Post: #21

Hah, i znowu będzie, że się wyżywam na trapie i wykorzystuję do tego biednych Węgrów Ale no. Właśnie takich pustych tekstów nie lubię - tutaj na temat... wrzucania postów na Facebooka i inne media społecznościowe.
Tylko dziwię się, że ByeAlex w ogóle się do czegoś takiego pchał.

Post: #22

Dobra, żeby nie było, że tylko ten trap krytykuję - wczoraj włączyłem na DI.fm "Liquid Trap" i... Przyznam, że byłem mile zaskoczony. Nie była to co prawda muzyka na moją listę, ale jako tło - całkiem niezłe Szkoda tylko, że, jak się okazało, nikt przede mną nie użył tego tagu na last.fmie (aczkolwiek na Youtubie jest parę tego typu playlist).

Post: #23

mojemu ulubionemu traprapowemu numerowi bliżej do post-trapu albo prog-trapu, jakkolwiek to nazwać, a przy tym nie ma się wrażenia, że ciężar trapu rozmywa się w tej fuzji gatunkowej:

Post: #24

Może po prostu ten gatunek trzeba "rozcieńczać", bo inaczej się nie da

Post: #25

co kto lubi
wiesz, nie musisz wcale odnajdywać się we wszystkim

Post: #26

Okej, w związku z tym, co parę dni temu napisał Konrad... Tak, próbuję zrozumieć fenomen trapu. I tak, nie udaje mi się. A może inaczej: rozumiem, ale pojąć nie mogę. I tak, być może jestem już starym prykiem. Aż się dziwię, że Ty się w tym wszystkim Konradzie tak dobrze odnajdujesz.

Mam pewne przypuszczenia skąd popularność trapu i reggaetonu w jego "chłodnej", komercyjnej formie. Oto one:
- promocja w mediach;
- łączące się z pierwszym: celowe spłycanie, a wręcz ogłupianie publiki. Wiem, że ociera się to o teorię spiskową, ale wystarczy porównać muzykę sprzed kilkudziesięciu lat do obecnej. Nawet nie chodzi o manipulowanie społeczeństwem per se, ale o manipulowanie im pod względem kulturowym. Co ciekawe, tak zwana elita raczej słucha innych rzeczy - jazzu, klasyki, czasem bluesa czy rocka z lat siedemdziesiątych... No ok, były premier Szwecji, Fredrik Reinfeldt, uwielbia Da Buzz Zawsze znajdą się jakieś wyjątki od reguły (zresztą, ktoś mógłby złośliwie powiedzieć, że widać czym kończy się rządzenie ludzi lubiących pop-dance... ), ale chodzi o pewną tendencję;
- promowanie pewnego obrazu w mediach - to też łączy się z pierwszym. W jakiś sposób reggaetrapoton został połączony z bogactwem i ogólną "fajnością". Oczywiście, nie oni pierwsi, robiono to także m.in. przy amerykańskim hip-hopie, ale w tym wypadku udało się do tego przekonać też "niewywrotową białą młodzież", iż jest to cool. I to w sposób globalny - niewiele krajów na świecie jest jeszcze w stanie się oprzeć tej dwójce (czyli trapowi i reggaetonowi). Ciekaw jestem jak to jest teraz np. na Jamajce czy na Haiti;
- dopasowanie się do zmieniających się zachowań i trendów wśród młodego pokolenia. Mniej przeżywania emocji, za to więcej wrażeń, doświadczania i bodźców. Byle szybko, byle łatwo. I jak najwięcej razy. Być może mylnie, ale tak kojarzy mi się trap;
- zazwyczaj krótkie utwory trapowe/reggaetonowe (ale zwłaszcza trapowe) i brak tendencji nagrywania albumów (a już z pewnością nie albumów koncepcyjnych) także pasuje do dzisiejszych "nastolatków z instant messengera".

Pewnie znalazłoby się coś jeszcze, na pewno będę jeszcze o tym myślał.

EDIT: Tak swoją drogą... Popraw mnie Konradzie, jeśli się myli, ale takim pierwszym komercyjnym prekursorem dzisiejszego trapu było "Lollipop" Lil Wayne'a. Numer oczywiście wziął szturmem Stany, a częściowo i Europę, ale... Czy przypadkiem nie o nim mówiono jako o "najgorszym utworze w historii muzyki" (wtedy nie było jeszcze "Friday")? No proszę. Ile rzeczy jest się w stanie zmienić w ciągu 12 lat.

Post: #27

prz_rulez napisał(a):Aż się dziwię, że Ty się w tym wszystkim Konradzie tak dobrze odnajdujesz.

czy dobrze? tak pół na pół; miałem lepsze przygotowanie hiphopowe -- pierwsze trapy wychodziły kilkanaście lat temu i ja wtedy za niektórymi z tych nagrań szalałem

mnie się wydaje, że chodzi raczej o formę ekspresji, która jest nowa i wielu młodych przyjęło ich jako swoją własną -- reggaeton jest wszystkim w hiszpanii i sudameryce -- jego dominacja w sferze publicznej jest niepodważalna, a że może pochwalić się całkiem sporym bogactwem stylistycznym, to niezależnie od inklinacji (elektronicznych, hiphopowych, popowych, etc.) spore grono odbiorców może znaleźć w nim coś dla siebie -- zupełnie naturalnie

prz_rulez napisał(a):reggaetrapoton

słowo, którego szukasz, istnieje i brzmi "trapetón"

a co do dominacji trapu w amerykańskim mainstreamie, w poprzedniej dekadzie hip-hop zaczął zyskiwać przewagę nad popem, a trap to element jego naturalnej ewolucji -- trap wypełnić te przestrzenie w mainstreamie, które wcześniej były zajęte przez bardziej konwencjonalne odmiany rapu -- głównie z inklinacjami w stronę dirty south

prz_rulez napisał(a):Mniej przeżywania emocji, za to więcej wrażeń, doświadczania i bodźców.

czy ja wiem; sekcja emo-trapu jednak wśród nastolatków jest szalenie popularna

prz_rulez napisał(a):brak tendencji nagrywania albumów

nie ma takiej tendencji, traperzy wypuszczają mikstejpy, płyty i epki co rusz -- tej muzyki w każdej formie jest za dużo, scena jest przesycona, pęka w szwach

prz_rulez napisał(a):pierwszym komercyjnym prekursorem dzisiejszego trapu było "Lollipop" Lil Wayne'a

na pewno były tam elementy, które dzisiaj w trapie słychać, jak użycie vocodera czy rapośpiew, ale myślę, że pierwszym trapowym hitem było "what you know" t.i.'a (#3 na hot 100) w 2006 roku

Post: #28

1. Jakiez to byly te trapy kilkanascie lat temu?
2. No tak, z tym hip-hopem to prawda. Hah, swoja droga, prawie 20 lat temu owczesny hip-hop wydawal mi sie albp wulgarny (bardziej ten polski), albo jakis taki niekoniecznie przeze mnie rozumiany (bardziej ten amerykanski). A dzisiaj? Generalnie odnosze sie do niego co najmniej z lekka sympatiq. Hmm, ale chyba nie chcialbym tak myslec za 20 lat o reggaetr.... trapetonie, bo to mogloby oznaczac, ze pojawi sie cos naprawde strasznego.
3. Moze ma bogactwo stylistyczne, ale przyznaj - dzisiaj niespecjalnie to w tym komercyjnym slychac... Kiedys to nawet stare reggaetony Pitbulla byly interesujace.
4. Moze mlodzi potraktowali je jak swoje, ale, moim zdaniem, szybko zostali zrobieni, delikatnie mowiac, w bambuko. Chyba nigdy tak szybko subkultura (jesli w ogole mozna o takowej mowic) zostala zmonetyzowana i splycona do komercji.
5. O. Wklepujac to w wiki znalazlem jeszcze nazwe "latin trap", ale biorac pod uwage rozpowszechnienie tego gatunku, to nie wiem, czy przydawka "latin" jest na miejscu - typowy problem w takich sytuacjach.
6. Czy to wlasnie w drugiej polowie poprzedniej dekady doszlo do wzglednej rownowagi w USA miedzy hip-hopem a popem, rockiem i country? Przeciez to byla chyba glowna przyczyna likwidacji Pop Top 100.
7. Ej, ale czy naprawde nie masz wrazenia, ze trap splycil wiele rzeczy? Chociazby to, ze dzisiaj rzadko slysze naprawde szybkie nawijki w stylu najlepszych momentow Eminema czy Trzeciego Wymiaru. Nie mowiac juz o tekstach. A przeciez kiedys na szczytach list przebojow byl Eminem mowiacy o przemocy domowej...
8. Emo-trap? Napisz cos wiecej, bo to ciekawe.
9. To moze trafiamy na inne rzeczy Ale wlasnie - nie sa to bardziej albo EP-ki, albo jakies w polowie amatorskie wypelniacze, a plyty to od wielkiego dzwonu? No i pamietajmy, ze ci "wielcy" troche musza te plyty wydawac, bo wytwornie każą (a jesli nie, to karzą).
10. No nie, ja tu slysze dominacje melodii. Wiec chyba blisko tego, co dzisiaj, po raz pierwszy w komercji bylo "Lollipop". A bylo cos wczesniej mniej komercyjnego na dzisiejsza modle, orientujesz sie?

Tak swoja droga, co prawda gatunek nieco inny, ale chyba nie az tak odlegly - co sadzisz o afro-house? Bo jak dla mnie to tam house'u zbyt wiele nie ma, tylko nie wiedzieli jak to nazwac...

Post: #29

prz_rulez napisał(a):celowe spłycanie, a wręcz ogłupianie publiki

Ale tak się dzieje już od kilkudziesięciu lat.

Post: #30

No jest teoria spiskowa o "diabelskich czestotliwosciach", ale teraz jak dla mnie splycenie sie zintensyfikowalo.

Post: #31

To nie jest spłycenie. Firmy komercyjne zawsze szukały najbardziej płytkiej i najprostszej, a przez to najbardziej chwytliwej muzyki, bo ją przy minimalnym wysiłku było najłatwiej sprzedać.

Post: #32

A ja chyba coraz bardziej się gubię w tym, czym trap właściwie jest. Widzę tu tostowane jakieś znane mi z radia/TV "południowe" kawałki sprzed kilkunastu lat, które brzmią kompletnie inaczej, niż zeszłoroczny Denzel Curry (aktualnie trapowy nr 1 wedle RYM (swoją drogą widzę polski akcent już na 12. miejscu, szał!)), który brzmi inaczej niż jakieś rzeczy z szeleszczącym bitem, na których sporo natrafiłem parę lat temu. Co łączy te rzeczy? O co chodzi?

Post: #33

prz_rulez napisał(a):1. Jakiez to byly te trapy kilkanascie lat temu?

masz tego t.i.'a, gucciego mane'a, young jeezy'ego, ricka rossa, rich kida, waka flocka flame, boyz n da hood -- te klimaty

prz_rulez napisał(a):Moze ma bogactwo stylistyczne, ale przyznaj - dzisiaj niespecjalnie to w tym komercyjnym slychac... Kiedys to nawet stare reggaetony Pitbulla byly interesujace

formatują większość rzeczy do radia, produkcyjnie to są często te same tricki, ale np. bad bunny ma na ostatniej płycie sporo fajnych rozwiązań, na pewno nie jest płaski -- jedna z bardziej progresywnych rapowych płyt, jakie słyszałem

prz_rulez napisał(a):Moze mlodzi potraktowali je jak swoje, ale, moim zdaniem, szybko zostali zrobieni, delikatnie mowiac, w bambuko. Chyba nigdy tak szybko subkultura (jesli w ogole mozna o takowej mowic) zostala zmonetyzowana i splycona do komercji.

czy ja wiem -- trap nigdy nie był superniszowy, gdy skończył się crunk, to trapowcy przejęli pałeczkę jako nowinka na listach przebojów/plejlistach radiowych; skala jest ogromna, ale samo zjawisko niekoniecznie -- no i jest masa trapu, który docenia krytyka, nie jest to conscious hip hop z reguły, ale poruszane wątki też bywają społecznie/emocjonalnie zaangażowane i angażujące

prz_rulez napisał(a):Ej, ale czy naprawde nie masz wrazenia, ze trap splycil wiele rzeczy? Chociazby to, ze dzisiaj rzadko slysze naprawde szybkie nawijki w stylu najlepszych momentow Eminema czy Trzeciego Wymiaru.

może mało słuchasz rapsów; też obecnie w dobie streamingu odbiorcy się rozdrobnili i inaczej pozyskują muzykę; trap nie jest zresztą jedynym podgatunkiem hiphopu; wspomniany przez artura denzel curry, którego tu wrzucałem zresztą i komentowałeś, to dobry przykład

prz_rulez napisał(a):Emo-trap? Napisz cos wiecej, bo to ciekawe.

te wszystkie xxxtentaciony i inni smutni raperzy z wytatuowanymi twarzami, którzy coś tam mamroczą o tym, że śmierć to ich najlepszy przyjaciel
najlepsze z tego towarzystwa było "xo tour llife3" uziego verta:

prz_rulez napisał(a):A bylo cos wczesniej mniej komercyjnego na dzisiejsza modle, orientujesz sie?

pierwsza płyta t.i.'a "trap muzik" to jest formalnie początek stylu

Post: #34

Mam dosc zajety tydzien, by sie zglebiac w pewne zjawiska. Na pewno jednak nie zapomne o temacie, a gdybym zapomnial, smialo mozesz sie przypomniec

Post: #35

Przez przypadek trafiłem na, uwaga, trap z Nepalu. I co się okazuje? Że tamtejsza scena całkiem nieźle się rozwija I jestem wręcz w stanie powiedzieć, że te utwory brzmią lepiej niż trapowy, amerykański mainstream. Bardzo lubię takie pozytywne zaskoczenia.

A tutaj link, by zapoznać się z nepalskim trapem: https://www.youtube.com/channel/UCOZ51TC...R8g/videos

Post: #36

Trap z Indii i to chyba (ale nie daję głowy) w języku asamskim.