(Ten post był ostatnio modyfikowany: 17.07.2011 03:10 PM przez marsvolta.)

MY CHEMICAL ROMANCE - NA NA NA (NA NA NA NA NA NA NA NA NA)

Nie ukrywam, że na ten zespół i tą płytę czekałem bardzo długo. W zasadzie od wydanie epokowego albumu „The Black Parade” nie mogłem sobie wyobrazić jak powinien wyglądać nowy album My Chemical Romance. Kiedy nagrywa się tak wspaniały album powstaje od razu problem z kontynuacją czy też obraniem trochę inne ścieżki. Tak właśnie zrobili Chemical Romance nie ścigali się z cieniem swojego poprzedniego albumu. Po prostu postanowili nagrać kilka zwykłych fajnych piosenek. Oczywiście nie jest prawdą, że zrezygnowali z oprawy artystycznej i albumu i teledysku oraz koncertów. Akcja albumu “Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys” rozgrywać się będzie nie tak odległym, ale zniszczonym świecie z roku 2019. Trochę to wszystko przypomina „Mad Maxa” Wszystko to sprytnie podparte jest konwencją komiksu i nie przypadkiem w teledysku pojawia się Grant Morrison znany rysownik komiksów. W ostatnich latach pasja komiksowa Gerard Way’a wokalisty My Chem rozwijała się gdzieś na poboczu muzykowania, a efektem jest seria „The Umbrella Academy” . Wracając jednak do „Na Na Na” trzeba powiedzieć, że jest w tym utworze wszystko czego spodziewać możemy się po tym zespole. Dlatego nie może dziwić wspaniały i wciągający w zasadzie trasowy rytm, świetne wykrzyczane refreny, no i jak zwykle wspaniała solówka Raya Toro. Wszystko to dyskretnie podszyte jest subtelną elektroniką, która czasem pojawia się w tle i zwłaszcza na tle teledysku robi piorunujące wrażenie. Teraz już trochę spokojniej, aczkolwiek z niecierpliwością czekam na pełny album.

RAY DAVIES & METALLICA - YOU REALLY GOT ME

Tak się składa, że akurat teraz wychodzi płyta Raya Davisa “See My Friends”, a na tym albumie pojawiają się wielkie gwiazdy współczesnej muzyki rockowej. Bez wątpienia największa z nich jest Metallica, z którą Ray wykonuje jeden z największych przebojów The Kinks „You Really Got Me”. Pierwszy raz panowie spotkali się podczas uroczystości w Cleveland, Rock & Roll 25th Anniversary Concert. Wtedy wykonali „You Really Got Me” oraz “All Day and all of the Night”. Teraz Ray Davies postanowił odświeżyć największe hity The Knicks i oczywiście nie zapomniał o Metallice. Dlatego właśnie możemy dziś cieszyć się już studyjnym nagraniem „You Really Got Me”, które o tyle ciężko oceniać, że jest absolutnie kultowe i nie sposób przejść obok takiego utworu obojętnie. Po raz kolejny potwierdziło się jednak, że Metallica potrafi fenomenalnie robić covery. Oprócz dobrze nam znanego brzmienia Metallicowskich Les Pauli dostajemy wspaniałą solówkę Kirka. Nie sposób powiedzieć jak on to robi, że wpakował tam tyle trasowych elementów, a to nadaj świetnie brzmi i bije na głowę wykonanie Van Halen przede wszystkim swoją dynamiką.

SKUNK ANANSIE - OVER THE LOVE

Drugi singiel Skunk Anansie to ballada w starym stylu zespołu. Z początku nie widziałem czy taki wybór na drugi singiel jest prawidłowy, ale z perspektywy kilku tygodni muszę powiedzieć, że piosenka coraz bardzie zaczyna się sprawdzać. „Over The Love” zostało wydane co prawda w splicie z „Talk Too Much”, ale chyba ten utwór bardzie mi odpowiada. Jak to zwykle bywa w przypadku Skin konsekwentne buduje emocje w zwrotkach po czy następują wybuchy w refrenach. Jak to już mówiłem taki klasyczny Skunk Anansie i to mi się bardzo podoba.

BRANDON FLOWERS - ONLY THE YOUNG

Wspaniała płyta, wspaniały muzyk, wspaniała kompozycja. Jeżeli nie lubi się Flowersa to po prostu chyba już nigdy się go nie polubi, natomiast jeżeli akceptujemy jego styl, chyba zawsze można być zadowolonym z tego co robi. Tutaj powracaj z pulsującym „Only The Young”, który dodatkowo został wzbogacony o rewelacyjny obrazek wideo. Piosenka mniej przebojowa, niż „Crossfire” nie zmienia to jednak faktu, że bardzo mi się podoba takie rozwijanie melodii. W zasadzie od tego gościa, każdy mógłby się uczyć jak pisać piosenki.

THE SMASHING PUMPKINS – FREAK

To co dziś dzieje się ze Smashing Pumpkins ciężko nazwać rozkładem czy rozpadem. Z oryginalnego składu pozostał już zaledwie Billy Corgan. Jest to smutne ponieważ, nie możemy już chyba mówić o resztkach tamtego zespołu. Oczywiście wiadomo, że Corgan był i jest despotą oraz, że tak naprawdę on za wszystko w tym zespole odpowiadał. Dlatego można zachować choć trochę nadziei na przyszłość. Tym bardziej, że „Freak” taki moje nadzieje rozbudza. Taki właśnie brudny i nieprzewidywalny utwór jak z początków kariery zespołu. Jimmy Chamberlin był ostatnim,który trzymał historię grupy w jakiejś logicznej konwencji. Teraz równie dobrze Billy mógłby nazwać to projektem solowym.

(Ten post był ostatnio modyfikowany: 17.07.2011 03:08 PM przez marsvolta.)