Post: #27

Już tłumaczę o co chodzi z tym "zamknięciem wieloletniej przygody z LP3".

Otóż po 16 latach słuchania Listy (co stanowi połowę mego życia) spełniło się moje największe marzenie: zobaczyłem Listę "od środka". Jakby tego było mało, mogłem samemu na niej wystąpić i w dodatku zapowiedzieć nie pierwszą lepszą piosenkę, ale właśnie ten utwór mojej UKOCHANEJ WOKALISTKI. Jak pamiętacie było to również dzień po JEJ urodzinach i z tej okazji mogłem JĄ też pozdrowić. Znaczenia dodatkowego nabiera fakt, że wziąłem jeszcze udział w pisaniu 3-go tomu książki o LP3. To było więcej niż mogłem sobie wymarzyć. Po tym wszystkim wiedziałem już, że mój stosunek do LP3 się zmieni. Jeśli wolno mi użyć metafory: raj został zdobyty. Czegóż więcej mi trzeba? Najskrytsze pragnienia zostały zaspokojone i po 15.12.2007 wiedziałem już, że Lista nie będzie w stanie dostarczyć mi większych emocji. Pomimo tej zmiany stosunku do LP3 nadal chciałem jej słuchać (chociaż lista bez Niedźwiedzia to już nie to samo i przyznaję otwarcie, że styl Balona nie bardzo mi odpowiada). Ostatecznie rozstanie z LP3 przypieczętowała zmiana jej terminu z piątku na sobotę. Zwyczajny brak czasu w sobotnie wieczory sprawił, że ważna część mojego życia związana z LP3 została zamknięta. Nie słucham już listy (chyba, że z rzadka nadarzy się jakaś okazja), sprawdzam tylko kolejne wyniki i w miarę regularnie staram się też nadal głosować na ulubione piosenki. Swoją drogą myślę też, że nawet, gdybym miał w soboty więcej czasu, to słuchanie dwóch list dwa dni pod rząd byłoby chyba nieco nużące. W ten sposób słucham już tylko Listy Niedźwiedzia. I choć niestety brakuje tu wielu moich piosenek, to jednak dzięki znajomości z panem Markiem stałym elementem tej listy jest mały "kącik włoskiej obecności" (mailowej, forumowej, czy w końcu osobistej). Zaś wszelkie braki muzyczne wypełnia mi skutecznie Lumen Lista. Jedyna, prawdziwa, moja własna...