Post: #98

Shackleton
//Zapomniałem o nim wczoraj//
No cóż, w tym czasie planowałem iść na Haxan Cloaka, ale go odwołali, więc poszedłem na scenę trójki coby żadna złotówka się nie zmarnowała. Nie wiem czego to kwestia, ale z trójki Blondes, Laurel i on, brzmiał najgorzej, trochę sztucznie, a momentami nużył. Gdyby nie rozładowany telefon i brak możliwości kontaktu, nie czekałbym do końca. 5/10
PS Pozdro dla pary, która zasnęła na jego koncercie w pozycji 69

I powrót do soboty:
Glass Animals
Nie chciałem poświęcać Glass Animals dla Metza, ani Metza dla Glass Animals. Tak wyszło,że poszedłem pod scenę trójki. To była jedna z większych pomyłek popełnionych przeze mnie. Muzycznie było bardzo dobrze, zagrali Black Mambo, zagrali Exxus, brzmieli jak mniej wyraziści Alt-J, ale po 10 minutowym staniu przy barierkach poszedłem pod ścianę i zająłem się telefonem. Pan wokalista na scenie poruszał się jak jakaś gwiazdka popu, wymachiwał nogami, rękami, włosami, czym się dało, wyginał się, pochylał, przechylał wraz z mikrofonem, a gdy raz na jakiś czas chciał jakiś męski ruch wykonać, wychodziło mu to gorzej niż klawiszowcowi Austry. Momentami miałem wrażenie, że flirtuje z gitarzystą (zwłaszcza gdy zaczęli grać do siebie na gitarze w odległości metra, bleh). I jeszcze muszę ich zlinczować za jeden z najgorszych tekstów ostatnich lat, najbardziej schematycznych i komicznych w rzekomym mroku - These creatures are vampires/they're killing for the night. A mogłem pójść na Metz... 5/10

Merchandise
Jeden z najbardziej żywiołowych koncertów soboty, wokalista cały czas skakał na scenie wykonując swoje przeboje, a gitarzysta po kilkunastu minutach miał koszulkę mokrą od potu. Trudno się opisuje kolejny gitarowy koncert, zwłaszcza gdy publiczność nie do końca przyjęła ich tak dobrze jak mogła, ale ja nie czułem się rozczarowany. 7/10

Jens Lekman
Byłem tylko na chwilę, gdy opowiadał kawał o Spidermanie, a potem wyszedłem po jednym utworze, bo było równie nieciekawie jak się spodziewałem. 4/10

Ta grupa z Tajlandii, którą wszyscy nazywali Solange
Poszedłem dla beki i siedziałem dla beki, wyglądali jakby się zastanawiali, co robią w takim odludziu na końcu świata, a ten dziwny tajski folk był dosyć zabawny 5,25/10

Mark Fell
W domu brzmiało lepiej, straszna łupanka, koszmar wręcz 3/10

Julia Holter
Po dwóch ewidentnie słabych godzinach, w końcu nadszedł czas na Julię. Poszedłem na nią jako odskocznie od gitar i do dziś się z tego cieszę. Już gdy weszła na scenę rozległy się brawa, a ona stanęła i po chwili spytała Why are you clapping? I'm just standing here, i haven't already started singing, co wywołało kolejny aplauz. Uroczy uśmiech Julii momentami zmieniał się w minę Matki Boskiej Ubolewającej, ale to mi nie przeszkadzało, bo show było magiczne. W pewnym sensie bisem je zepsuła, bo Goddess Eyes było moim wymarzonym zakończeniem (I can see you, but my eyes are not allowed to cry to jeden z najbardziej niezwykłych cytatów użytych w muzyce). Kontakt z publicznością miała świetny, a przedrzeźnianie okrzyku NjU SONG! dodało mu jeszcze więcej uroku 8,5/10 Na tamtą chwilę był to najlepszy koncert festiwalu.

Bohren und der Club of Gore
Miałem iść na Skalpel, ale wybrałem drugą opcję. Znowu przeczucie mnie nie zawiodło, bo Bohreny dały niesamowity koncert. Namiot był wypchany po brzegi (a może to kwestia studentów, którzy rozłożyli się na ziemi, podczas gdy wszyscy wokół się ściskali stojąc), więc nawet się nie pchałem, a zostałem przy bocznym wejściu. Instrumentalna mieszanka black metalu i jazzu nie miała prawa się udać, a jednak. Grobowy klimat rozszedł się po całym namiocie i wokół niego, czułem się jakby wewnątrz odbywał się seans spirytystyczny. 9/10

Rudi Zygadlo
Gdybym zobaczył go na terenie festiwalu, uznałbym, że jest studentem AWFu. Wyszedł na scenę w czarnych krótkich spodenkach i białym t-shircie (co bardzo przeżywały nastolatki stojące obok). Zagrał utwory z Tragicomedies, koncert był udany (+ lubię multiinstrumentalistów, a on do takich należał), jedyne ale mam odnośnie jego największego przeboju 'Melpomene'. Jakoś wydłużył, jakoś udziwnił, a końcowy efekt wyszedł znacznie gorzej niż na płycie. W gruncie rzeczy jednak nie ma się czego czepiać, bo wykonał to co miał wykonać, a przy reszcie nie kombinował i chwała mu za to. 7/10