Post: #140

Haha, zabawnie że dawni koledzy, a potem zajadli wrogowie, czyli Miłosz i Herbert, są obok siebie. Ten pierwszy za wysoko dodam.

Lem stanowczo za nisko. Powinno być Top 20 minimum. Piątkę "literacką" ustawiłbym w kolejności: 25, 32, 31, 34, 33.

Sucharski i Bór-Komorowski to wielce kontrowersyjne postaci. Ten pierwszy jak wiemy przez większość czasu obrony Westerplatte był odsunięty od faktycznego kierowania obroną, ponieważ przeżył załamanie nerwowe pod koniec drugiego dnia (można by nawet powiedzieć, że doszło do swego rodzaju buntu przeciwko dowódcy, który naciskał na poddanie się po 24h, czyli zgodnie z pierwotnym rozkazem). Jeśli Sucharski miał być symbolem obrony Westerplatte, to w jego miejsce dałbym Franciszka Dąbrowskiego.
Ten drugi nie poniósł żadnej odpowiedzialności za bezmyślne rzucenie na śmierć kilkudziesięciu tysięcy powstańców i narażenie na nią jeszcze więcej cywili (można powiedzieć, że swego rodzaju symboliczną odpowiedzialność poniósł Okulicki, przy czym jego postać wydaje mi się w ogóle dość istotna i nie wiem czy pozytywna. Z kolei dysponujący chyba najbardziej trzeźwym spojrzeniem Sosnkowski umył ręce wyjeżdżając do Włoch).

Przy Walentynowicz trochę mnie mierzi, że jakoś rzadko się wspomina o niej w kontekście śmierci w Smoleńsku (był już także Kaczorowski z tamtego samolotu), na pewno dużo bardziej zasługuje na upamiętnienie (podobnie jak jedna z najwybitniejszych kobiet polskiej polityki, czyli Jaruga-Nowacka - jak to mówiła moja żona: "bardzo mądra kobieta").