. Jeszcze trochę i tzw. Wielka Czwórka rzuci się na disco polo.

Swoją drogą, wspominałem sobie ostatnio, i doszedłem do wniosku że akurat lata 2011-2013 były dość wyjątkowe. Z jednej strony była absolutna electropopowa masakra, a z drugiej strony - komercyjne megasukcesy Gotye, Lorde i Lany Del Rey, a na POPliście były nawet notowane takie zespoły jak The Lumineers, Pearl Jam, czy Franz Ferdinand - czyli raczej "alternatywny", niż popowy, główny nurt. Obecnie jednak jest gorzej niż kiedykolwiek wcześniej.

Post: #4

Stawiam na starość.
Z lekkim elementem spadku poziomu.

Post: #5

A ja właśnie stawiam na duży spadek poziomu. Każdy kto słuchał popularnych stacji radiowych i muzycznych jeszcze 15-20 lat temu. Ba, nawet 10 lat temu dostrzeże, że muzyka mainstreamowa przeżywa kryzys.
Starość to może 15%, 85% to spadek poziomu.
Na szczęście mamy internet i możemy odnaleźć to, co lubimy i czego z przyjemnością możemy słuchać

Post: #6

Tomekk napisał(a):muzyka mainstreamowa przeżywa kryzys

Mainstreamowa może, ale na szczęście świat się na niej nie kończy. Chociaż i w nim znajduje znacznie więcej ciekawych rzeczy niż kiedyś.

Tomekk napisał(a):Starość to może 15%

Co Wy o starości, skoro macie w sumie chyba mniej lat niż ja.

Post: #7

Hmm. Ostatnio też czasem przychodzi mi do głowy podobne pytanie.
Myślę, że spadek poziomu to kwestia gustu. Ważniejszym czynnikiem jest na pewno rewolucja w przemyśle muzycznym spowodowana gwałtownym wzrostem popularności serwisów streamingowych przy jednoczesnej degradacji wysokiej niegdyś pozycji radia oraz zmniejszeniu wyników sprzedaży (zarówno cyfrowej - głownie pojedyncze utwory, jak i fizycznej - albumy). Takie wywrócenie rynku do góry nogami na pewno zwiększyło wpływ przeciętnego odbiorcy, który poprzez swoje odsłuchy może teraz dokładać kolejną cegiełkę do popularności konkretnych artystów. Z serwisów streamingowych korzystają głównie ludzie młodsi (ciężko mi teraz znaleźć jakieś wiarygodne statystyki, ale sam strzelam że największą grupą konsumentów są osoby od 12-14 do 25-30 lat), których gusta są zazwyczaj skrajnie inne od tego, co zostawiły po sobie poprzednie pokolenia). To głównie dzięki nim trap i hip-hop osiągają dzisiaj tak niesamowicie wysokie wyniki.
Innym, stosunkowo młodym gatunkiem, który ostatnio cieszy się niezwykle silnym wzrostem popularności, jest reggaeton i podobne mu brzmienia z muzyki latynoskiej. Na to wpływ znowu może mieć coraz większa popularność platform streamingowych w bardzo ludnych krajach Ameryki Łacińskiej. Kilkadziesiąt milionów potencjalnych nowych słuchaczy to dosyć sporo.
Nie ma co ukrywać - oba te gatunki nie są specjalnie skomplikowane, zarówno tekstowo, jak i kompozycyjnie. Oczywiście, jak wszędzie, da się w nich znaleźć perełki, ale, przynajmniej w mojej opinii, lwia część nagrań z tych gatunków jest raczej przeciętnej jakości.

Co się tyczy komercyjnych stacji radiowych, przynajmniej tych polskich - ich słuchaczami są w większości osoby starsze od głównej grupy konsumentów serwisów streamingowych, które zazwyczaj nie są tak przychylne nowym trendom jak młodsi słuchacze. Poza tym, duża część z nich (a może nawet i zdecydowana większość) używa radia tylko jako zapychacza, potrzebnego tylko "żeby coś grało" - czy to podczas jazdy samochodem, czy podczas gotowania czy porannej toalety. Co prawda na pierwszy rzut oka widać miałkość i wtórność niektórych nagrań - ale, myśląc sposobem osób układających radiowe playlisty, jeśli jeden utwór wtórnego niemieckiego DJ'a spodobał się słuchaczom to na pewno jego kolejne kilka(naście) brzmiących dokładnie tak samo singli również się spodoba. Do tego dochodzi jeszcze ustawa o konieczności zapełnienia 1/3 muzycznego czasu antenowego polskimi nagraniami i kolejny bezpieczny singiel Grzeszczak, Hyżego, Smykiewicza czy Bednarka ląduje w obiegu.
Momentami sam się dziwię takiemu a nie innemu wyborowi utworów do radiowych playlist. Dla przykładu - "Shallow" Lady Gagi nie zostało zagrane przez RMF FM ani razu. No comment

Post: #8

Odpowiem krótko: spadek poziomu muzyki. Po prostu wszystko już było i teraz jest tylko mielone, a mielonka to nie stek...
Może tylko starość w tym sensie, że słyszeliśmy w młodości bardziej oryginalne rzeczy, one były wtedy dla nas nowe, świeże, pachnące (trzymając się kulinarnych odniesień ), a teraz gdy słuchamy podobnych rzeczy tylko często niższej jakości, ale nawet podobnej - to już nie mamy raczej tych doznań co niegdyś (przynajmniej ja to u siebie zauważam), a przynajmniej są one znacznie rzadsze. Jedynym plusem jaki widzę w obecnych czasach jest to, że mogę dotrzeć bardzo szybko do ogromu nowej (i starej też) muzyki, więc zawsze mogę wybrać coś, na co mam akurat ochotę.

Post: #9

Zdecydowanie i jedno i drugie. Jednak bardziej bym postawił na to pierwsze (bo stary to nie jestem ). I to w zasadzie wszędzie się poziom obniżył. Teraz w takim RMF-ie, czy Esce trudno znaleźć typowy dla wcześniejszych dekad pop, a dominuje tam niskiej jakości dance, hip-hop, czy reggaeton. Na dodatek mamy w tych czasach coraz więcej coverów, które nawet nie mogą szorować butów oryginałowi. Teksty również są coraz niższej jakości.

Post: #10

Kuba1201 napisał(a):Na dodatek mamy w tych czasach coraz więcej coverów, które nawet nie mogą szorować butów oryginałowi.

Tutaj to miałbym akurat odmienne zdanie, bo jednak większość coverów w moim odczuciu przebija oryginały.

Post: #11

(28.08.2019 12:29 PM)kajman napisał(a):  

Kuba1201 napisał(a):Na dodatek mamy w tych czasach coraz więcej coverów, które nawet nie mogą szorować butów oryginałowi.

Tutaj to miałbym akurat odmienne zdanie, bo jednak większość coverów w moim odczuciu przebija oryginały.

Kubie pewnie chodziło o covery, które pojawiają się w stacjach radiowych - często utrzymane w infantylnej, tanecznej stylistyce.

Post: #12

neo01 napisał(a):Odpowiem krótko: spadek poziomu muzyki. Po prostu wszystko już było i teraz jest tylko mielone, a mielonka to nie stek...

czekałem na taką wypowiedź xD

nie zgadzam się, że wszystko było; natomiast to co nowe, raz że rzadko kiedy przebija się dziś do radia, a dwa, że dla osób wychowanych na rockowych pryncypiach, będzie trudne do zaakceptowania

neo01 napisał(a):teraz gdy słuchamy podobnych rzeczy tylko często niższej jakości, ale nawet podobnej - to już nie mamy raczej tych doznań co niegdyś

i to się dobrze łączy w całość z moją tezą -- musiałbyś wyjść z bańki słuchania powtórek rzeczy z przeszłości, żeby w ogóle dać sobie szansę na poczucie jakiejś świeżości -- oczywiście im dalej w las, więcej płyt przesłuchanych, gust bardziej ustabilizowany, tym o to trudniej, ale to nie wina muzyki (pojęcie świeżości jest subiektywne, chyba że odnosimy się do kontekstu popkulturowego, to można próbować to jakoś zuniwersalizować), a słuchacza i wiem doskonale o co Ci chodzi, czasem trzeba włożyć niemały wysiłek w to, żeby wejść w zupełnie nową szufladkę, ale da się i uważam, że dopóki się próbuje, to nie ma co demonizować i mówić o starości

przykładowo moim zdaniem zeszły rok był fantastyczny, jeśli chodzi o nowe płyty; ten jest jak dotąd taki o, ale nadal liczę, że jesienią coś mnie skutecznie uwiedzie

Post: #13

(27.08.2019 02:05 PM)Artur.O napisał(a):  Swoją drogą, wspominałem sobie ostatnio, i doszedłem do wniosku że akurat lata 2011-2013 były dość wyjątkowe. Z jednej strony była absolutna electropopowa masakra, a z drugiej strony - komercyjne megasukcesy Gotye, Lorde i Lany Del Rey, a na POPliście były nawet notowane takie zespoły jak The Lumineers, Pearl Jam, czy Franz Ferdinand - czyli raczej "alternatywny", niż popowy, główny nurt.

Zgodzę się; to był czas, kiedy na POPliście działo się dużo ciekawego. W moim odczuciu zwłaszcza rok 2012 należał do tych najbardziej interesujących, gdy doszło np. do debiutu Florence + The Machine w notowaniu i to było wow.

Sam też zaczynałem swoją "muzyczną przygodę wiernego słuchacza" przy RMFie i codziennym słuchaniu Darka Maciborka (swoją drogą, gdy sobie uświadamiam, że mija już prawie dziesięć lat od magicznego dla mnie startu, to głowa mała). Wówczas pan Darek był dla mnie człowiekiem, który zna się niewątpliwie na wszystkim, co muzyki dotyczy.

Później zacząłem buszować po internecie, trafiać na różnego rodzaju fora, odnajdywać nowe inspiracje. POPlista stawała się coraz mniej ważna, a w dodatku zacząłem dostrzegać jej wszelkie mankamenty, co jeszcze bardziej mnie odpychało. Dlatego fakt, że jesteśmy starsi i starsi ma tu niewątpliwie duże znaczenie; więcej analizujemy, odrzucamy to, co uważamy za wtórne, a utożsamiamy się szczególniej z rzeczami, o które trudniej w głównych rozgłośniach radiowych. Mowa tu o "muzycznych świrusach", bo jeśli chodzi o "zwykłych słuchaczy", Gaspard trafnie to opisał.

(27.08.2019 10:43 PM)Gaspard napisał(a):  Poza tym, duża część z nich (a może nawet i zdecydowana większość) używa radia tylko jako zapychacza, potrzebnego tylko "żeby coś grało" - czy to podczas jazdy samochodem, czy podczas gotowania czy porannej toalety. Co prawda na pierwszy rzut oka widać miałkość i wtórność niektórych nagrań - ale, myśląc sposobem osób układających radiowe playlisty, jeśli jeden utwór wtórnego niemieckiego DJ'a spodobał się słuchaczom to na pewno jego kolejne kilka(naście) brzmiących dokładnie tak samo singli również się spodoba.

Dzisiaj, patrząc na notowanie i odsłuchując fragmenty tych piosenek, których nie znam - większość zlewa się w jedną ohydną papkę, z której nie dałbym rady wykrzesać dla siebie zupełnie nic wartościowego. Mam wrażenie, że muzyka popularna przechodzi dosyć poważny kryzys. Ale jest też kilka jasnych punktów, jak np. Daria Zawiałow na czele zestawienia. Chociaż to zwykła ustaweczka, to i tak miło popatrzeć.

Post: #14

Jeśli chodzi o mnie to bardziej postawiłbym na zaniżony poziom muzyki i to bym to zrobił na podstawie ogólnopolskich radiostacji i ich listom przebojów,bowiem jeśli porównamy np. notowania obecne POPListy z notowaniami za czasów kiedy Figurski prowadził to na bank różnica będzie diametralna.Dlaczego? Choćby spójrzmy na pierwsze lata istnienia,a tu dużo prawdziwego Popu,kawałek muzyki rockowej etc. Idealnie pasowało w to co nazwa listy mówiła. A co jest? Mainstream Pop,lekki Dance, inaczej lekko-gorzka mieszanka muzyczna,ponieważ szczerze utwory od Męskiego Grania Orkiestry czy Darii Zawiałow nie spowodują,że będzie powrót do pierwotnej stylistyki,która istniała od pierwszego notowania. Jakby były produkcje od takich artystów jak Kensington,Stereophonics,Editors etc. To może byłby powrót,ale niestety szefowie muzyczni mają ból pupy i są ograniczeni w to co grupa targetowa typu Gimbaza czy młoda grupa np. 20-36 lat preferuje. Jeśli chodzi o idelane przykłady balansu pomiędzy komercją,a ambitnym graniem czy muzyką mniej radiową to znajdziemy w listach przebojów lokalnych stacji np. Hit Port Radia Weekend FM,gdzie np. W 20-ce obecnie 50/50. Warto też spojrzeć na poprzednie notowania i zadać sobie pytanie czy jest spora różnica

Post: #15

Ale Ty piszesz o spadku poziomu stacji radiowej, a nie muzyki, a to zdecydowanie nie to samo.

Post: #16

(28.08.2019 02:39 PM)kajman napisał(a):  Ale Ty piszesz o spadku poziomu stacji radiowej, a nie muzyki, a to zdecydowanie nie to samo.

Chociaż i to też powinno być zaliczone,bowiem tak czy siak można poprzez spojrzenie w Playlisty radiowe wystejtmentować czy obecna muzyka idzie na górę czy na dno.

Post: #17

AKT! napisał(a):musiałbyś wyjść z bańki słuchania powtórek rzeczy z przeszłości

A skąd wiesz że akurat nie wyszedłem? Może nie wyszedłem całkowicie, ale uwierz, że próbowałem. Miałem np. takie okazje przy Rankingu Płytowym, ale jakoś mnie te wasze propozycje z innej strony "barykady" nie zachwyciły, delikatnie mówiąc. Inna sprawa, że zauważyłem w sobie z czasem większą wybredność w ogóle w różnych kwestiach, w tym co do muzyki. I naprawdę wiele rzeczy, które mi się podobały za młodu, teraz mnie kompletnie nie kręci. I nie wierz, że jestem jakimś nawiedzonym rockowcem, który nie wychylał się poza swój świat. W rzeczywistości jest tak, że słuchałem już takich wykonawców jak MJ, New Kids On The Block, Spice Girls (ciekawie wyglądały ich kasety obok Nirvany i PJ ); namiętnie i codziennie słuchałem listy Hop-Bęc w liceum (choć w piątki wybierałem lepszą LP3), z której wiele rzeczy - zdecydowanie nie rockowych - wtedy mi się bardziej podobało...
Był taki czas że słuchałem The National, Editorsów itp. Niestety ta muzyka generalnie nie przetrwała u mnie próby czasu (część rockowej też nie). Teraz mam do niej dostęp większy niż kiedykolwiek i staram się z tego korzystać, no ale... nic nie poradzę na swój spaczony gust

AKT! napisał(a):przykładowo moim zdaniem zeszły rok był fantastyczny, jeśli chodzi o nowe płyty

Fakt, że nie był zły, za to tej jesieni szykują się potencjalne killery (jeden oficjalnie wychodzi jutro i na pewno takim jest).

Post: #18

(28.08.2019 08:46 AM)neo01 napisał(a):  Jedynym plusem jaki widzę w obecnych czasach jest to, że mogę dotrzeć bardzo szybko do ogromu nowej (i starej też) muzyki

O, właśnie. Dzięki większemu dostępowi do starszej muzyki, nie trzeba się przejmować spadkiem poziomu w 2019 roku - przecież tyle jest wcześniejszych lat do poznawania.

Post: #19

neo01 napisał(a):A skąd wiesz że akurat nie wyszedłem?

tak zakładam po Twoim stanowisku nie twierdzę, że nie próbowałeś, czy nie miałeś okazji -- ale wiem po sobie, że okazja to czasem za mało trzeba do tego czasu i przekonania; czasem pewne rzeczy zaskakują w najmniej oczekiwanym momencie, dlatego warto słuchać rzeczy, których się nie rozumie, które nas nie biorą, których nie lubimy, dla własnego dobra -- to moja teza i mój sposób, możesz się oczywiście nie zgadzać

neo01 napisał(a):I naprawdę wiele rzeczy, które mi się podobały za młodu, teraz mnie kompletnie nie kręci.

to normalne, też tak mam, czasem za to jestem w stanie usłyszeć na nowo coś, co wcześniej nie było dla mnie nijak interesujące -- to pokrzepiające

neo01 napisał(a):Był taki czas że słuchałem The National, Editorsów itp. Niestety ta muzyka generalnie nie przetrwała u mnie próby czasu

i to też rozumiem! ale oni też prochu nie wymyślili od tego czasu, poruszają się w swoich bezpiecznych stylistykach, które już poznałeś, przeżyłeś i odłożyłeś na bok, więc szukanie siebie tam na nowo może być jakimś tropem, ale jednak prawdopodobieństwo powodzenia nie jest chyba zbyt wysokie chyba że byłby impuls, który by Cię do tego skłonił

Artur.O napisał(a):O, właśnie. Dzięki większemu dostępowi do starszej muzyki, nie trzeba się przejmować spadkiem poziomu w 2019 roku - przecież tyle jest wcześniejszych lat do poznawania. Icon_wink

ja zawsze mam czego słuchać i zawsze są to ciekawe rzeczy -- jeśli tego nie robię, to jest to tylko moja wina -- wiadomo, że nie o self-shaming tu chodzi, bo czasem też mam ochotę posłuchać niczego, uciec w jakiś bezpieczny zakątek i się wyłączyć, ale jest zależność między tym, jaki wysiłek wkładam w odsłuch, ile inwencji, a tym, na ile jestem z niego zadowolony

i dlatego w moim przypadku odsłuchu np. do topu wykonawcy na mysze czy rankingu płyt będą miały zwykle niższą wartość, bo są w jakiś sposób odtwórcze, nie zawsze przystają do tego, na co mam ochotę, ale nie znaczy to, że nie poznam przy ich okazji czegoś ciekawego -- kylie np. była niesamowicie przyjemna i przeleciałem przez znaczną część plejlisty kilkakrotnie przed oddaniem głosu; od voo voo zdążyłem już posłuchać od wczoraj dwóch płyt, też zapowiada się nieźle

Post: #20

AKT! napisał(a):dlatego warto słuchać rzeczy, których się nie rozumie, które nas nie biorą, których nie lubimy, dla własnego dobra

To mnie rozbawiłeś Ja jednak słucham muzyki dla przyjemności, nie żeby się katować (mam wystarczająco życiowych stresów).
Chociaż

AKT! napisał(a):pewne rzeczy zaskakują w najmniej oczekiwanym momencie

co do tego mogę się zgodzić i czasem tak było, że coś "zaskakiwało" ale np. zasłyszane przypadkiem w radio, a nie żebym sobie sam puszczał coś co mi się nie podoba i czekał a nuż zaskoczy, no niee...