Post: #7

20



Zamek w Branie (Rumunia)

Zacznę od początku. Zawsze marzyłem by na dłużej odwiedzić ten kraj. Jakoś tak położenie przeszkadzało w tym bo za bliski na podniebne wypady nad ciepłe morze i za daleki by go poeksplorować samochodem. Dochodziły jeszcze gdzieniegdzie głosy, że mało bezpiecznie podsycane szeptanymi od ucha do ucha stereotypami. Więc gdy otrzymałem propozycję wyjazdu do Siedmiogrodu na parę dni długo się nie zastanawiałem. Program był w dodatku wielce obiecujący, a gdzieś w środku stało czarne na białym, że odwiedzę zamek Drakuli! I co może legenda: gdzieś z tyłu głowy od razu uruchomiły się medialne asocjacje, więc podniecenie rosło. Nawet na miejscu nie wiedziałem, że to tylko wymysł Brama Stokera, ale co tam - jak się bawić to się bawić. Zamczysko sprawia fajne wrażenie już z daleka, jest widoczne z drogi, dość smukłe a przez to i straszniejsze. Praktycznie wchodzi się do niego z ulicy, a drogę na dziedziniec uatrakcyjniają banery z hasłami w stylu "Czy przejdziesz się ze mną w świetle księżyca?" i rysunkami słynnego hrabiego, więc troszkę kiczu trzeba przełknąć. Na samym zamku najbardziej zapamiętałem fajnego, inteligentnie mówiącego acz i szalonego przewodnika, który ubrany w wąski garnitur wzbudził od razu moje skojarzenia z mitycznym mieszkańcem zabytku. Oprowadzał po zakamarkach, opowiadał kawały i odarł tajemnicę Drakuli z reszty szat. No cóż, ale gdybym został tam do rzeczonej nocy to kto wie, może usłyszałbym uszami wyobraźni co najmniej pojękiwania.
Minusem jak już wspomniałem jest usytuowanie przybytku w bezpośredniej bliskości ulicy. Nie ma wdrapywania się, pokonania jakiejś bliżej nieokreślonej drogi by otrzymać w nagrodę piękny widok. No, dla kogoś innego nie musi to być wada. I kramiska, które obsiadły miasteczko w sporej bliskości zabytku nieco psują atmosferę. No ale buła z kiełbaską i Staropramen zaliczyłem, bo już zbierałem siły na kolejną przygodę...