Post: #32

Mam innych idoli. Nie pisałem nigdzie, że Międlar nim jest. Problem jest taki, że Mazowiecki był kontrowersyjny i można bez trudu znaleźć powody, żeby go nazywać jak wyżej. Ja osobiście bym nie palił jego wizerunku, bo choć działalność, wypowiedzi i blokowanie dekomunizacji dowodzą, że jego serce biło do końca w Moskwie - to raczej spalenie jego podobizny nie jest formułą, którą lubię wykorzystywać i bym tego nie zrobił. Raczej bym się zastanowił dlaczego do opinii publicznej dociera tylko ciepły wizerunek poczciwego demikraty i próbowałbym wchodzić w polemike z tymi, którzy widzą go przez różowe okulary. Ja osobiście mam bardzo krytyczny doń stosunek. Choćby z uwagi na niesamowitą hipokryzję. Raczej nazywanie go "parchem" uważam za głupie - bo nie niesie za soba żadnej treści merytorycznej.
Czy spalenie jego wizerunku jest złe? Demokrata Prezydent Wrocławia Sutryk - ten od prewencyjnych zakazów manifestowania - już złożył papiery do prokuratory o popełnienie przestepstwa. Ja sądzę jednak, że jako, że był Poiltykiem - jest to forma manifestu, w ramach wolności słowa. Identyczna sytuacja miała już miejsce - jako przykład Skargę do Trybunału wniosło dwóch obywateli Hiszpanii, którzy w 2007 r., podczas oficjalnej wizyty króla Hiszpanii w Gironie, w czasie publicznej demonstracji podpalili duże zdjęcie pary królewskiej, trzymane do góry nogami. Zostali za to skazani na karę 15 miesięcy pozbawienia wolności za obrazę Korony, karę zamienioną następnie na karę grzywny. Skarżący wnieśli do hiszpańskiego Trybunału skargę konstytucyjną na naruszenie ich wolności wypowiedzi w drodze zaskarżonego wyroku karnego, jednak sąd ten uznał, iż zarzucany im czyn nie podlegał ochronie wynikającej z ochrony wolności wyrażania opinii, ponieważ skarżący zostali uznani winnymi podżegania do nienawiści i przemocy przeciwko monarsze. Przed Trybunałem skarżący zarzucili, iż taki stan rzeczy stanowił naruszenie art. 10* Konwencji o prawach człowieka (wolność wyrażania opinii).
Trybunał wskazał, iż skazanie karne skarżących stanowiło oczywistą ingerencję w ich wolność wyrażania opinii z art. 10 Konwencji. Ażeby taka ingerencja była zgodna z art. 10 i standardami konwencyjnymi, musi ona być przewidziana w ustawie, realizować uprawniony cel (w tym przypadku realizowała prawa i wolności osób trzecich - to jest króla Hiszpanii), a także, a być może przede wszystkim, być niezbędna w demokratycznym społeczeństwie.
Uważam, że w wolnym kraju - taki akt - smaczny czy nie - niech każdy oceni po swojemu - jest dopuszczalny. W Polsce i UE spętanej dyktaturą poprawności politycznej - jest to science fiction. Teraz sobie możecie pohejtować ... ale argumenty misiu...