BULLET FOR MY VALENTINE - LETTING YOU GO

Najnowszy album Bullet For My Valentine „Gravity” pewnie nie zachwyca już tak jak dawniejsze nagrania zespołu i nie jest to już tylko i wyłącznie kwestia samej muzyki. Zespół z pewnym dorobkiem bardzo często traci atut świeżości i jego patent na tworzeni muzyki eksploatuje się bardzo szybko. Można zatem założyć, że gdyby „Letting You Go” pojawiło się kilka lat wcześniej budziłoby wszechobecny zachwyt. Dziś jest pewnie inaczej, ale bynajmniej nie znaczy to, że te muzyka jest zła. Widać też wyraźnie, że muzycy urozmaicając różnymi smaczkami aranżacyjną warstwę swojej muzyki próbuje dodać swoim piosenką trochę świeżości, a przynajmniej spenetrować inne muzyczne przestrzenie. Ogólnie mówiąc, sprawić by te kawałki wyróżniały się czymś ciekawym. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że początek piosenki brzmi jak jakieś nagranie Linkin Park. Potem jednak wyłania się klasyczne Bullet For My Valentine z charakterystycznym przebojowym refrenem i tekstem, który jednych może drażnić, a inni tak jak ja, nie wyobrażają sobie by Matt Tuck śpiewał o czymś innym.


MILES KANE - CRY ON MY GUITAR

Dotychczasowa droga Miles’a Kane’a to pasmo prawdziwych sukcesów, świetnych płyt solowych oraz w duecie z Alexem Turnerem. Teraz mam wrażanie, że muzyk zboczył trochę z wygodnego kursu i postanowił nieco poeksperymentować. Słychać to wyraźnie w najnowszym singlu „Cry On My Guitar”, które brzmi tak jakby dobra zabawa i radość z grania muzyki były tu główną ideą. To ciągle ten sam oldschoolowy przekaz dźwiękowy z wyraźną charakterystyczną gitarą Kane’a, ale zdecydowanie więcej tu miejsca i a oddech i improwizacje. Najlepiej słychać to w solówce, która jest spontaniczna, nieskomplikowana i bardzo mocno nawiązuje do stylu „slow hand” Erica Claptona. Zresztą cały album „Coup de Grace” to taki lżejsze i swobodniejsze podejście do muzyki i bardzo przyjemnie się tego słucha.