LONDON GRAMMAR - NON BELIEVER

„Non Believer” to bez wątpienia moja ulubiona piosenka na ostatnim albumie London Grammar. Płyta „Truth Is a Beautiful Thing” wyszła już jakiś czas temu, a ja cały czas próbuję się w nią wgryźć. Jest to bez wątpienia specyficzna i dawka ładnych aczkolwiek wymagających od słuchacza skupienia melodii i tekstów, które są tutaj niezwykle istotną częścią układanki. I tak dzisiejsza nowość może nie zachwyciła mnie od razu, ale z biegiem czasu coraz bardziej kręciła mi się po głowie. Jest coś niesamowicie hipnotyzującego w dźwiękach zwrotki, która jakby przygotowuje słuchacza na potężny i piękny jednocześnie refren. Cała aranżacja jest zaś pomyślana tak, aby sprawiała wrażenie hipnotyzującej kręcącej się kuki, albo jeszcze lepiej płynącej rzeki. Warto też rzucić okiem na niesamowity teledysk w reżyserii Jonathana Desbiens’a, bo to w zasadzie taki mały krótki film.


LANA DEL REY - WHITE MUSTANG

Nowa płyta Lany del Ray ma swoje lepsze i gorsze momenty, czasem jest wprost genialnie jak na przykład w pierwszym singlu „Love”, a czasem po prostu gorzej. Tym razem jednak Lana postawiła na cudowną piosenkę „White Mustang”. Nie wiem czy to jest singiel, ale skoro wyszedł teledysk i to jaki! To dlaczego nie dać piosence szansy. Do swojej opowieści, którą przedstawia w tekście utworu Lana dokłada tutaj przepiękny obraz filmowy, który tak jakby rozbudowuje i rozjaśnia historie zawartą w tekście piosenki. Od strony muzycznej piosence też niczego nie brakuje, bo jest to klasyczna Lana, taka jaką lubię najbardziej, zamyślona, nostalgiczna i piekielnie wciągająca. Najfajniejsze jest jednak, to że dziś ta dziewczyna jest artystką pełną gębą. Robi co chce i nie ogląda się na nikogo.