Post: #104

kajman napisał(a):Wielu artystów też takich skojarzeń nie budzi, a w sumie są znacznie skromniej reprezentowani.

To prawda, łatwiej było za PRL służyć władzy, bo to było ułatwienie w zaistnieniu. O czym na dole. Tylko Ci wybitni, jak Niemen, mogli uzyskać status gwiazdy, ponieważ tworzyli rzeczy wybitne. Udało się to też ponieważ oprócz talentu miał jednocześnie kręgosłup moralny.

kajman napisał(a):co robiła później i przede wszystkim jej dorobku poetyckiego. A to jest najważniejsze.

Nie - trzeba patrzeć całościowo. Istotne jest czy wyciągnięto odpowiednio wnioski z błłędów.

kajman napisał(a):Każdy może błądzić, ale nie przekreśla to tego, co robiła później i przede wszystkim jej dorobku poetyckiego. A to jest najważniejsze.

Każdy może błądzić - to prawda. Mozna było nawet przyjąć, że jest autorytetem - bo czasem miewała naprawdę porządne wiersze. Ale w takich przypadkach wystarczy zwyczajne przepraszam. Tego nigdy nie było. Rezulucja nie była obowiązkowa - nikt jej nie kazał. Dołozyła się do tego, że dozywotnio skazani zostali (a o mało nie straceni) niewinni ludzie. Znalazła się na świeczniku, bo dostała Nagrodę Nobla. Czy otrzymanie bardzo intratnej nagrody za poezję, która "z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości" nobilituje ją do rangi Autorytetu? No nie. Czy jej tomiki dodawały siły, przywracały wiarę w człowieka, burzyły mury? - incydentalnie. Jest to twórczość sprawna technicznie ale mnie osobiście jest nihilistyczna i dołująca.
Ja byłem wtedy etuzjastą, aby tę nagrodę w tym roku otrzymał Zbigniew Herbert - nie łudzę się, że w tym zestawieniu się znajdzie.

kajman napisał(a):A za cóż te plusy? Czym konkretnie się wsławił poza jednym wydarzeniem, które trudno nazwać jego zasługą?

Nie jestem Warszawiakiem, ale skoro w plebiscycie zostaje uznany Warszawiakiem Stulecia - to pewnie coś tam osiągnął (dość powiedzieć, że o miasto bywało wówczas okreslane Paryżem wschodu i bardzo pręznie się rozwijało) . Duzo by wymieniać, ale powiem w skrócie - za takim człowiekiem poszedłbym w ogień. Tu Bear mi zaimponował, że powołał się na faktyczny autorytet (zgodnie z jego definicją), który ludzi budował i łączył bez wyjątku. Zakończył jak bohater i pozostawił bardzo dobre wspomnienie.
Na temat

kajman napisał(a):A na czym polega to przeciwieństwo?

Jest wiele takich aspektów. Dla mnie jest Niemen jest tak nietuzinkowy, że wypada mi zazdrościć tamtejszej epoce, że mieli kogoś takiego.
Wisława nie miała takiego sznytu oryginalności. Dla mnie najbardziej obrazowe jest to, że Komuchy nie byli w stanie go złamać ani znaleźć haka, a wiadomo, że szantażami niejednego złamali lub utrudniali życie. Z Wisławą było, jak było. Wielu było sekowanych przez cała władzę, a część z nich nie mogła się przebić. Z resztą twórczość w kontekście jego życiorysu i pochodzenia daje dodatkowego aromatu. Róznica fundamentalna - wierność Moskwie / wierność Polsce.