Post: #21

Ok, nadrabiam. Z porcji 59-54 wybieram oczywiście coś na śniadanie, czyli Musli . Kawałek może nie jest jakiś wielki, ale ma tak pozytywny, dobrze nastrajający tekst, że nie mogę nie umieszczać go wysoko w rankingu Heyowych dokonań. No i ten skreczing... jak się robi takie rzeczy na gitarze? Chyba nigdy wcześniej czegoś takiego nie słyszałem w rockowych kawałkach... Pozostałe pozycje też są na plus, może z wyjątkiem "Najważniejsze", gdzie tekst refrenu jest dla mnie na tyle irytujący, że po prostu nie lubię go słuchać. Warto jeszcze zwrócić uwagę na na "Morf&na", trochę mi ten kawałek umknął, bo nie myślałem o nim w kontekście swojego topu, a to chyba był błąd - bardzo udana pościelówa...
"Cud" - mam problem z kawałkami z ostatniej płyty. Niby kompozycje nie są złe, teksty nie najgorsze, ale jednak to brzmienie (szczególnie nadmiar klawiszy) trochę mnie od niej odstręcza... Natomiast ten kawałek w tym wszystkim wygląda całkiem nie najgorzej i mogę mu dać mały plus.
"Arahja" - no nie jest to oryginał... ale doceniam przede wszystkim za emocje.

Post: #22

51. Co tam? (Do rycerzy, do szlachty, doo mieszczan, 2012, Krawczyk/Nosowska, 3:48)

Życie to spacer po prochach klasyków
Jestem i zniknę, istoty przeniknąć nie zdołam i tak
Bardzo fajne efekty dźwiękowe, te gitary "skaczące" z głośnika na głośnik.

2 kolejne pozycje może jeszcze tej nocy.

Post: #23

Nawiązując jeszcze do miejsca 51 dodam, że jest to najwyżej notowany utwór z płyty "Do rycerzy, do szlachty, doo mieszczan". Nie musiałoby to oznaczać, że płyta zajęła ostatnie miejsce w rankingu płytowym, ale nie ma co ukrywać, że tak się też stało.

50. To tu (Echosystem, 2005, Nosowska, Krawczyk/Nosowska, 4:00)

Witamy pierwszy w 50-ce cover. Zespół tak to przerobił, że jak usłyszałem oryginał, to byłem w szoku jak inna to wersja, jak inne pokłady wrażliwości i melodii w niej znalazł Hey, jakże odmienne niż te które się rzucają na pierwszy "rzut ucha" w oryginale. Wokalnie też bardzo ciekawa interpretacja.

Post: #24

Miszon napisał(a):50. To tu

Do tej pory bardzo, ale to bardzo lubię.
Taki lekki, poprockowy Hey jest równie dobry co pozostałe.
Tekst także wyśmienity. Nie wiem czy nie był to mój ulubiony numer z płyty "Echosystem". Całego krążka słuchało się wyśmienicie, ale ta pioenka się wyróżniała swoją energią

Post: #25

48. Piękna pani z czółenkiem (Hey, 1999, Chrzanowski/Nosowska, 5:03)
I choć spóźniłeś się na spotkanie 7 lat
) plus inne nagrania koncertowe, jak to z Trójki wrzucone przeze mnie wcześniej w Topie, czy "I'm only sleeping" z DVD Przystanek Woodstock 2004.
Wracając do Kagana - zespół grywał kawałek dość często na koncertach w latach 90-tych. Czytałem nawet kiedyś jakiś zapis czatu internetowego, albo może wywiadu z instrumentalistami zespołu, zapytano ich, dlaczego ten kawałek nie wszedł na płytę, bodajże Marcin (który z tego co zauważyłem najciekawiej się wypowiadał w wywiadach i najbardziej był aktywny internetowo, no może poza Robertem, ale zwykle raczej głupoty gadał ) powiedział, że szczerze mówiąc sami nie wiedzą, dlaczego a w każdym razie, że bardzo się zdziwili.
Ciężko powiedzieć mi teraz, kiedy nagrano ten kawałek i na którą płytę miał wejść, brzmieniowo pasowałby do "Ho!" (i na pewno śmiało można by go wstawić zamiast minimum 3, a może 4 innych, bo jest od nich sporo lepszy). Być może jednak został nagrany już z okazji sesji "Heledore" albo "?" - w tym ostatnim wypadku wywalenie z płyty byłoby przynajmniej bardziej zrozumiałe, bo odstawałby jednak brzmieniem, trzeba by go nagrać na nowo, aby nie był "obcym ciałem" na krążku.
Liczyłem jeszcze na to, że jak zespół wydawał reedycje pierwszych, przez lata niedostępnych, płyt (przez co np. angielskojęzyczne wydanie "?" osiągało na "Allegro" swego czasu zawrotne kwoty 400-500 zł), to będą dorzucone jakieś "spady" z tych płytek, choćby te B-side'y singli, a przede wszystkim Kagan, niestety tak się nie stało i kawałek nadal pozostaje praktycznie nieznany. Szkoda, bo jest bardzo przebojowy, zadziorny, ma zarąbisty riff na basie, oraz świetne solo. Aczkolwiek ma dziwny tytuł, czyli niejako zapowiada przyszły rozwój Nosowskiej i zespołu w kwestii tytułów piosenek .

Post: #26

46. r.e.r.e. (?, 1995, Żabiełowicz/Nosowska, 3:38)
I poczuć smak i zapach
skóry Twej pod uszami, w zgięciu kolan
i poczuć tą cudowną
jedność gdy Twój wydech, a mój wdech
no i jeszcze to piękne wyznanie miłości pod postacią:
I nim zrodziła się
myśl o poczęciu mym
przeczuwałam obecność Twą
nie znając oblicza

Jedna z najbardziej intymnych piosenek zespołu. Już o tym wspominałem przy "Morf&na" - zespół wypracował sobie dość szybko w swojej twórczości takie "minipoletko" ballad (muzycznie)-erotyków (tekstowo), które wytrwale i czule pielęgnował. To była zdaje się pierwsza taka próba, od razu bardzo udana. Największym minusem utworu był tytuł, który z niczym mi się nie kojarzył i którego nie potrafię do dziś rozszyfrować, a przez to mylił mi się z "Kroplą" z tej samej płyty: utwory są podobne tekstowo, odmienne jednakowoż muzycznie, w dodatku następują po sobie.
Witamy też pierwszą zdaje się kompozycję Marcina w Topie.
Słychać też postęp brzmieniowy i chęć poszukiwań ciekawych efektów i nowych środków wyrazu, charakterystyczną dla tego krążka (mieliśmy już próbkę, gdzie te poszukiwania zaprowadziły bardzo daleko, pod postacią "Musli".

Post: #27

45. Mehehe / Misery (music music, 2003, Krawczyk/Nosowska, Krawczyk/Wendell-Żabiełowicz)
W garniturze z mehehe , sąsiad z rana wyprowadza psa
Łuszczy się tynk, uderza w parapety - dingidingiding
Chichot i gwar - wypycha watą stanik młodsza córka ciecia
Schną halki na wietrze, gówniarze , na parterze palą fajki w zsypie

Obie wersje, zarówno polska, jak angielska, są równie fajne, obie są na "music music", wrzucam obie do Topu, można sobie wybrać, którą się chce. Ciekawostka: tekst angielski napisała partnerka (żona?) Marcina Żabiełowicza.
Polski tekst to znów typowa dla dojrzalszej (po 30-ce) Nosowskiej obserwacja obyczajowa. Przy "To tu" pisałem, że rok po przeprowadzce na Pragę napisała o niej piosenkę, na 2 lata wcześniejszej płycie są aż 2 (czy więcej) piosenki o Ochocie. Tutaj autorka podaje nawet swój adres: Grójecka 100.
Wokalistka kilka razy podchodziła wcześniej do rapu, ale były to raczej nieudane próby ("Mamjakty", "ZEROEKRAN"), tym razem wyszło bardzo dobrze, choć może za bardzo w stylu... bo ja wiem... Missy Elliott?
Chodziły pogłoski, naciskało też na to forum internetowe Hey, aby piosenka była kolejnym po "Moogie" singlem z płyty, w sumie szkoda że nie wyszło, to byłoby niezłe zaskoczenie - a może Hey powróciłby wtedy do typowo komercyjnych stacji?

Post: #28

Widzę, że masz ogromną wiedzę na temat grupy.
@Arahja - fajnie słyszeć, że Nosowska potrafi jeszcze wyjść bardzo dobrze wokalnie.

Post: #29

Lubię ich, więc troszkę wywiadów czytałem i słuchałem, różnych audycji też troszkę słuchałem, no i mam chyba wszystko co wydali poza wspomnianym VHSem (właściwie to miałem nawet to kiedyś nagrane, na VHS rzecz jasna) i płytą w Filharmonii, kiedyś udzielałem się nieco na ich 2 oficjalnych forach (jedno zastąpiło drugie, a drugie zamknięto wraz z powstaniem nowej strony), gdzie można było znaleźć sporo ciekawych informacji, no to coś tam wiem .

Post: #30

To fakt - wiedzę na temat Heya masz chyba największą na forum.

Miszon napisał(a):45. Mehehe

To dla mnie taka perełka na płycie Music Music - gdyby faktycznie zostało singlem, to wtedy może by mi się przejadło, a tak jest do tej proy przeze mnie mocno lubiane.

Uważam, że ten rap Nosowskiej kompletnie nie wyszedł, ale traktuję ten utwór jak formę żartu i parodię hip-hopu i jeśli tak się do tego podejdzie, to wtedy Mehehe (sam tytuł ma w sobie "hehe" ) można odbierać bardzo pozytywnie.

Post: #31

Czytam, choć nie brałem udziału w konkursie.

Miszon napisał(a):te gitary "skaczące" z głośnika na głośnik

O tak! Gdyby nie płyta "Błysk", to byłby dla mnie najlepszy utwór z ostatnich lat,
u mnie w topie byłby znacznie wyżej, może nawet pierwsza dziesiątka.

prz_rulez napisał(a):masz ogromną wiedzę na temat grupy

Dlatego Miszon wygrał jeden z konkursów na ostatnim zlocie (organizował go Jollyroger) forum LP3.
Konkurs polegał na dopasowaniu ze ściągawki tego, co wygrało w notowaniu 100, 200, itd.
Jednak najwięcej punktów zgarniało się za dodatkowe wymienienie numerów 1 z LP3,
wykonawców, którzy byli na tejże ściągawce. A że był tak Hey i miał ze 20 numerów 1,
to Miszon wygrał w stylu Kamila Stocha.
Mnie np. po głowie chodziła melodia "Prędko, prędzej", ale zaćmienie umysłu nie pozwoliło
wykrzesać z mojego mózgu tytułu.
Tak więc Miszon jest bezapelacyjnie specem heyowym.

Miszon napisał(a):kawałek nadal pozostaje praktycznie nieznany

Dlatego ów top ma wątek edukacyjny. Podobnie jak to było u Neo01 na fb.

Post: #32

Ale dużo do nadrobienia!
Ok, to po kolei. 49-51 - zdecydowany zwycięzca do "Klus". "Co tam?" kiedyś mi się znacznie bardziej podobało, teraz ten kawałek zaczyna mnie nużyć, chociaż załapał się do 57. Za "To tu" nie przepadam.
47-48 - "Piękna pani" mi się kiedyś bardzo podobała, ale teraz refren mnie na tyle drażni, że jednak nie do końca ten kawałek mi leży, a miał wielki potencjał. "Kagana" nie znam, ale sounds good
45-46 - r.e.r.e. - piękna kompozycja Żabiełowicza do bardzo intymnego i poruszającego mnie tekstu. Z czasem już nie bierze jak kiedyś, ale dość wysokie miejsce w moim topie ma. "Mehehe" jak słuchałem płyty tuż po zakupie zrobiło całkiem pozytywne wrażenie, teraz niestety "nie bierze mnie".
Podsumowując, chyba się starzeję

Post: #33

adameria napisał(a):Dlatego ów top ma wątek edukacyjny. Podobnie jak to było u Neo01 na fb.

Jak miło że o tym wspominasz i że tak uważasz. Trzeba przyznać wszakże, że tam także Miszon miał duży wpływ na edukacyjność topu

/sorry, że post pod postem, ale nie mogę znaleźć opcji edycji posta/

Post: #34

44. Zakochani (Karma, 1997, Banach/Nosowska, 4:25)
Zawiść jest nam obca
My z sercem na talerzu
W drodze do kościoła
Garbusowi grosz rzucamy

Po Zakochanych na Karmie następuje ten numer. Opis byłby od części muzycznej podobny do opisu miejsca 44, przy czy solo jest tu raczej krótkie, ale bardziej odjechane i równie natchnione. Zarówno w nim, jak i całym kawałku słychać coś "kwaśnego", dobrze oddaje hippisowską okładkę i oprawę graficzną płyty. Tekstowo Kaśka twórczo rozwija znane porzekadło o przyjacielu, z którym można zjeść beczkę soli. Skutki. jak widać, mogą być przykre. Czyli rzecz o zazdrości (tak sobie pomyślałem, że w sumie mogli pójść tym tropem i nadać utworom z tej płyty tytuły "o czymś tam", myślę że prawie wszystkie by się nadawały, skoro i tak 2 z nich mają takie tytuły. Wyszedł by z tego koncept album).
Wodolanki mają też, charakterystyczny dla krążka, minimalistyczny refren, tutaj głównie tekstowo. Tutaj to tylko 2 słowa, ale znajdziemy na Karmie takie numery, które w refrenie w ogóle nie mają słów, tylko jakieś "aaa", "heeej", etc. Nie pomogło to raczej w sukcesie komercyjnym.
Drugi utwór Marcina w tym topie. Widać już, że jego kawałki są raczej bardziej skomplikowane harmonicznie czy ogólnie muzycznie.

Post: #35

Tomekk napisał(a):Uważam, że ten rap Nosowskiej kompletnie nie wyszedł, ale traktuję ten utwór jak formę żartu i parodię hip-hopu i jeśli tak się do tego podejdzie, to wtedy Mehehe (sam tytuł ma w sobie "hehe" ) można odbierać bardzo pozytywnie.

Ja nie odbieram tego w ten sposób (jako parodia), a sam tytuł kojarzy mi się z... ubraniem typu futro z angory plus kozaczki .

adameria napisał(a):Gdyby nie płyta "Błysk", to byłby dla mnie najlepszy utwór z ostatnich lat,
u mnie w topie byłby znacznie wyżej, może nawet pierwsza dziesiątka

Zgadzam się, gdyby nie ostatnia płyta, to byłby najlepszy po 2010. Na szczęście była jeszcze ta płyta . U mnie "Co tam?" trochę skoczyło bo zapomniałem o nim kompletnie i niewykluczone że zaraz będzie wyżej (trochę mi chodzi po głowie od tygodnia), może nawet wejdzie do 30-35-ki, kto wie. Ale wyżej będzie bardzo trudno.

adameria napisał(a):Dlatego Miszon wygrał jeden z konkursów na ostatnim zlocie

Właściwie to byłem nieco na siebie zły, bo zapomniałem o jednym utworze (zachodzi pytanie: dlaczego o jednym? Rozumiem o 5, ale o 1?). No i z ostatnią płytą trochę strzelałem, bo zasadniczo rzadko słucham Listy, a w 2015 i 2016 słuchałem głównie Poczekalni, ewentualnie max. do miejsca 20-któregoś. Więc nie wiedziałem dokładnie, co doszło do pierwszego z singli. Ponieważ jednak potrafię wymienić pewnie wszystkie single Hey (nie tylko te, który były na Liście) i to chronologicznie (ok, może bym się walnął w kilku momentach), to wypisałem wszystkie z tej płyty, bo minusowych punktów nie było . Ale właśnie - nie wiem, czy aby tym zapomnianym przeze mnie utworem nie było właśnie wspomniane przez adamerię "Prędko, prędzej", przez co mój wstyd był tym większy...

neo01 napisał(a):dość wysokie miejsce w moim topie ma.

Swoją drogą, ciekaw jestem, czy będziemy mieli jakieś miejsca wspólne i ile takich przypadków się trafi. Jakby coś takiego było, to dasz na bieżąco znać na forum?

Post: #36

Troszkę? Ty masz OGROMNĄ wiedzę

Post: #37

Po prostu od 23 lat i paru miesięcy ich słucham i od tego niewiele krótszego czasu (1996?) to mój ulubiony polski zespół.

Post: #38

Miszon napisał(a):w pewnym okresie zawsze kończył ich koncerty (tzn. był ostatnim przed bisami)

a ja właśnie słabo kojarzę ten numer. Dzięki za przypomnienie o nim i odświeżenie go. Jest dobry.

Miszon napisał(a):Tutaj to tylko 2 słowa, ale znajdziemy na Karmie takie numery, które w refrenie w ogóle nie mają słów, tylko jakieś "aaa", "heeej", etc. Nie pomogło to raczej w sukcesie komercyjnym.

Dla mnie to jest największy minus Karmy, że przy bardzo dobrych melodiach, aranżacjach i tekstach - brak jest wyrazistych i zapamiętywalnych refrenów. Dobrze, że już nigdy potem na żadnej płycie tego nie powtarzali

Post: #39

41. Cudzoziemka w raju kobiet ([sic!], 2001, Krawczyk/Nosowska, 3:14)
Dokładnie tam
Właśnie tam
Pan wygrał bon
A pani Fiat

Najbardziej feministyczna płyta zespołu w piosence bardzo lubianej przez moją siostrę, a także żonę. Ta pierwsza podejrzewam, że jakby ułożyła swój top Hey, to utwór byłby w 10-ce.
Nosowska chyba celnie portretuje pozycję Hey na przełomie wieków: ni to komercja, ni to alternatywa, a ona też ni to celebrytka, ni to antygwiazda. Itd.
Muzycznie dominuje partia basu. Fajne są te zabawy brzmieniem wokalu w refrenach, biorą całość w nawias pewnego rodzaju (auto)żartu.

Post: #40

Jakoś nigdy nie pomyślałem, że to piosenka autobiograficzna. Bardziej, że obserwacja ludzi niedopasowanych.