Post: #21

(11.06.2014 03:14 PM)prz_rulez napisał(a):  Ace Of Base - Beautiful Life
Bon Jovi - It's My Life
Britney Spears - ...Baby One More Time
Britney Spears - Stronger
Christina Aguilera - Hurt
Hurts - Wonderful Life
Madonna - American Pie
Madonna - Frozen
Shazza - Bierz Co Chcesz
T-Raperzy Znad Wisły - Ero-disco

Te piosenki bardzo lubię, chociaż przed znajomymi do dwóch ostatnich, bym się nie przyznał

Post: #22

Natasha & Charlene - Echoes Of Gaia

Mam wrażenie, że czasem wyjątkowe utwory zalicza się przypadkiem. Przypadkowa inspiracja, przypadkowa wena bądź przypadkowy prezent od dobrych muzyków i kompozytorów... A może jednak nic nie jest przypadkowe?
Takim utworem jawi mi się "Echoes Of Gaia" Natashy i Charlene, numer, który startował w maltańskich preselekcjach i, moim zdaniem, kompletnie odbiegał od tego, co mogliśmy wtedy usłyszeć na Malcie. Dziewczyny ani wcześniej, ani później nie miały już takiego kawałka. A generalnie mówi on nam o tym, że świat mógłby być piękny...

Post: #23

Steps - Scared Of The Dark

Być może to błąd. Być może będę tego żałować. Cóż. W takim wypadku poprosi się o skasowanie posta i po tym ekscesie nie będzie nawet śladu.

Jednakże jeśli śledzicie te wątki w miarę skrupulatnie, to wiecie, że dotychczas nie wrzucałem do niego utworów piętnaście dni po premierze. A tak się właśnie tym razem stało.
Nigdy nie byłem jakimś wielkim fanem Stepsów, zresztą ciężko było, skoro przez lata kojarzyłem ich głównie jako dziesięciosekundowe migawki z notowań UK Chart na MTV czy Vivie. Gdzieś tam pozostały mi w pamięci "Stomp" i "It's The Way You Make Me Feel", ale żebym jakoś nadmiernie za tymi numerami tęsknił, jak to miało miejsce w przypadku "I Think I'm Paranoid" Garbage, "C'est la vie" B*Witched czy chociażby "Tamagotchi" Daze nigdy nie było. Do 2008 roku nie mieli ani jednego odsłuchu na last.fmie, zresztą później te przesłuchania były na tyle rzadkie, że w ogóle ich nie pamiętałem... Coś zaczęło się zmieniać po poznaniu coveru pewnego znanego numeru (być może będzie jeszcze o nim tu kiedyś mowa), ale był to wciąż bardzo długi proces. Steps jeszcze długo byli dla mnie bardziej nazwą niż zespołem z krwi i kości.
Przez te lata muzyka [(nie aż tak) nagle?] zaczęła się zmieniać. Utworów, które uznawałbym za prawdziwe przeboje, zaczęło pojawiać się coraz mniej, aż w końcu stały się wyjątkami potwierdzającymi regułę, że muzyka spadła na psy.
I w tej oto beznadziei A.D. 2017... pojawili się oni. A właściwie średnio mnie obchodzi, że to byli/są oni. Liczy się to, co nagrali.
A nagrali numer w niewiarygodnie pięknym starym stylu. Stylu czasów, gdy z prostej piosenki pop potrafiono uczynić arcydzieło.
Dawno nie było utworu, który nie tylko uznawałbym za świetny, ale taki, który mógłby u mnie śmiało konkurować jak równy z równym z największymi przebojami peerzetofilskiej popkultury.
Nie potrafię wyrazić słowami tego, co czuję, słuchając tego numeru. Niech więc wyrazem moich uczuć będzie miejsce w Alle Mine Hits.

Post: #24

kondzio_92 napisał(a):Te piosenki bardzo lubię, chociaż przed znajomymi do dwóch ostatnich, bym się nie przyznał Icon_lol

tylko do dwóch ostatnich? xD

Post: #25

Jakiś Ty się złośliwy zrobił.

Post: #26

zrobił? xD

Post: #27

Ricky Martin - Livin' la vida loca



No przecież każdy wiedział (chyba?), że to się tu znajdzie. Na razie dodam tylko, że koniecznie w wersji 5:34.
A z przekory wrzucam wersję jeszcze krótszą, bo 3:44 i chciałbym się was spytać: to oficjalny klip, czy tylko taki kiedyś zrobiony fan video?

Post: #28

Saša Lendero - Mandoline

Z tym utworem wiąże się pewien skandal (na szczęście nie z moim udziałem). Saszka startowała z tym utworem w słoweńskich preselekcjach do Eurowizji 2006 i można powiedzieć, że była faworytką do zwycięstwa. Wskazywały by na to wyniki publiki - 12 punktów za głosy z telefonów stancjonarnych i 12 punktów za SMS-y. Problem w tym, że od jury dostała punktów... ZERO. Null. Czy, jak powiedzieliby Słoweńcy - nič. Dziwnym trafem taka sytuacja miała miejsce po raz kolejny w historii tego konkursu. W wyniku tego bardzo podejrzanego werdyktu na Eurowizję pojechał Anžej Dežan, który niewiele tam zdziałał. Nie wiadomo, czy Saša Lendero odniosłaby sukces na Eurowizji - biorąc pod uwagę szczęście, jakie ma w tym konkursie Słowenia - ale bez wątpienia mogę stwierdzić, że "Mandoline" stało się z miejsca jednym z moich ulubionych utworów słoweńskojęzycznych.

Post: #29

prz_rulez napisał(a):Na razie dodam tylko, że koniecznie w wersji 5:34.

Kto by wysiedział przez całą albumową xD

Post: #30

(24.06.2017 12:24 PM)AKT! napisał(a):  

prz_rulez napisał(a):Na razie dodam tylko, że koniecznie w wersji 5:34.

Kto by wysiedział przez całą albumową xD

Są tacy, ale jednak wersja 5:34 lepsza.

Post: #31

Już wiele razy wysiedziałem, więc da się. Tylko naprawdę mam wrażenie, że w 16:19 są strasznie rozmemłane emocje i w ogóle cały track jest rozmemłany.

Post: #32

Keiino - Spirit In The Sky

Trzeba coś tu zacząć robić, żeby nie stać się Hanem Solo mychy, a eurowizyjna okazja nadaje się jak... tak naprawdę każda inna.
Właściwie to nie ma co pisać o samym kawałku, bo wiadomo - haniebnie obrabowany ze zwycięstwa w 2019 przez jury, wyśmiany przez niektórych ze względu na joikowanie Freda Buljo... W większości przez tych, którzy nie wiedzą w ogóle, czym jest joik.
Tymczasem numer jest znacznie głębszy znaczeniowo niż może się wydawać niewprawnemu słuchaczowi. Na początek pozwolę sobie zacytować zdanie z polskiej Wikipedii: funkcją joika jest wyrażenie tożsamości osoby, miejsca lub zwierzęcia, identyfikacja przynależności klanowej, przekazanie wtajemniczonym intymnego portretu danej osoby. I jeszcze jedno, tym razem z angielskiej: in northern Sami areas, most joiks are personal, that is, tied to a specific person.
A tutaj obrazek z "żywiołami" każdego z członków zespołu:

Czym są wspomniane powyżej żywioły? Otóż, wedle przedchrześcijańskich wierzeń ludów Saami, ludzi chroniły żywioły, często animizowane.
W tym momencie przekaz utworu jest już chyba nieco jaśniejszy. "Spirit In The Sky" to nawiązanie do ludowej kultury Samów, a jednocześnie hymn na cześć walki o szacunek i godność, które należą się każdemu człowiekowi bez wyjątku.
Warto dodać, że samo "keino" to zniekształcona forma północnosamskiego wyrazu geaidnu oznaczającego drogę.
"Spirit In The Sky" to utwór magiczny dosłownie i w przenośni. I prawdopodobnie najmłodszy kawałek, który znajdzie się w tym (powstającym już od prawie 10 lat...) zestawieniu. I może Duncan miał fuksa i wygrał Eurowizję, a potem, za sprawą TikToka, nastolatkowie zaczęli się podniecać jego "aaaaaaaaaaaaaaaaa, jestem Sam Smith wannabe, mam sexy du*cię i nie jestem hetero" (żeby nie było, nie jest to w żadnym stopniu krytyka homoseksualistów - w końcu członek Keiino, Tom Hugo, jest gejem), ale to Keiino są moralnymi zwycięzcami. Mam nadzieję, że istnieje alternatywny wszechświat, w którym odnoszą sukcesy co najmniej na poziomie Måneskin, jeśli nie większe. Cieszę się też, że, pomimo tej haniebnej sytuacji na Eurowizji, nie poddali się i cały czas tworzą i koncertują

Post: #33

prz_rulez napisał(a):haniebnie obrabowany ze zwycięstwa w 2019 przez jury,

Ło jeżu, ileż można wałkować cały czas to samo? A może właśnie jury jest właśnie od tego, aby Eurowizji nie wygrywał taki kicz? Gdzieś tam naiwnie wolę myśleć, że ich osądy są pokierowane względami muzycznymi i akurat w tamtej edycji dali ku temu potwierdzenie przyznając najwięcej punktów osobie, która zaśpiewała swój kawałek kilka klas lepiej, niż ktokolwiek inny. A ten trzeci z Keiino fałszował na żywo i nie można tego ignorować. Właściwie tylko laska śpiewała na poziomie, nie do końca czysto, ale jej sekcje wokalne były najbardziej wymagające. A łysy po prostu robił swoje.

prz_rulez napisał(a):wyśmiany przez niektórych ze względu na joikowanie Freda Buljo... W większości przez tych, którzy nie wiedzą w ogóle, czym jest joik.

No to po kolei. Jołkowanie było śmieszne, bo było śmieszne. Tyle. Gdyby łysy nie stał się obiektem żartów, Norwegia nie dostałaby od publiczności nawet połowy tych punktów, które dostała. Pogódź się z tym, że większość ludzi zagłosowała na nich, bo byli zabawni, a nie dlatego, że...

prz_rulez napisał(a):numer jest znacznie głębszy znaczeniowo niż może się wydawać niewprawnemu słuchaczowi

Możesz mi wyjaśnić kogo obchodzi przekaz w dyskotekowym kawałku?

prz_rulez napisał(a):A tutaj obrazek z "żywiołami" każdego z członków zespołu:

Super jest to pokazane w teledysku, który niemalże dogonił swoją śmiesznością słynne "What Does the Fox Say?". Jeśli to nie była ich inspiracja, to naprawdę już nie wiem co.

Post: #34

prz_rulez napisał(a):przekaz utworu

Według mnie przekaz ma niewielkie znaczenie, jeżeli muzykę można o kant tyłka roztrzaskać. A tutaj pokusa roztrzaskania jest wyjątkowo silna.