Post: #121

Zamknijmy ten wątek, bo się zaraz rozpęta pandemonium Ja na zakończenie dodam, że siły konserwatywne są postrzegane jako zło wcielone, a per saldo każdy jest potem beneficjentem ich działań. Margaret Thatcher osiągneła gigantyczny sukces, mimo ogromnego hejtu. To była reformatorka. Buldożer. Nikt jej nie lubił.
Teraz hejtuje się Orbana i Trumpa. Kaczyński do pięt im nie dorasta i nic nie robi sensownego a już krzyk jest niesamowity.
Natomiast na piedestale lądują marne Frasyniuki i Tuski oraz Markel i Macron na świecie.

Post: #122

Trump jest głupkiem, który mówi rzeczy, których mówić mu nie wolno, ale nie zdaje sobie z tego sprawy, że czasem ujawnia sprawy, których nie powinien (dlatego polityk nie może mówić prawdy, bo po prostu czasem mu nie wolno, gdyż jest to niebezpieczne), w dodatku działa na korzyść Rosji czy Chin, nie wiem z głupoty, czy świadomie.
Kaczyński to polityczne zwierzę, nie sposób odmówić mu długotrwałego planu działania i skuteczności. Ale tak się składa, że ja nie chcę żeby realizował swoje obietnice i szczerze kibicuję każdej, żeby się nie spełniła .

Post: #123

Nie za to go hejtują (choć mogą) - Ocenimy go za kilka lat, jak żelazną damę.

Post: #124

dziobaseczek napisał(a):Natomiast na piedestale lądują marne Frasyniuki i Tuski oraz Markel i Macron na świecie.

dziobaseczek napisał(a):Jeśli spór intelektualny traktujesz jak polityczkowanie - to współczuję Icon_smile

Jaki spór? możesz powtórzyć?
I jeśli wyjeżdżasz tu z np. Sturhem (wyrwane strzępy F czy innej GP ) Sumlińskim (i nie tylko) to co to jest? No chyba, że słońce wstaje na zachodzie .. ale na szczęście nie dam się wciągnąć.

Post: #125

Aro napisał(a):ale na szczęście nie dam się wciągnąć.

dałeś się wciągnąć - jako jedyny, bo reakcja jest emocjonalna a nie intelektualna. Ochłoń - na prawdę nie warto.

Aro napisał(a):(wyrwane strzępy F czy innej GP )

Nie wiem co to jest.

Post: #126

dziobaseczek napisał(a):reakcja jest emocjonalna

Niestety muszę Cię zmartwić, nie jest.
Powtórzę się ostatni raz, być może tym razem dotrze: podałem tylko kilka przykładów jak wygląda w tym wątku Twój "merytoryczny" i rzeczony "spór". Nic więcej.

Post: #127

Nie zgadzam się z Tobą. Zresztą Miszon też, jakbyś był uprzejmy zauważyć. Spiszmy protokół niezgody, zamnknijmy ten wątek i oczekujmy na kolejne odsłony przez gospodarza. Zalecam ci jednak byś nie występował w roli wyroczni. Jeśli masz zastrzeżenia co do ew. Złamania regulaminu - zapraszam na priv, żeby nie zaśmiecić wątku. Wyzywam do poszanowania wolności słowa.

Post: #128

Może lepiej się nie wyzywajmy

Post: #129

dziobaseczek napisał(a):Coż on takiego zrobił wybitnego?

Jako działacz opozycyjny był jedną z osób, które doprowadziły do tego co się działo w l. 1980-81, a potem także do zaistnienia III Rzeczypospolitej. W swoich poglądach był konsekwentny (co w czasie mojego życia przytrafiło się tylko dwóm politykom, których kojarzę). Konsekwentnie lewicowy, ale potrafiący przeciwstawić się pozornie lewicowej władzy i wytknąć jej błędy. Jeżeli bronił rzeczy niepopularnych to dlatego, że w to wierzył. Konsekwentny był nie tylko w sprawach politycznych, chociaż tutaj niestety raz się złamał zakładając garnitur w czasie gdy kandydował na prezydenta. Zawsze stawał w obronie najsłabszych i najbiedniejszych. Mi to wystarczy żeby uznać go za najwybitniejszego polityka w historii Polski.

dziobaseczek napisał(a):Natomiast na piedestale lądują marne Frasyniuki

Nie zgodzę się na nazywanie Frasyniuka miernym. A co do tego, na co odpowiadał Czarzasty to Okrągły stół i wybory w 1989 były wielkim zwycięstwem opozycji. I bardziej cenię takie zwycięstwo niż gdybyśmy mieli je wywalczyć karabinami kosztem dziesiątek czy nawet setek tysięcy ofiar.

Post: #130

Kajman. Dzięki za rzeczowe odniesienie się. Powiedz tylko, dlaczego był takim ostrym przeciwnikiem dekomunizacji i tak zaciekle lobbowal za obaleniem rządu Olszewskiego?

Post: #131

dziobaseczek napisał(a):dlaczego był takim ostrym przeciwnikiem dekomunizacji

A co w tym złego? Ja też nie jestem zwolennikiem. Przy okazji to jestem także przeciwnikiem ujawniania TW (chociaż z drugiej strony ciekaw byłbym, kto na mnie donosił - syn niedawno wyczytał w jakiejś książce, że aż pięć osób). Niczemu to nie służy, a potrafi zaszkodzić niewinnym osobom z nimi związanymi.

dziobaseczek napisał(a):zaciekle lobbowal za obaleniem rządu Olszewskiego

Ten rząd mi się jakoś bardzo źle kojarzy, więc wydaje mi się, że słusznie czynił.
Mnie swego czasu (pozytywnie) rozwalił wypowiedzią o karze śmierci.

Post: #132

Czy twoim zdaniem brak dekomunizacji mógł spowodować, że nikczemne osoby z UB Czy SB uwily sobie w nowej rzeczywistości ciepłe gniazdka zamiast ponieść karę, albo przynajmniej czuć wstyd za złe rzeczy, jakie dokonywały w PRL?

Post: #133

Takie rzeczy powinny odbywać się w sposób naturalny, a nie ustawowo. Moim zdaniem, jeżeli ludzie chcieli, żeby komuch Kwaśniewski został prezydentem (i to dwa razy) to ich sprawa, chociaż moim zdaniem był to najgorszy polski prezydent (pomijając Jaruzelskiego, ale on to inna para kaloszy). Jeżeli ludzie chcą, żeby w sejmie reprezentował ich były UBek to też powinna być ich sprawa.
A jeżeli chodzi o wstyd, to ten, kto czuł wstyd to go czuł, a kto nie czuł to nie będzie i tego żadna ustawa nie zmieni.

Post: #134

40. Anna Walentynowicz (1929 - 2010, działaczka społeczna, opozycjonistka w PRL, działaczka Wolnych Związków Zawodowych, współzałożycielka NSZZ „Solidarność”)



39. Tadeusz Bór - Komorowski (1895 - 1966, generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w latach 1945–1947, dowódca Armii Krajowej od lipca 1943 do października 1944, zastępca dowódcy Armii Krajowej od lutego 1942 do lipca 1943, premier rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie)



38. Henryk Sucharski (1898 - 1946, major piechoty Wojska Polskiego, komendant Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte w kampanii wrześniowej)



37. Krzysztof Kamil Baczyński (1921 - 1944, poeta czasu wojny, podchorąży Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów, jeden z przedstawicieli pokolenia Kolumbów)



36. Jan Bytnar (1921 - 1943, podharcmistrz, członek Szarych Szeregów, dowódca hufca „Południe” Grup Szturmowych)

Post: #135

Z tej piątki tylko Baczyński mnie przekonuje a i tak uważam, że jest za wysoko.

Post: #136

35. Stanisław Lem (1921 - 2006, pisarz science fiction, filozof, futurolog, krytyk)



34. Ryszard Kapuściński (1932 - 2007 polski reportażysta, publicysta, poeta i fotograf, zwany „cesarzem reportażu”)



33. Czesław Miłosz (1911 - 2004, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, dyplomata, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda)



32. Zbigniew Herbert (1924 - 1998, poeta, eseista, dramaturg, twórca słynnego cyklu poetyckiego „Pan Cogito”, autor słuchowisk)



31. Witold Gombrowicz (1904 - 1969, powieściopisarz, nowelista i dramaturg)

Post: #137

poprzednia piątka trudna - bo nie znam nikogo na tyle aby stwierdzić lubię/nie lubię czy cenię/nie cenię

druga piątka łatwiejsza: nikogo nie znam zbyt dobrze, ale całą piątkę doceniam.
jeśli miałbym wybrać z tej "10" - to KAPUŚCIŃSKI.

Post: #138

bear napisał(a):34. Ryszard Kapuściński

Nie moja bajka więc nie oceniam.

bear napisał(a):33. Czesław Miłosz

Jako poeta to dla mnie katastrofa. Prozsy nie tykałem.

bear napisał(a):31. Witold Gombrowicz

Też trochę za mało znam, ale doceniam (z jego twórczości najbardziej w głowie mi utkwiła marynarska gra w oczko).

bear napisał(a):32. Zbigniew Herbert

Bardzo cenię, część wierszy uwielbiam, część przekracza mój poziom pojmowania.

bear napisał(a):35. Stanisław Lem

Zdecydowanie nr 1 tutaj. Dla mnie mistrz powieści psychologicznej ukrytej w płaszczyku fantastyki, mistrz groteski i do tego autor rewelacyjnego Czasu nieutraconego (którego sam się w znacznym stopniu wyrzekł, być może nie z własnej woli).

Post: #139

Jednak jest Herbert, Gombrowicz, Baczyński, Bytnar, Sucharski. Bear - Robisz mega robotę! Czapa z głowy!!
POLSKA !!!

Post: #140

Haha, zabawnie że dawni koledzy, a potem zajadli wrogowie, czyli Miłosz i Herbert, są obok siebie. Ten pierwszy za wysoko dodam.

Lem stanowczo za nisko. Powinno być Top 20 minimum. Piątkę "literacką" ustawiłbym w kolejności: 25, 32, 31, 34, 33.

Sucharski i Bór-Komorowski to wielce kontrowersyjne postaci. Ten pierwszy jak wiemy przez większość czasu obrony Westerplatte był odsunięty od faktycznego kierowania obroną, ponieważ przeżył załamanie nerwowe pod koniec drugiego dnia (można by nawet powiedzieć, że doszło do swego rodzaju buntu przeciwko dowódcy, który naciskał na poddanie się po 24h, czyli zgodnie z pierwotnym rozkazem). Jeśli Sucharski miał być symbolem obrony Westerplatte, to w jego miejsce dałbym Franciszka Dąbrowskiego.
Ten drugi nie poniósł żadnej odpowiedzialności za bezmyślne rzucenie na śmierć kilkudziesięciu tysięcy powstańców i narażenie na nią jeszcze więcej cywili (można powiedzieć, że swego rodzaju symboliczną odpowiedzialność poniósł Okulicki, przy czym jego postać wydaje mi się w ogóle dość istotna i nie wiem czy pozytywna. Z kolei dysponujący chyba najbardziej trzeźwym spojrzeniem Sosnkowski umył ręce wyjeżdżając do Włoch).

Przy Walentynowicz trochę mnie mierzi, że jakoś rzadko się wspomina o niej w kontekście śmierci w Smoleńsku (był już także Kaczorowski z tamtego samolotu), na pewno dużo bardziej zasługuje na upamiętnienie (podobnie jak jedna z najwybitniejszych kobiet polskiej polityki, czyli Jaruga-Nowacka - jak to mówiła moja żona: "bardzo mądra kobieta").