Post: #21

Gary się pode mnie podszywa!!

Post: #22

abd3mz napisał(a):Error - miało być:
Widokówka - gdyby trwała jakieś pięć minut dłużej to mógłbym się zgodzić, a tak jest przerwana w najlepszym momencie.

Obojętne, 5 minut, czy 5 minut dłużej, grunt ze przerwana w najlepszym momencie. Z tym się zgadzam.

Cytat:Ja bym ani sekundy nie ujął "Zaprzepaszczonym..." Mało tego, to jeszcze gdy słucham tego bez płyty, to zawsze słucham razem z intro.

ja słucham intro, a później przełączam na trzeci kawałek .
A do długości Ekharta się nie czepiam. Stwierdzam tylko, że jest niedosyt warstwy muzycznej względem warstwy tekstowej. W sumie chyba jak na całej płycie.
"Cisza i ogień" z kolei jest świetna. Genialne solo przede wszystkim.

Najlepszy tekstowo na płycie jest Królestwo Wiecznych Chłopców. Trochę nawet tekst traci na takiej ostrej aranżacji, bo w sumie możnaby go wykonać jako balladę i ze względu na swą poetyckość pasuje nawet do wykonania przez jakiegoś wykonawcę tzw. poezji śpiewanej. Gdyby był singlem, głosowałbym na niego w Foroderykach.

Post: #23

Miszon napisał(a):Najlepszy tekstowo na płycie jest Królestwo Wiecznych Chłopców.

Tutaj mogę się zgodzić. Z tym tekstem mogą konkurować jedynie: "Ekhart", "Parapet", "Lśnienie" i "Trujące rośliny". Jednak jeśli chodzi o teksty, to ta płyta nie ma słabych punktów.

Warto tutaj wspomnieć, że "Parapet" i "Osobowy" to autorskie teksty Michała Dworzanina, a "Ekhart" i "Trujące rośliny" zostały napisane do spółki przez Michała Dworzanina i Piotra Roguckiego.

Post: #24

Zgadzam się - teksty są w ogóle świetne. Najlepsza pod tym względem płyta.
Co do Michała Dworzanina - jakoś nadal wydaje mi się, że to alter ego Roguckiego...

Post: #25

Gary napisał(a):Na Hipertrofii nie ma chyba utworu, który zmieściłby się w top 10 Comy. Może ew. "Widokówka". A "Zaprzepaszczone..." byłyby na 1-2 miejscu w takim rankingu.

z palcem w nosie by sie znalazy

EKHART
CISZA I OGIEN
POPOLUDNIA
ARCHIPELAGI

bija na glowie takie zbyszka, systemy, swieta, dddd, ocelania itp

Post: #26

Ale ja pisałem o własnym topie, który chyba nie Ty byś układał.
Z tych co wymieniłeś na dole to dddd pewnie by ta czwórka wyżej wyprzedziła i u mnie. Zbyszka natomiast żadna z nich.

Post: #27

Miszon napisał(a):Co do Michała Dworzanina - jakoś nadal wydaje mi się, że to alter ego Roguckiego...

Jest to możliwe, aczkolwiek Rogucki konsekwentnie zaprzecza temu w wywiadach. Te dwa teksty dosyć wyraźnie wyróżniają się na płycie, co jest oczywiście w równym stopniu argumentem za, jak i przeciwko tej tezie.
Jeśliby jednak miało to być jego alter ego, to czemu w takim razie MD figuruje na płycie jako współautor dwóch innych tekstów..?

W mojej poprzedniej wypowiedzi zapomniałem o jednym utworze, który ma najmocniejszy przekaz z całej płyty. "Pożegnanie z mistrzami" z początku mnie odstraszało, ale z czasem stało się jednym z moich ulubionych utworów na płycie (jednym z ok. 10 ). Wszystko ze względu na znakomity tekst i siłę przekazu!

Po poznaniu "Hipertrofii" zupełnie zmienił się mój stosunek do poprzedniej płyty. W ciągu ostatnich kilku miesięcy bardzo często sięgam po utwory z "Pierwszego wyjścia z mroku", a z ZŚWAŚZ jedynie po "W ogrodzie", "Ostrość na nieskończoność" i po koncercie również "System", który powoli wyrasta na mój ulubiony utwór z tej płyty.
A takie na przykład "Zaprzepaszczone siły...", czy "Listopad", którymi jeszcze niedawno się zachwycałem, teraz w ogóle do mnie nie przemawiają.

Także mój kanon Comy wygląda w tej chwili następująco:
PWZM: Leszek, 100 tysięcy, Spadam, PWZM, Ocalenie
ZŚWAŚZ: Ostrość, System, W ogrodzie
Hipertrofia: Cisza i ogień, Popołudnia, Ekhart, Trujące rośliny, ŚSCKWC

Kolejność prawie przypadkowa.

Post: #28

mrsap napisał(a):Jeśliby jednak miało to być jego alter ego, to czemu w takim razie MD figuruje na płycie jako współautor dwóch innych tekstów..?

Żeby to uwiarygodnić.

Post: #29

Dokładnie. Nie wiem czy czytałeś Dzienniki Michała Dworzanina. Co prawda, są one pisane kilkoma stylami, ale to tylko wzmacnia wątpliwość w kwestii jego istnienia. Poza tym ogólny ich nastrój jest "zbyt Comowy".
A poza tym - to bardzo fajny pomysł :- ) (prawie jak to z Porcupine Tree jako zespołem z lat 70-tych).

ale w temacie.

Podałeś swoje ulubione kawałki płyt. Ponieważ jest to temat o koncertach, to ja podam ulubione na koncertach:
PWZM: Leszek, Skaczemy, Zbyszek. Może coś jeszcze, ale jak pisałem wyżej trochę mylą mi się te pozostałe tytuły. Na pewno nie jest to jednak Sierpień, którego WRESZCIE nie zagrali (po raz pierwszy z koncertów na których byłem).
ZŚWAŚZ: Tonacja, System, Święta (czyli jak widać, ten koncert mi pod tym względem prawie idealnie podszedł ). Bardzo żałuję, że nie Ostrość, ale słyszałem ją na koncertach 2 razy i za każdym razem mnie zawiodła (a jest to mój ulubiony z płyty)...
H: jeszcze nie mam zdania. Tak jak pisałem - najlepiej wyszły te ostre. Poza tym Lśnienie.

Post: #30

jesli chodzi o moje typy comowe z poszczegolnych to ( a takie top 3 moge zrobic)

1. PWZM:
-leszek
-sierpien
-100tys.

2. zaprzepaszczone
-zaprzepaszczone-chyba ich najlpszy kawalek )i tez slucham razem z intrem )
-listopad
-ostrosc

3. hipertrofia
-EKHART-mistrzostwo swiata. najciekawszy polski numer 2008
-cisza i ogien
-a tu hmmm a niech bedzie archipelagi/wola istnienia/trujace rosliny

Post: #31

Miszon napisał(a):Podałeś swoje ulubione kawałki płyt. Ponieważ jest to temat o koncertach, to ja podam ulubione na koncertach

U mnie to jedno i to samo. Na koncertach zwykle wyczekuję moich ulubionych utworów. Tak było i tym razem w drugiej części koncertu. "Zbyszek" i "Skaczemy" to dla mnie takie koncertowe wypełniacze, dlatego nie ucieszyło mnie to, że obydwa znalazły się wśród tych siedmiu bisów.
Najmocniej w pamięć wbił mi się jeden z najważniejszych tekstów Comy: "Mimo, że zgubiłem się | Mimo że zabrnąłem w mrok | Wymieszałem z błotem krew | Ocaleję mimo to | Trzeba uprzytomnić sobie że | Nawet kiedy wszystko straci sens | Znajdziesz przestrzeń gdzie | Wielka wiara tłumi lęk". Mimo, że wówczas sam byłem w transie, zapamiętałem tłum rąk podniesionych do góry i światło, które wówczas padło na chwilę na widownię. Być może trwało to tylko przez sekundę, ale takie chwile najmocniej zapadają w pamięć

A jeśli chodzi o "Archipelagi", to... Ten utwór jest na początku trochę zbyt standardowy. Dopiero końcówka jest powalająca pod każdym względem. Zupełnie jak w "Zamęcie", tyle że "Archipelagi" mają lepszy tekst.

Post: #32

mrsap napisał(a):

Miszon napisał(a):Podałeś swoje ulubione kawałki płyt. Ponieważ jest to temat o koncertach, to ja podam ulubione na koncertach

U mnie to jedno i to samo. Na koncertach zwykle wyczekuję moich ulubionych utworów. Tak było i tym razem w drugiej części koncertu. "Zbyszek" i "Skaczemy" to dla mnie takie koncertowe wypełniacze, dlatego nie ucieszyło mnie to, że obydwa znalazły się wśród tych siedmiu bisów.
Najmocniej w pamięć wbił mi się jeden z najważniejszych tekstów Comy: "Mimo, że zgubiłem się | Mimo że zabrnąłem w mrok | Wymieszałem z błotem krew | Ocaleję mimo to | Trzeba uprzytomnić sobie że | Nawet kiedy wszystko straci sens | Znajdziesz przestrzeń gdzie | Wielka wiara tłumi lęk". Mimo, że wówczas sam byłem w transie, zapamiętałem tłum rąk podniesionych do góry i światło, które wówczas padło na chwilę na widownię. Być może trwało to tylko przez sekundę, ale takie chwile najmocniej zapadają w pamięć

A jeśli chodzi o "Archipelagi", to... Ten utwór jest na początku trochę zbyt standardowy. Dopiero końcówka jest powalająca pod każdym względem. Zupełnie jak w "Zamęcie", tyle że "Archipelagi" mają lepszy tekst.

ten tekst to numer 1 WYJSCIE Z MROKU