Post: #21

21. Simple Minds - Someone Somewhere (In Summertime) (1982) [new romantic, synth pop]
22. Michael Jackson - Billie Jean (1982) [pop]
23. Simple Minds - Promised You a Miracle (1982) [new romantic, synth pop]
24. Christian Death - Figurative Theater (1982) [gothic rock]
25. Chrome - Armageddon (1982) [post-punk, no wave]
26. Front 242 - Operating Tracks (1982) [ebm]
27. Dexy's Midnight Runners - Come On Eileen (1982) [pop rock]
28. The Chameleons - Nostalgia (1982) [post-punk]
29. Duran Duran - Hungry Like A Wolf (1982) [synth pop]
30. Cocteau Twins - Blind Dumb Deaf (1982) [etheral wave]

Strefę killerów można poznać po tym, że już pojawia się m.in. Michael Jackson, z piosenką, którą słyszałem stanowczo zbyt dużo razy (nie z własnej woli).
"Blind Dumb Deaf" to jeden z bardziej.... przebojowych fragmentów debiutu CT, z charakterystycznym motywem. "Armageddon" to perełka tej dziesiątki; pomimo nieco swansowego ciężaru i chorej atmosfery odpowiadającej tytułowi, są tu dość melodyjne gitarowe riffy i nieco Smashing Pumpkinsowe wokale.
"Nostalgia" również przypomina późniejszych wykonawców, mianowicie Interpol, Editors i wszystkich innych odrodzeniowców post-punku z lat zerowych. Kameleoni już swoim pierwszym singlem zdefiniowali cały "nurt" muzyki (potem niewiele zmieniali swój styl).
Front 242 równie futurystyczne jak parędziesiąt miejsc niżej, tylko bardziej... melodyjne - powtarzam się, ale od tej dziesiątki w górę naprawdę są piosenki, które autentycznie mnie po prostu chwytają, a nie "tylko" są nakombinowane.
Christian Death to chyba najbardziej "rockujący" "gotycy" jakich słyszałem. Dziwne wokale nadrabiają naprawdę sporą energią i przez to brzmią bardziej współcześnie niż reszta.
Reszta wiadoma.

Post: #22

słuchałem ostatnio tego dexy's i chociaż raczej ich lubię, wciąż nie do końca rozumiem popularność "eileen"

Post: #23

Przedostatnia dziesiątka. W top 13 trzy podmioty wykonawcze mają 8 utworów.

11. Talk Talk - Today (1982) [synth pop]
12. Michael Jackson - Thriller (1982) [synth funk, pop]
13. The Cure - The Hanging Garden (1982) [gothic rock]
14. Andie Oppenheimer - Don't Be Seen With Me (1982) [minimal synth]
15. ABC - The Look of Love (1982) [sophisti-pop]
16. Cocteau Twins - Garlands (1982) [etheral wave]
17. A Flock of Seagulls - I Ran (So Far Away) (1982) [synth pop]
18. The Clash - Should I Stay or Should I Go (1982) [new wave]
19. Eddy Grant - Electric Avenue (1982) [synth funk]
20. Duran Duran - Rio (1982) [new romantic, synth pop]

Post: #24

Cieszy ten Jackson, bo jak na niego to jest utwór wybitny.

Post: #25

Wielkie top 10. Miało być w niedzielę, zabawnie by wyszło, bo ten plebiscyt na innym forum też się kończył w niedzielę, ale niech będzie i dzisiaj.
A teraz już mogę przystąpić do ułożenia wydania drugiego poprawionego tej setki.
Na pewno jednak top 6 się nie zmieni, bo jest w mojej opinii świetne; utwory, które nie zestarzały się ani trochę. Może się kiedy indziej o nich rozpiszę.

01. The Chameleons - In Shreds (1982) [post-punk]
02. The Cure - One Hundred Years (1982) [gothic rock]
03. Toto - Africa (1982) [aor]
04. Michael Jackson - Beat It (1982) [pop rock]
05. Tears for Fears - Mad World (1982) [synth pop]
06. Michael Jackson - Wanna Be Startin' Somethin' (1982) [synth funk, pop]
07. Tears for Fears - Pale Shelter (1982) [synth pop]
08. Duran Duran - Save A Prayer (1982) [synth pop]
09. The Cure - Siamese Twins (1982) [gothic rock]
10. Christian Death - Cavity – First Communion (1982) [gothic rock]

Na pewno zwraca uwagę, że Tears for Fears pomimo wydania płyty w 1983 roku, dwa największe single z niej miało rok wcześniej; a Chameleons wygrało ze swoim pierwszym singlem - strona A do "Nostalgii".

Post: #26

Toto <3

wrzucę sobie zaraz dyszkę na odsłuch

Post: #27

(27.08.2019 03:57 PM)AKT! napisał(a):  wrzucę sobie zaraz dyszkę na odsłuch

Tutaj pełna setka:
https://open.spotify.com/playlist/0Im3J8...qg6-PBoDmQ

Post: #28

Zaraz odsłucham sobie Top 10, bo numerów 7, 9, 10 nie znam.
Lider myślałem, że to dla mnie coś nowego, ale gdzieś już to kiedyś słyszałem. Piękny utwór!

Post: #29

(23.08.2019 04:06 PM)AKT! napisał(a):  słuchałem ostatnio tego dexy's i chociaż raczej ich lubię, wciąż nie do końca rozumiem popularność "eileen"

To jest taki trochę fajnistowski, nieofensywny utwór, na tyle, żeby nikomu nie wadził - ale wydaje mi się, że mało kto się zachwyca, jakie to świetne. Jest wesoło i celtycko, a przy tym, jak na ejtisy, brzmi autentycznie i zna swoje granice.

(27.08.2019 09:26 PM)Tomekk napisał(a):  Lider myślałem, że to dla mnie coś nowego, ale gdzieś już to kiedyś słyszałem. Piękny utwór!

Baardzo mnie to cieszy.

Post: #30

Artur.O napisał(a):Baardzo mnie to cieszy.

takie trochę bardziej energiczne The Smiths

Post: #31

bardzo ci gotycki wyszedł ten 82, jeśli by spojrzeć na czołówkę

lata 80. nigdy nie leżały bezpośrednio w kręgu moich zainteresowań -- owszem, słuchałem namiętnie 80sowego city popu, soft rocka, kocham joy division, przestudiowałem xtc, etc., ale nadal mam spore braki

tak więc nigdy nie słyszałem ani lidera, ani tej grupy w ogóle -- zastanawiam się, jak to się stało, bo na rymie latają wysoko
niemniej z tej pozycji pozycja pierwsza brzmi odrobinę niezrozumiale -- podobne rzeczy nagrywało w tamtym czasie choćby the sound, których lubię, ale nigdy mnie singlowo/piosenkowo nie zachwycali

od michaela wygrał jedyny utwór z "thrillera", którego nie lubię

the cure skończyło się na "boys don't cry" xD nie miałem nigdy fazy na ich gotyckie wcielenie; "one hundred years" brzmi super, ale muszę odłożyć bliższe obcowanie z nimi na później -- za dużo słońca wpada mi do pokoju teraz

duran duran to klasa -- całe "rio"
tears for fears to nie moja rzecz, na pewno bym ich w setce na 82 odnotował, ale pewnie znacznie niżej

christian death to kolejna nowa dla mnie rzecz -- kompletnie nie pasuje mi ten wokal do muzyki, która jest trochę mroczna, trochę brudna, ale w sumie mocno 80sowa; wrócę kiedyś

talk talk to talk talk; ale lepsi z bitem niż bez bitu; choć to nagranie za bardzo daje psb xd

ten oppenheimer jest na spoti jako oppenheimer analysis; bit to silny vibe just can't get enough; cute, zapętlałbym, gdyby było po japońsku xD

zamiast abc mógłby wejść dla odmiany jakiś soul

jakieś "forget me nots"


do cocteau twins wciąż dojrzewam; kiedyś zupełnie mi nie leżeli, ale od jakiegoś czasu wracam do nich z przyjemnością; ta płyta nadal przede mną, ale hajlajt zacny

a flock of seagulls znam z songpopa xD

Post: #32

(28.08.2019 01:31 PM)AKT! napisał(a):  bardzo ci gotycki wyszedł ten 82, jeśli by spojrzeć na czołówkę

Tak też myślę. Ale to zdecydowanie najlepszy rocznik dla gotyku - nawet na RYM "Pornography" to numer 1 na rok 1982. Pod tym względem poszedłem z prądem.

Cytat:lata 80. nigdy nie leżały bezpośrednio w kręgu moich zainteresowań -- owszem, słuchałem namiętnie 80sowego city popu, soft rocka, kocham joy division, przestudiowałem xtc, etc., ale nadal mam spore braki

Z mojej perspektywy to w ejtisach są post-punk/new wave/synth pop i powiązane gatunki (raczej w pierwszych latach dekady), jakieś tam początki metalu - choć oczywiście ani trochę tak ciekawe jak Black Sabbath , narodziny house i techno (w Chicago i Detroit), proto-alt rock typu Dinosaur Jr czy Husker Du, rozwój industrialu. Hip-hop jeszcze średnio mi się podoba, ciekawszy jest w następnej dekadzie (choć w sumie to samo z house i techno). Moje braki są w sumie kompletnie innej natury, jak widzę - wszystko co ma "pop", "rzeczy nieanglofońskie" i "r&b" w nazwie. (z czego zwłaszcza te środkowe mogą mnie jeszcze czymś zaskoczyć)
Chociaż wydaje mi się, że jakbym miał wskazać najchudsze lata w muzyce (nie licząc czasów przed-Bitelsowych), to kto wie, czy nie byłoby to gdzieś w latach 80. Jest gdzieś ta lista na RYM, która wskazuje dziesiątki wykonawców, którzy najsłabsze płyty wydali w latach 1984-1987.

Cytat:niemniej z tej pozycji pozycja pierwsza brzmi odrobinę niezrozumiale -- podobne rzeczy nagrywało w tamtym czasie choćby the sound, których lubię, ale nigdy mnie singlowo/piosenkowo nie zachwycali

Nie wyczułem tu za bardzo The Sound. Dźwiękowcy grają raczej ślamazarny ani to gotyk, ani popową nową falę. "In Shreds" to utwór naprawdę żwawy i zasuwający cały czas do przodu - jak na tak ponurą rzecz to chyba nieczęste.

Cytat:od michaela wygrał jedyny utwór z "thrillera", którego nie lubię

Ja go dopiero niedawno polubiłem.

Cytat:the cure skończyło się na "boys don't cry" xD

A myślałem, że na piosence o piątku.

Cytat:tears for fears to nie moja rzecz, na pewno bym ich w setce na 82 odnotował, ale pewnie znacznie niżej

Dość mocno siedział mi w głowie refren:
the dreams in which I'm dying / are the best I ever had
I dopóki nie sprawdziłem tekstu, to myślałem, że jest I find it kind of funny / a funny kind of sad zamiast I find it kind of funny / I find it kind of sad i wtedy byłoby jeszcze wyżej

Cytat:choć to nagranie za bardzo daje psb xd

To teraz wiem, skąd moje uwielbienie.

Cytat:ten oppenheimer jest na spoti jako oppenheimer analysis

Ano; mylące trochę, skoro jego jedyna płyta jednak ukazała się jako Andie Oppenheimer.

Cytat:zamiast abc mógłby wejść dla odmiany jakiś soul
jakieś "forget me nots"
albo ten obłędny bside prince'a

Ależ czemu zamiast "Forget Me..." znane mi, nie skojarzyłem tylko, że to rok 1982. W tak balladowego Prince'a musiałbym się wsłuchać.

Cytat:do cocteau twins wciąż dojrzewam; kiedyś zupełnie mi nie leżeli, ale od jakiegoś czasu wracam do nich z przyjemnością; ta płyta nadal przede mną, ale hajlajt zacny

Z tego co pamiętam to dość narzekałeś na "Heaven or Las Vegas" ;p Pomimo iż na początku dałem jej 5 gwiazdek, to szybko mi się znudziła i mocno obniżyłem ocenę. A teraz już dawno ich nie słuchałem oprócz debiutu.

Post: #33

Artur.O napisał(a):Jest gdzieś ta lista na RYM, która wskazuje dziesiątki wykonawców, którzy najsłabsze płyty wydali w latach 1984-1987

hahaha, to był czas wielkiego kryzysu twórczego dla tych, którzy zaczynali w latach 60. i 70. trochę też ze względu na produkcję, do której próbowali dopasować wcześniejszy styl
dla mnie zawsze sama końcówka lat 80. była chuda i niezręczna, ale musiałbym posłuchać więcej, zanim podpiszę się pod tą opinią

Artur.O napisał(a):Nie wyczułem tu za bardzo The Sound

to takie luźne skojarzenie, może nieszczególnie bliskie

Artur.O napisał(a):Ja go dopiero niedawno polubiłem. Icon_redface

to może teraz kolej na mnie chociaż to nie najlepszy rok na przepraszanie się z mj-em

Artur.O napisał(a):A myślałem, że na piosence o piątku. Icon_wink

wtedy już ich dawno nie było xd

Artur.O napisał(a):Ano; mylące trochę, skoro jego jedyna płyta jednak ukazała się jako Andie Oppenheimer.

ukazała się, to duże słowo xD

Artur.O napisał(a):Ależ czemu zamiast

top 100 nie jest z gumy, nie da się zmieścić wszystkiego wiadomo, można przyciąć w innym miejscu

w ogóle zainspirowałeś mnie i odświeżam sobie singielki soul/funk/r&b/boogie z lat 80. -- podeślę Ci plejkę, jak skończę; na razie bawię się świetnie
mam też własnej roboty składankę z japońskim techno-kayo z 80sków, mogę Ci podesłać empeczy xD
jako starter do city popu dobry będzie chyba składak od light in the attic, ale nie ma go na spoti i jakoś jeszcze go sam nie ogarnąłem (https://rateyourmusic.com/release/comp/v...931986-1/) -- "drip drop eyes" takahashiego to na pewno jeden z tych idealnych popowych numerów -- smutny i przebojowy:

ale to 1981 niestety

Artur.O napisał(a):Z tego co pamiętam to dość narzekałeś na "Heaven or Las Vegas" ;p

tak, ale trochę dorosłem do tej muzyki i choć nadal nie uważam jej za swoją, to słyszę i czuję tę magię, o której wcześniej tylko słyszałem; "lorelai" z "treasure" wpuściłem nawet do szerokiego twc -- może mało kreatywny wybór, ale jakiś punkt startowy!

Post: #34

(28.08.2019 04:37 PM)AKT! napisał(a):  hahaha, to był czas wielkiego kryzysu twórczego dla tych, którzy zaczynali w latach 60. i 70. trochę też ze względu na produkcję, do której próbowali dopasować wcześniejszy styl
dla mnie zawsze sama końcówka lat 80. była chuda i niezręczna, ale musiałbym posłuchać więcej, zanim podpiszę się pod tą opinią

W sumie nie tylko tych z lat 70. - nawet zespoły, które wzeszdły i stały się naprawdę wielkie na początku dekady, często się gubiły w podobny sposób.
Ja zawsze miałem problem z elektroniką z właśnie samego przełomu lat 80. i 90. - mam wrażenie, że za często się opierała na samej nowości brzmień, które obecnie są złomem, i paradoksalnie nieraz lepiej wypadają podobne rzeczy z jeszcze poprzedniej dekady.

Cytat:to może teraz kolej na mnie chociaż to nie najlepszy rok na przepraszanie się z mj-em

Jak to mówią: sex sells

Cytat:ukazała się, to duże słowo xD

Nie rozumiem.

Cytat:top 100 nie jest z gumy, nie da się zmieścić wszystkiego wiadomo, można przyciąć w innym miejscu

W sumie sam nie jestem w pełni przekonany, że niektóre kawałki z tyłów setki powinny w niej być. Postaram się lepiej przygotować do następnego rocznika.

Cytat:w ogóle zainspirowałeś mnie i odświeżam sobie singielki soul/funk/r&b/boogie z lat 80. -- podeślę Ci plejkę, jak skończę; na razie bawię się świetnie
mam też własnej roboty składankę z japońskim techno-kayo z 80sków, mogę Ci podesłać empeczy xD
jako starter do city popu dobry będzie chyba składak od light in the attic, ale nie ma go na spoti i jakoś jeszcze go sam nie ogarnąłem (https://rateyourmusic.com/release/comp/v...931986-1/) -- "drip drop eyes" takahashiego to na pewno jeden z tych idealnych popowych numerów -- smutny i przebojowy:
(video)
ale to 1981 niestety

Oo, super. Jestem zainteresowany.

Cytat:tak, ale trochę dorosłem do tej muzyki i choć nadal nie uważam jej za swoją, to słyszę i czuję tę magię, o której wcześniej tylko słyszałem; "lorelai" z "treasure" wpuściłem nawet do szerokiego twc -- może mało kreatywny wybór, ale jakiś punkt startowy!

Na pewno ciężko wykrajać na swoją rękę fragmenty takich płyt. Już przy "Garlands" miałem taki problem.. i chyba największym sukcesem tego topu jest to, że się udało (i to aż cztery). Obecnie uważam, że ta płyta to jest protoplasta szugejzu (który na RYM nigdy tego gatunku nie dostanie wygłosowanego, ze względu na koronny argument pt. "ta płyta ukazała się za wcześnie") i jest przesadnie niedoceniona w porównaniu z niektórymi późniejszymi zespołami.

Post: #35

Artur.O napisał(a):Ja zawsze miałem problem z elektroniką z właśnie samego przełomu lat 80. i 90. - mam wrażenie, że za często się opierała na samej nowości brzmień, które obecnie są złomem, i paradoksalnie nieraz lepiej wypadają podobne rzeczy z jeszcze poprzedniej dekady.

ojej, ja też; cieszę się, że to napisałeś

Artur.O napisał(a):to jest protoplasta szugejzu (który na RYM nigdy tego gatunku nie dostanie wygłosowanego, ze względu na koronny argument pt. "ta płyta ukazała się za wcześnie") i jest przesadnie niedoceniona w porównaniu z niektórymi późniejszymi zespołami.

ooo przekonałeś mnie!