A mi kończy się urlop i przyjdzie mi śledzić igrzyska sposobem "na Sydney". Wprawdzie wtedy transmisje zaczynały się o północy, ale ja chodziłem spać o 21.00 razem z roczną wtedy córką. Nastawiałem sobie budzik na 3.30, a następnie oglądałem sobie transmisje do 6.40. Potem szybciutko do pracy, buch radyjko na program 1 PR i słuchanie.
W tym roku będzie tak samo. Co do sportów, które nie trawię to podzielam typy Stavangera.
(pamiętam, że w Barcelonie - jedyne igrzyska, które oglądałem od dechy do dechy, strasznie katowali te sporty).
Mimo, że jestem wielkim fanem piłki nożnej, to uważam, że jeśli nie mogą grać wszyscy najlepsi, to igrzyska bez piłki mogą się obejść. Na dowód - ostatni mecz na igrzyskach, który widziałem to finał olimpiady w Barcelonie.
Jeśli chodzi o olimpijskie wspomnienia to wydarzeniem EVER z tych, które widziałem na żywo (przed telewizorem oczywiście
) był bieg na 200 metrów w Atlancie z kosmicznym rekordem świata Michaela Johnsona.
Jeśli chodzi o polskie występy, to oczywiście złota niedziela w Atlancie.
Właśnie tak sobie wspominam moje olimpiady i uświadomiłem sobie, że pamiętam co robiłem, w momencie zdobywania przez Polaków złotych medali na wszystkich igrzyskach.
Seul88 - pierwsze letnie igrzyska, które pamiętam.
Andrzej Wroński - akurat byłem w szkole, ale że mieszkałem 1 minutę od szkoły to na każdej przerwie wpadałem do domu.
I na średniej przerwie akurat trafiłem na końcówkę walki!
Waldemar Legień - w ogóle gościa wcześniej nie znałem. Chyba dzień wcześniej srebro zdobył inny judoka i to oglądałem razem z kumplem. W półfinale pokonał wtedy jakiegoś legendarnego Japończyka Yamamoto, czy jakoś tam. W finale przegrał przez wskazanie z Koreańczykiem. No ale wtedy jeszcze mało sportowców znałem, więc konkretnie na medale się nie nastawiałem. Wracając do Legienia. Wróciłem ze szkoły, włączyłem TV a tam transmisji nie ma. To więc poszedłem do pokoju i wrzuciłem radio. Po jakimś czasie zaczęła się transmisja i po chwili była walka finałowa Legienia. Nie wiem czemu, ale nie poszedłem sprawdzić do TV i słuchałem w radiu. Ależ na obgryzałem sobie wtedy paznokci. Pamiętam tylko komentatora, że pozostało 13 sekund walki (był w tym momencie remis lub Legień przegrywał) i po chwili krzyk IPPONNNNN!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jest złoto!!!!!!
Barcelona92
Arkadiusz Skrzypaszek - znowu radio! Tym razem na 100 % jestem pewien, że tego nie było na żywca w telewizji. Chyba pokazywali mecz w nogę z USA, a ja słuchałem radia. Prawdę mówiąc to nawet komentator już nie wierzył w złoty medal, tym bardzie w 2! Zwłaszcza, że Skrzypaszek miał dwie zrzutki i teoretycznie jego szanse stopniały do cudu. I cud się zdarzył, ale po kolei. Rosjanin wyjechał i szło mu jak po maśle, że komentator już mówił, że cieszmy się z tych 2 srebrnych medali, aż tu nagle.... jedna zrzutka, druga, potem wyłamanie, kolejna zrzutka, nawet chyba czapka mu spadła. Jednym słowem nałapał tyle punktów karnych, że zdobyliśmy 2 złote medale!!!
Waldemar Legień - tym razem w TV u mnie w domu. Spokojny przebieg, kontrola od początku do końca.
Atlanta96
Renata Mauer - podejrzewam, że byłem jednym z nielicznych, który widział ten medal na żywo. To był dopiero 1 dzień igrzysk, jeszcze nie za bardzo byłem zorientowany, co gdzie i kiedy. Wiedziałem tylko, że studio olimpijskie zaczyna się chyba o 17.00 Byłem wtedy w domu u mojej narzeczonej (obecnej żonie
) i była gdzieś tak ok. 16.00. Siedzieliśmy tak sobie i gadaliśmy, a że w jej pokoju był telewizor to zacząłem sobie pykać pilotem po kanałach od TVP1 zaczynając. Aż dojechałem do Eurosportu. Patrzę, a tam sobie kobitki strzelają. Pomyślałem, że sobie wspominki z Barcelony robią, ale nie! Jak byk pisze "live" i na banerach pisze Atlanta96!!!! No więc patrzę. Skończyła się któraś seria, patrzę na wyniki a tam na 2 miejscu Renata Mauer!!! Nie wiedziałem, kto to, ale najważniejsze, że w rubryce dalej pisało "POL" i była biało-czerwona flaga! Więc patrzymy! Było cały czas na styk, ale o złocie nie marzyłem. Zwłaszcza, że w przedostatniej serii Polka strzeliła dobrze, ale Niemka fenomenalnie i miała już chyba 1.5 punktu przewagi, a to w tej dyscyplinie przepaść. Ale znów stał się cud! Niemka zawaliła ostatni strzał, a Mauer strzeliła fenomenalnie!!! Tak się zaczęła polska bonanza w Atlancie.
jest już późno. Ciąg dalszy moich wspomnień (chyba) jutro.
