Post: #10

Absolutnie nie. Mars zaczął bawić się funkiem nieśmiało na poprzedniej płycie w bardzo rozwodnionej formie. Dopiero "Uptown Funk" wydobyło z niego ten pierwiastek i ten krążek jest tego naturalnym następstwem. Jak dla mnie to świetny miks naprawdę solidnego, lekkiego, zabawnego miksu starego R&B z funkowym rodowodem i tendencji we współczesnym popie. Nie rozumiem, jak koherencja stylistyczna ma być minusem w kontekście płyty długogrającej. To nie składanka greatest hits. Bardzo szanuję ideę zamknięcia spójnego brzmieniowo kierunku w całej płycie. Zresztą to nie prawda, bo takie "That's What I Like", "Versace" czy "Finesse" mają wspólny mianownik, ale to zupełnie inne numery, inaczej rozkładające akcenty i nawiązujące do zupełnie różnych prądów i koncepcji.

No i o jakich eksperymentach możemy mówić w kontekście radiowego wielokoformatowego popu?