Post: #61

u2miracle.com [powołując się na u2swisshome.com] informuje o pogłoskach, że kolejnymi singlami z NoLine'a mają być: I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight i Magnificent.
fajnie, super... tylko może zamiast następnych singli najpierw by się skupili na Get On Your Boots... :roll: bo w takim tempie jak wszystko postępuje, to raczej średnio się wyrobią do marca... :roll:

Post: #62

Ee to jakaś ściema chyba. Nie sądzę by sam zespół wiedział dokładnie co chce wydać na 3 singlu przynajmniej, bo drugi możliwe że już jest obstawiony faktycznie. Chyba, że wytwórnia im coś narzuca.
Dzięki za plik.

Post: #63

saferłel napisał(a):Nie sądzę by sam zespół wiedział dokładnie co chce wydać na 3 singlu przynajmniej, bo drugi możliwe że już jest obstawiony faktycznie.

być może jest już obsadzony, ale ja i tak bym wolała, żeby się najpierw zajęli wszystkim, co dotyczy Bootsów. jest już 6 lutego.
może na Gwiazdkę dostaniemy ten album...


no nie podobają mi się ostatnie działania 'firmy U2'.

Post: #64

Ale dlaczego? Czym miałoby się U2 niby zająć? Get On Your Boots radzi sobie bardzo dobrze i nie trzeba chyba w nich ingerować. Na pewno menadżerowie i cały sztab już ostro pracują i wiedzą co robią, a takie plotki o singlach bardzo fajne są Ten kawałek ''Crazy'' to mi właśnie pasuje Ciekawe czy będzie równie crazy jak Buty

Post: #65

saferłel napisał(a):Ale dlaczego? Czym miałoby się U2 niby zająć? Get On Your Boots radzi sobie bardzo dobrze i nie trzeba chyba w nich ingerować.

a wydanie singla? a teledysk? [no, to drugie już nieaktualne, ale o to mi chodziło zanim się dowiedziałam o premierze ]

saferłel napisał(a):Na pewno menadżerowie i cały sztab już ostro pracują i wiedzą co robią

tak tak, ale w dość ślimaczym tempie.

to ja może jednak wkleję chociaż jedną recenzję z u2start, żeby Wam przybliżyć zarys albumu

Cytat:Time Out Sydney
U2's new album reviewed

U2 return with a new album. Sadly, it's Brian Eno's.
Island/Universal


By Andrew P Street



Disclaimer: This review is based on a single listen at the Universal Music offices rather than a week or so living with the album and being able to explore its nuances.

First impression is this: bully to U2 for trying. Here is a band that could plonk out any old bunch of songs secure in the knowledge that it would sell like sexy, sexy hot cakes regardless of quality. But no: after the longest break in their career, they've tried to incorporate some new sounds and textures into No Line on the Horizon, including Middle Eastern percussion and loads of squiggly keyboard sounds.

That said, they've also brought in their three most frequent producers – Steve Lillywhite, Daniel Lanois and Brian Eno – so any envelope-pushing is being done in very circumscribed areas. Eno is all over the album: damn near every song begins with some of his burbling mono synth action, which usually has a barely tangential connection with the song that follows. And for all that's new, there's no way that you'll mistake it for another band. The Edge has evidently found the bag of effects pedals he used circa The Unforgettable Fire and everything's covered in sustain and delay. Bono's still howling wordlessly away in most of the choruses. Larry Mullen, Jr pumps out his searingly competent drum work and Adam Clayton... well, he plays bass. As much as he usually does, anyway.

(Note for musical types: in fact, with everyone apparently so worried about the dangers of irresponsible drinking at the moment, why not use this opportunity to play the Adam Clayton Root Note Drinking Game? It's simple: take a shot every time that Adam plays anything that's more than two frets from the root note of the chord. You could play it with vodka filtered through absinthe and still be sober enough to pilot a commercial airliner.)

First impressions aside, let's get on with the tracks:

1. 'No Line on the Horizon'
A Bo Diddley beat heralds the beginning of Brian Eno's new album, featuring U2. In fact, the cluttered production and layers of keys sound not dissimilar to what Eno did with James circa Whiplash. And then they staple some ethnic percussion to the thing for no good reason.
(Clayton Root Note Drinking Game: No drink)

2. 'Magnificent'
Kind interpretation: this harkens back to Zooropa, especially in the electro introduction. Less-kind version: hey, it's REM's 'Orange Crush', as rewritten by short-lived 90s synth darlings Republica! It's here that Bono's lyrics come to the fore and you realise that he's followed Bruce Springsteen into the late-period creative cul-de-sac where he's incapable of speaking in anything other than clichés and meaningless waffle. "Only love can leave such a mark," he declares, leaving the listener to answer the question, "what the bloody hell is he on about?" for themselves.
(CRNDG: No drink)

3. 'Moment of Surrender'
After the Vangelis-via-Eno synth intro, Bono delivers a husky, passionate vocal for the album's first ballad, including what an early contender for Dumbest Line of 2009: "Playing with the fire, 'til the fire plays with you." The Edge pulls out a rudimentary slide guitar solo and then there's an oh-ah-oh wordless singalong that should be a hit at the half dozen shows where they try this one out before never playing it again.
(CRNDG: No drink)

4. 'Unknown Caller'
Eno has a good old fiddle until The Edge remembers what he did for 'I Still Haven't Found What I'm Looking For' – which will make a sweet segue during the tour. There's some genuinely great tasteful fingerpicking here, but it's about this point you'll start thinking "Hold on, aren't U2 best known for their stick-in-your-head choruses? What happened? And how did the last song go?"
(CRNDG: Don't be fooled: that's some down-tuned Edge guitar you're hearing for the first third of the song, not bass. No drink for you)

5. 'I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight'
There are two ways that a song with this title should go. The first and most obvious is a Bon Jovi/Poison good time blues-rock party anthem, with a kick-ass guitar solo (preferably heralded with Jon Bon Jovi/Sebastian Bach screeching "Guitar!") and maybe some sweet harmonica in the coda. The other, less obvious but equally suitable way would be as a Bryan Adams/Aerosmith power ballad, which would also have a kick-ass guitar solo but would be less about partying and more about how crazy the love of a woman can drive a man, which would be a thinly-veiled sex metaphor. "I'm not perfect baby, as anyone can see," Adams/Steven Tyler would sing just before the chorus, "And though you drive me crazy, I'm still as crazy as a man can be." See? The song writes itself. The third option, which is the one that U2 went for, is to do an unmemorable mid-paced song with lyrics like "She's a rainbow, she loves the peaceful life" and a guitar riff lifted from Altered Images' 'I Could Be Happy'. My versions are so, so much better.
(CRNDG: No drink)

6. 'Get on Your Boots'
The first single, and oh, Escape Club – how wonderful you must be feeling at this moment! Ever since 'Wild, Wild West' vanished from the charts in 1988 you've been waiting for a sign that you were something more than just another one hit wonder, so hearing U2 re-write the song must warm the cockles of your heart. And Elvis Costello must be smiling too, humming 'Pump It Up' under his breath as he dials his lawyers and wonders what sort of settlement to demand.
(CRNDG: It's a repeated riff bassline, so take a few much-needed shots)

7. 'Stand Up Comedy'
Sorry, Red Hot Chili Peppers: just in case you were thinking of recording a version of The Stone Roses' career-ending 'Love Spreads', be advised that U2 have beaten you to the punch. Bono says something about the Twin Towers and falling down and standing up, and then drops the line "Cross the road like a little old lady". You'd think that a band of U2's status could extend a deadline so that their lead singer could write some lyrics, surely?
(CRNDG: Sure, take a drink. Who cares?)

8. 'FEZ - Being Born'
Starts off like incidental music from the last Prince of Persia video game, then snaps into a prog rock section while Bono sings about fire. Dammit, we should have started a drinking game based on references to fire. Too late now, I suppose.
(CRNDG: No drink)

9. 'White as Snow'
The absolute highlight without any doubt: a superb country lament. Bono makes a decent fist of it with Edge's down-tuned guitar the perfect accompaniment, but it would have been utterly perfect for the late Johnny Cash to wrap his weathered voice around (and would be one hell of a companion piece to the Cash/U2 collaboration 'The Wanderer'). Bono's nature references – seeds, earth, snow, fruit – make perfect sense in this context. See, Bono, you can do it when you try.
(CRNDG: No drink)

10. 'Breathe'
Frantically bowed strings hit harmonics over Mullen, Jr's thundering tom toms, before the rest of the band burst in at cross-rhythms and Bono starts up a scansion-free declamatory vocal like a third-rate Bob Dylan. Still, once it locks in the chorus it all makes sense. Either the album's picking up towards the end or I'm undergoing some sort of musical Stockholm Syndrome in which I fall in love with my captors as a coping mechanism. That said, Edge does pull out a three-note guitar solo that suggests he's never even seen a guitar before, and it's nice of Tears For Fears to let U2 use their keyboard sounds.
(CRNDG: Yeah, Edge and Adam lock on a riff. Have a quick one)

11. 'Cedars of Lebanon'
Yep, they close on a ballad – and it's about world suffering. "Squeeze a complicated life into a simple headline," Bono sighs, and we all agree. "Yes, Bono," we weep, as one. "Oh media, when will you learn?" Then we go to a different perspective, that of a displaced person in a warzone. "A soldier brings oranges," Bono sings, "he got out of a tank." And with that clanging line the magic is dispelled, like the unexpected slam of a toilet door. It's a nice idea, and the tune's a good one, but honestly: some sort of lyric editor would have been wise.
(CRNDG: There's a breakdown where Edge and Adam play a riff with slightly dodgy intonation. Have a deep, last drink)

a przeciekom plażowym [tym w tragicznej jakości] odpowiadają następujące utwory:
1 - Unknown Caller
2 - Breathe
3 - Get On Your Boots
4 - Magnificient

Post: #66

mamy 30-sekundowe fragmenty utwrów z NoLine'a.

i jak narazie, po tych 30 sekundach z każdego, stwierdzam niniejszym:

1. No Line On The Horizon - bardzo okej. bardzo. więcej nie umiem powiedzieć.
2. Magnificent - super. super, że zgadza się z wersją z sierpnia. naprawdę świetny kawałek się zapowiada.
3. Moment Of Surrender - strasznie krótkie i chyba niezbyt reprezentatywne. 30s/7min... stanowczo za mało, żeby oceniać. ale ten fragment nie rozwala zbyt.
4. Unknown Caller - dziwny fragment. wcale nie przypomina tego rozpier**lacza z plaży. ale może to tylko ten fragment taki dziwny. mam nadzieję. RZĄDAM tego plażowego UC. [nie chciałabym, żeby było jak ze "Łzami W Uszach" Afro - gdyby się tak strasznie nie zmieniło, to byłoby to najlepszym utworem na płycie. eh, będę miała nadzieję.]
5. I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight - następny singielek? ależ proszę bardzo! jestem za! za a nawet... bardzo za!
6. Get On Your Boots - ... chyba nie muszę nic pisać. ale jednak napiszę jedno - bardzo dobry fragment dali jako reprezentanta piosenki.
7. Stand Up Comedy - całkiem spoko. nie rozpierdziela, ale cieszy, nawet.
8. FEZ - Being Born - let me in the sound? again? ale dalej... ożeszmotylanoga! świetna gitka Edge'a! prześwietna!
9. White As Snow - te 30 sekund nie zadowala zbytnio. powiem nawet - no słabo no... kurczę.
10. Breathe - ach! ACH! psiakrew! to chyba jednak będzie mój ulubiony kawałek na płycie. mam nadzieję, że nie przeszedł zbyt wielkiej metamorfozy od sesji z Fez i Eze. KOZAK . rozwala, miażdży i urywa d*pę. mówiąc wprost. strzał w 10, co się nawet zgadza z numerkniem na płycie.
11. Cedars of Lebanon - sprawia wrażenie czegoś naprawdę dobrego.

tyle na podstawie tych 30-sekundowych fragmentów.
nie przesładzając, nie kłamiąc i nie fanatykując [chociaż zaraz i tak dostanę bęcki i "lol"e] - to będzie naprawdę świetna płyta. Bombę już przebiła na wskroś w moich uszach. przebije Walizkę? chyba tak. przebije Popa? Achtunga? Drzewko? oby. trzymam kciuki. Ogień? Wara? chyba przebije. Octobera? Boya? - już przebiła.

dziękuję za uwagę. oby do 27.

Post: #67

1.Czy to będzie twoja pierwsza płyta U2 kiedy jesteś ich fanką?
2.Gratuluję pewności siebie i typowania w ciemno jaki będzie album. Oby się spełniło. To świetna zabawa


No Line On The Horizon - zaczyna się super, głęboko, dobry wokal (świetne jest to : oooooooh ), dalej, kiedy wchodzi ten refren(?) trochę ten czas pryska i Bono plącze się fajnie w słowach . Obiecujące bardzo. Softowo-elektroniczne.

Magificent - na samym początku tego sampla myślałem, że wystartuje zaraz jakiś utwór z Joshua Tree Cieżko cokolwiek powiedzieć o tym numerze, jest długi, a to być może fragment jednego z mostów lub intra i nie wiadomo jaka siła w nim drzemie. Znów jest całkiem lekko, ale soczyście.

Moment Of Surrender - niezły bas, przyczajone klawisze organowe, ale nie brzmi to imponująco. Masz rację, to nie jest pewnie reprezentatywny fragment.

Unknown Cellar - Nijakie trochę (i znów tak potulnie i spokojnie - co jest!), a podświadomie stawiałem na ten kawałek jako na jeden z najlepszych. Chyba specjalnie takie mało ''rozgarnięte'' te sample są by nie wzbudziły zbytniego zainteresowania. ''Sunshine, sunshine''......przynajmniej bębny brzmią ok. Ale nie postawiłbym na niego 100$, przynajmniej w tym momencie.

I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight - Wyobrażałem sobie jakiegoś szaleńca, szczodrze przyodzianego w gitarki i jakiś charakterystyczny sampel i loopy (zdecydowanie coś jak Mofo ), a wydaje się być (to dość spory fragment i chyba wchodzi refren) bardzo płaskim numerem. Zawód!

Get On Your Boots - tu akurat wyselekcjonowali najbardziej prawidłowe 30 sekund jakie mogli - fakt. I w takim razie tym bardziej obawiam się o Go Crazy Pisać o GOYB chyba faktycznie już nie trzeba....

Stand Up Comedy - nie przyciąga niczym mojej uwagi, oprócz tego, że ma ten rwany rytm w pewnym momencie. Kojarzy mi się z rzeczami z płyty z 2000 roku.

FEZ-Being Born - Ostatnio Verve zrobili podobny numer wplatając dźwięki z kompozycji Columbo do singla Love Is Noise (a może na odwrót). Na razie ma tytuł największego dziwadła z tej płyty (paskudne klawiszowe przejście). Ale potem wchodzi ten kapitalny motyw!! Szkoda, że się urywa po 5 sekundach...hmmmm co to będzie, co to będzie!

White As Snow - podbeatowana balladka. Dziwnie działa na mnie ten biciorek, nie jestem pewny czy słusznie tam występuje (bicie serca może ma oznaczać?). Znów nie można się pokusić o dłuższą opinię, bo pewnie trochę trwa zanim ten utwór w pełni się rozwinie - jak to ballady mają często w zwyczaju.

Breathe - no wreszcie gitary! Kojarzy mi się z początkami ich kariery. Może i pewnym momencie przypomina R.E.M.owską gitarkę? Ale w tym refrenie (od słów These days...) to już typowe U2. Porządne.

Cedars Of Lebanon - zadumana, zadymiona piosenka, niby nic nie można z niej wywnioskować, ale czuję, że to będzie jedna z lepszych kompozycji na płycie, ponura, utrzymana w nostalgicznym klimacie. Oby tylko nie przełamali się chłopcy i nie postanowili jakoś dramatycznie podkręcić ten numer w końcówce, zrobić wrażenie nadmiernego patosu. Na razie jest dobrze.

Najlepsze wrażenie zrobiły:
- Get On Your Boots
- No Line On The Horizon
- FEZ
- Breathe
- Cedars

Minus na razie dla:
- Crazy
- White As A Snow
- Unknown

Szkoda mi szczególnie tych utworów na minus Crazy i Unknown miały być the best!

...a reszta krąży gdzieś pomiędzy. Bardzo wyciszony zdaje mi się ten album, ale może tak dobrali te fragmenty? Mało tu jak dotąd wiekopomnych melodii i riffów, dużo elektroniki, spokoju - czyżby okładka odzwierciedlała ducha płyty? Zobaczymy. Jeszcze z 11-13 dni i...słuchamy ;]

PS - piszesz, że to świetna płyta będzie, ale sama narzekasz lub masz stosunek obojętny do dość sporej ilość numerów

Post: #68

Przesłuchałem i postawiłem kropki przy 2, 3, 5, 8, 9, 11 oraz pół kropki przy 1 i 4(coś słabiutko z narządem głosowym Bono)

Zdecydowanie najciekawiej zapowiada się numer 2. Wygląda mi na sentymentalną podróż do czasów sprzed "Joshua Tree". Frapujący jest kawałek nr 11, ale z innych względów. Dość tajemniczy się wydaje.
A Booty wydają się w ogóle nie pasować do reszty stawki i na razie są w trójce tych najsłabszych.

Post: #69

saferłel napisał(a):1.Czy to będzie twoja pierwsza płyta U2 kiedy jesteś ich fanką?

taką pełnoprawną i oficjalną fanką - tak. Bomba nie zrobiła ze mnie fanki.

saferłel napisał(a):2.Gratuluję pewności siebie i typowania w ciemno jaki będzie album.

dlaczego w ciemno? słyszałam przecieki, słyszałam fragmenty... to nie jest takie "w ciemno".

saferłel napisał(a):Oby się spełniło.

oby.

saferłel napisał(a):(świetne jest to : oooooooh )

to prawda. ale "no, no line on the hori-izon, no, no line" też jest bardzo wporzo.

saferłel napisał(a):Cieżko cokolwiek powiedzieć o tym numerze, jest długi, a to być może fragment jednego z mostów lub intra i nie wiadomo jaka siła w nim drzemie.

w zasadzie niczym, oprócz oczywiście jakości, nie nie różni od tego plażowego. jak ktoś słuchał, to może już powolutku oceniać.

saferłel napisał(a):a podświadomie stawiałem na ten kawałek jako na jeden z najlepszych.

ja świadomie stawiałam na naczelnego urywacza du*y, więc... troszku mi smutno. ale wierzę, że rozwali całość utworu. chciałabym.

saferłel napisał(a):''Sunshine, sunshine''

no ten Edge mnie dobija trochę tutaj.

saferłel napisał(a):Zawód!

ja zupełnie inaczej sobie to wyobrażałam, ale zawiedziona nie jestem. przeciwnie - coraz bardziej mnie to przekonuje. choć to tylko 30 sekund.

saferłel napisał(a):Kojarzy mi się z rzeczami z płyty z 2000 roku.

no szczerze mówiąc - mi troszkę też. i to jest na + dla mnie.

saferłel napisał(a):paskudne klawiszowe przejście

fuckt.

saferłel napisał(a):Ale potem wchodzi ten kapitalny motyw!! Szkoda, że się urywa po 5 sekundach...hmmmm co to będzie, co to będzie!

będzie miazga. za paręnaście dni.

saferłel napisał(a):Kojarzy mi się z początkami ich kariery.

<zawał> co na Boyu czy-gdzie-tam przypomina Breathe? :roll:

Post: #70

A kropka oznacza euforię? Czy jest coś powyżej kropki ? I jak to może być, że 10 nie ma kropki, a 5 ma

Post: #71

saferłel napisał(a):A kropka oznacza euforię? Czy jest coś powyżej kropki ? I jak to może być, że 10 nie ma kropki, a 5 ma

Jak może być euforia po króciutkim fragmencie? Brak kropki oznacza, że raczej na nie, ale o wszystkim zdecyduje całość nagrania.

Post: #72

Zresztą wiadomo, że w takim fragmencie zawiera się najlepszą część piosenki, aby zainteresować kupującego. Reszta może się okazać do kitu.

Post: #73

Gary napisał(a):Jak może być euforia po króciutkim fragmencie?

wierz mi, może.

Gary napisał(a):Brak kropki oznacza, że raczej na nie

Breathe bez punktu...

Gary napisał(a):Zresztą wiadomo, że w takim fragmencie zawiera się najlepszą część piosenki, aby zainteresować kupującego. Reszta może się okazać do kitu.

a ja i tak wierzę, że U2 się na nas serdecznie wypina i sobie panowie myślą: "damy im taki-i-taki fragment, siakiś taki niepozorny, a potem kupią album, zapuszczą sobie na sidiplejerze i im booty pospadają."
i w tej nadziei podtrzymuje mnie słuchanie sierpniowego wydania UC. o. i może jestem naiwna i głupia, ale w coś trzeba wierzyć, c'nie?

Post: #74

Jeśli miałbym ocenić tą płytę po tych fragmentach, to napisałbym, że zapowiada się najlepsza płyta od czasu "Pop".

uzi napisał(a):może jestem naiwna i głupia, ale w coś trzeba wierzyć, c'nie?

E tam, czemu naiwna? Pewnie, że trzeba wierzyć. Ale w razie czego lepiej nie czytać ocen płyty w polskiej prasie. (jakoś jestem spokojny o to, że zostanie ona zmiażdżona przez polskich recenzentów - tak samo jak byłem tego pewien przed wydaniem chińskiej demokracji)

Post: #75

Gary napisał(a):Ale w razie czego lepiej nie czytać ocen płyty w polskiej prasie.

nie zamierzam. po recenzji Boots na screenagers uznałam, że skoro nawet tam powstają takie bezsensowne recenzje, to prasa polska tym bardziej nic ciekawego nie napisze.

Post: #76

Faktycznie, dosyć głupia ta recenzja...

uzi napisał(a):6. Get On Your Boots - ... chyba nie muszę nic pisać. ale jednak napiszę jedno - bardzo dobry fragment dali jako reprezentanta piosenki.

Ale jednak wielu osobom się nie podoba...

Post: #77

Uzi, nawet się nie denerwuj niepotrzebnie wchodząc na screenagers. To wielka koalicja ''polskich znawców świata alternatywnego'', którzy uważają, że pomniki trzeba stawiać artystom pokroju Amona Tobina, Briana Eno (za jego ambientowe pieprzenie) i szeleszczącemu indie z USA.
Jednak czytam ich recenzje czasem, szczególnie ze względu na ich ciekawą formę i zabawne niekiedy teksty - i tak jednak nie zgadzam się z 80% ich opinii.
Animal Collective - muzyka dla pedałów!? Oni też? Fajnie!

Ja bym skłaniał się raczej w stronę twierdzenia, że właśnie nie najlepsze fragmenty zostały zaprezentowane w tych kilkunastosekundowych klipach. Mam z tym doświadczenie, więc wiem jak zwykle bywa. I nawet by mnie to cieszyło, bo na razie płyta nie spełnia moich oczekiwań - ale fakt - jako całość może być najlepszą od czasów Pop, chociaż po drodze zdarzały się piosenki bardzo dobre (City Of Blinding, Original,Walk On), których jak na razie nie czuć na No Line.

Post: #78

http://www.guardian.co.uk/theobserver/vi...he-horizon - filmik z pracy w Fez.

W ogóle tak sobie myślę, że chciałbym aby ta płyta miała klimat pracy w takim miejscu jak Maroko. Chciałbym usłyszeć orientalne U2, z podkręconymi gitarami, jakimiś Marokańskimi instrumentami w tle, z dużą ilości ciekawych sampli np. etnicznych. To byłoby coś. A po tych 30 sekundowych fragmentach co usłyszeliśmy to brzmi to jak nagrane w ciasnym mieszkanku w centrum Dublina!

Zresztą te fragmenty muzyczne z Maroco są lepsze niż wszystko to co słyszałem w tych samplach ze strony Walmart

EDIT - częstotliwość odtwarzania kawałka tytułowego u mnie będzie niedługo tak duża jak nowego singla. Szykuje się hit!

Post: #79

saferłel napisał(a):Uzi, nawet się nie denerwuj niepotrzebnie wchodząc na screenagers. To wielka koalicja ''polskich znawców świata alternatywnego'', którzy uważają, że pomniki trzeba stawiać artystom pokroju Amona Tobina, Briana Eno (za jego ambientowe pieprzenie) i szeleszczącemu indie z USA.
Jednak czytam ich recenzje czasem, szczególnie ze względu na ich ciekawą formę i zabawne niekiedy teksty - i tak jednak nie zgadzam się z 80% ich opinii.
Animal Collective - muzyka dla pedałów!? Oni też? Fajnie!

Wczoraj właśnie wszedłem tam i poczytałem niektóre ich teksty. Oficjalnie opuszczam na nich zasłonę miłosierdzia. Co to ma być w ogóle? Nie lubię silenia się na oryginalność za wszelką cenę, a tam nie ma zdania, które nie zdawałoby się mówić "patrz, jakie jestem fajnie napisane". Same recenzje reprezentują sobą poziom "bo autor miał taką zachciankę". Dla mnie od profesjonalizmu dzieli ich ze sto oceanów.

Post: #80

saferłel napisał(a):Briana Eno (za jego ambientowe pieprzenie)

ej, Brajen Inoł jest fajny. i pracuje z Jutu.

saferłel napisał(a):Zresztą te fragmenty muzyczne z Maroco są lepsze niż wszystko to co słyszałem w tych samplach ze strony Walmart

tu muszę się zgodzić. tamte fragmenty są kozackie. te - niezupełnie. są momenty, ale generalnie Fezowe i Ezowe stworki wymiatają, no.