Post: #11

Relacja z koncertu, cz. I

...do Poznania miałem pojechać pociągiem o 9.55, jednak okazało się, że nie ma już biletów. Wybrałem ekspres o 14.35 i - o ironio - jestem bardzo zadowolony, że to zrobiłem. Dzięki temu w Poznaniu byłem ok. 17.40, oddałem plecak do przechowalni bagażu, poszedłem pod bramę, wróciłem, wyciągnąłem bilet z plecaka / / i udałem się ponownie w tamto miejsce, gdzie byłem punktualnie o 18. Miałem na sobie jasną koszulę i jasne spodnie, co zdecydowanie wyróżniało mnie z niezwykle mrocznego tłumu.
O 18.15 bramy zostały wreszcie otwarte, a o 18.30 dostałem się na teren Targów. Przede mną weszło kilkaset osób, jednak duża część oddaliła się w kierunku toalet, stoisk z jedzeniem i z napojami - dzięki temu udało mi się zająć całkiem niezłą miejscówkę, kilka metrów od sceny, dokładnie naprzeciwko Trenta. Jako, że do supportu pozostały wtedy prawie dwie godziny, postanowiłem usiąść, co zrobiła też spora część widowni. Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to brak tego legendarnego ekranu z tyłu. Pewnie, że byłem zawiedziony, ale potem przypomniałem sobie filmy z koncertów - ekran pojawiał się tylko w przestrzeniach zamkniętych.

...ok. 20.20 wszyscy wstali, a kwadrans później na scenę wyszedł zespół Alec Empire. Pierwsza myśl: co do...?! Skład sceniczny zespołu niemal identyczny, jak w przypadku The White Stripes, a muzyka podobna do The Prodigy, odartego z wszelkich melodii - po prostu krzykliwy wokal i bit. Żeby jednak to zatuszować, najlepiej było to zagłuszyć...
Na szczęście obsługa techniczna opamiętała się, zanim wszyscy ogłuchli. Pojawiły się nawet jakieś melodie i skomplikowane rytmy - przednia część widowni zaczęła skakać jak oszalała, dalej były to pojedyncze osoby, choć większość kołysała się w rytm muzyki. Postanowiłem zachować jak najwięcej energii na Trenta, ale okazało się, że to wcale nie takie proste. Alec Empire wydaje się być znakomitą muzyką na imprezę. Z początku brzmi dość dziwnie, ale potem jest w stanie wszystko rozkręcić. Duży plus dla koncertu na żywo: niespożyta energia wokalisty, objawiająca się podskokami i czymś, co wyglądało na ciosy kung-fu w połączeniu ze stroboskopowymi światłami - jestem absolutnie pewien, że gdyby ten wykonawca grał osobny koncert, a nie odgrywał jakże niewdzięczną rolę supportu, to publika byłaby rozgrzana do czerwoności.

Alec Empire zakończył swój występ ok. 20 minut przed planowaną godziną początku koncertu.
Apokalipsa zaczęła się jakieś trzy minuty po 22...

c.d.n.