Post: #38

a jeszcze skok na kasę III, czyli autobiografia. Zapominacie o tym.

Cytat:nie można całe życie dawać po garach

Ale przecież wczesne solowe płyty Stinga to był świetny mariaż rocka z jazzem i własnie miałem nadzieję, że w tą stronę pójdzie. Ale niestety - jakieś country (I'm so happy that I can't stop cryin'), które jak zaskoczyło na countrowych listach przebojów zostało potem powtórzone(chociaz Fill her up bardzo lubię, bo pod koniec zaczyna się "mieszanie"), potem seria odcinania kuponów. A przedtem fatalna płyta Sacred love, gdzie niby dobre kawałki zostały zmasakrowane jakąś r'n'b-ową produkcją (nie wiem jak to nazwać), albo mixy taneczne, masa płyt koncertowych, etc. W ogóle zachowywał się tak, jakby chciał zapełnić każdą niszę muzyczną - rnb, jazz, rock, blues, country, występy z raperami, sam nie wiem co jeszcze. Czemu to służy? :roll:
Owszem, chłop ma wiele dzieci do wykarmienia, ale one same już zaczynają śpiewać (córka i syn), wychodzi im to nieźle, choć na pewno dużo gorzej od ojca i niech sami na siebie zarabiają.
W dodatku te megalomańskie wywiady, gdzie chwali się jaki to on nie jest, włącznie z niesmacznym chwaleniem się jaka to joga jest wspaniała, bo dzięki niej może uprawiać sex przez 2h bez przerwy... Kiedyś z pobocznej działalności było tylko Amnesty i RainForest, ale naprawdę bez szumu wokół tego.
Wydaje mi się, ze Sting jakoś zagubił pokorę, zagubił się w kasie i zapomniał o Sztuce.
A pomyśleć, że tak z 10 lat temu za nim szalałem, czego kulminacją był występ na Gwardii, czyli mój pierwszy wielki koncert zagranicznego artysty na jakim byłem...
Już Brand new day nieco mnie wystraszył, ale jednak było dobrze. A potem...
Ja po prostu czekam na nową płytę, a to już trwa 6 lat. A od dobrej - 11... I nie jakieś nowe wersje kogoś tam, nowe wersje siebie samego, orkiestracje, powroty The Police, projekty z raperami etc., tylko NOWY ALBUM STINGA.

A - Mercury falling owszem, ma kilka nieporozumień (w tym to country), ale ja bardzo lubię. Ale może nie jestem obiektywny bo to był w sumie pierwszy Sting jakiego kupiłem (nie liczę składanki Stinga czy Police) i tak mi się wówczas spodobał, że po 2 tygodniach mogłem całą kasetę zaśpiewać z pamięci, bez żadnego podkładu, łącznie z częściami instrumentalnymi i solówkami . Teraz widzę pewne słabizny, ale lubię nadal. A najlepsze z tej płyty są odrzuty żeby było najśmieszniej...