Post: #252

AKT! napisał(a):myślę, że jej karierę można podzielić na przynajmniej 4 koherentne stylistycznie moduły: "naiwną", "ambitną", taneczną i koktajlową, przy czym granice między trzema ostatnimi bywają nieostre

A która to jest koktajlowa?

Artur.O napisał(a):To raczej żadne odkrycie, że Madonna mocno wpłynęła na dance-pop lat 80., głównie wizerunkowo, ale i też muzycznie. Tylko, że akurat Kylie - tak samo jak i Madonna - ejtisy zostawiły w ejtisach już na przełomie lat 80. i 90., dalej idąc zupełnie swoimi ścieżkami, więc dalsze ocenianie jednej jako podróbki drugiej to zwykła ignorancja.

Tutaj co nieco o inspiracji Kylie Madonną: https://en.wikipedia.org/wiki/Kylie_Mino...blic_image

kajman napisał(a):Ja bym podzielił na naiwną taneczną i ambitną tylko podejrzewam, że w tej drugiej mógłbym dziesięciu nie osiągnąć.

Cóż, podzielmy więc muzykę Kylie na tę, którą Kajman trawi (mniejszość) i tę, której nie trawi (przytłaczająca większość)

kajman napisał(a):To chyba nie były tutaj zgłaszane, bo prawie się ich doszukać nie mogłem.

Bo nie chcieliście zgłosić "2 Hearts"

thestranglers napisał(a):no nie jest, ale sentyment moja generacja ma ogromny do nich

"Moja generacja" - no już nie rób się na takiego starego

AKT! napisał(a):o, "alternatywna", nawet lepiej pasuje niż "ambitna"

Albo po prostu okres (tudzież, jak mawiają anglosasi: "era") DeConstruction.

AKT! napisał(a):mimo wszystko ostatni album, "the abbey road sessions" i część materiału z poprzednich płyt w tej dekadzie nie nadaje się do końca do włączenia w jej taneczny okres -- jak dla mnie to już nowa inkarnacja, bardziej stonowana, ale liczę, że harda kylie nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa

Hmm... Kylie to może miewała "harde" momenty na "Impossible Princess", ale z takim słodkim wokalem ciężko jest brzmieć "ostro".

------------------------------


Towa Tei Feat. Kylie Minogue & Haruomi Hosno - GBI (German Bold Italic)

Towa Tei (właściwie Dong-hwa Chung), japoński (choć o korzeniach koreańskich) muzyk zasłynął w roku 1990 jako członek grupy Deee-Lite, stojącej za przebojem "Groove Is in the Heart". Pierwszy solowy album wydał pod koniec roku 1994.
"GBI (German Bold Italic)" był drugim singlem z drugiego (nieremiksowego) albumu artysty. W jego karierze solowej to największy przebój w świecie anglosaskim.