Post: #93

AlunaGeorge
Sex sells. Aluna Francis doskonale o tym wie - wie również o tym, że na jej festiwalowe występy przychodzą ludzie by posłuchać, ale również by pooglądać. Mały spoiler: żadna z tych grup nie powinna być zawiedziona Pod scenę trójki przyszedłem około 20 minut przed koncertem, na której już czekał introwertyczny George ze swoją pokerową twarzą, z której nie dało się kompletnie nic wywnioskować. Był też perkusista, gitarzysta i facet od próby dźwięki (ONE ONE TWO TWO CHECK CHECK ONE TWO CHECK CHECK) i około 00:05 wszyscy zeszli ze sceny. W Saunie #3 zebrało się dosyć sporo ludzi (jak na fakt, że w tym czasie grała legenda) i koncert zaczął się punktualnie (Saferowi chyba powiedziałem, że spóźnili się o 5 minut, ale pomyliłem godziny rozpoczęcia, nevvermind). Gdy w końcu Aluna zaczęła wchodzić na scenę rozległy się gromkie brawa (po raz drugi, wcześniej dostał je pan sprawdzający stan nagłośnienia ), zapewne ze względu na strój - czarna marynarka rozpięta na całej długości, pod nią biustonosz, a niżej jedynie spódniczka tak kusa, że schylenie się tyłem do publiczności spowodowałoby jeszcze większą radość publiczności Koncert rozpoczął się od Just a Touch, przy którym już większość publiczności tańczyła lub przynajmniej podrygiwała, a po drugim utworze z ciała Aluny zniknęła marynarka Całe show brzmiało tak jak sobie wyobrażałem, lekko klaustrofobiczna dyskoteka, a głos Aluny na żywo jest jeszcze bardziej barwny niż na nagraniach. Nagłośnienie było całkiem niezłe, choć utwór poprzedzający największy przebój grupy zmienił się w bezkształtną masę, z której nie dało się odfiltrować ani wokalu, ani klawiszy, ani gitary, ani okrzyków publiczności, ani zupełnie niczego. W ciągu całego gigu były cztery petardy, które prawie rozniosły scenę - pierwszą było You Know You Like It, drugą Attracting Flies, trzecią dosyć niespodziewanie Lost & Found, a czwartą White Noise (podczas którego George pił wodę, hmmmmm). Poszczególne utwory przerywała wodolubna wokalistka, której własna woda nie wystarczyło i zaczęła pić napój perkusisty i gitarzysty. Dlaczego więc miałaby być negatywna ocena? Zakończenie godzinnego szoł po 30 minutach było jedną wielką pomyłką, zwłaszcza że jeszcze przez 15 minut publiczność biła brawa i wołała Alunę.
Ocena? Po namyśle 7,25 wydaje się najbardziej odpowiednia.

Co do setlisty: ta jest chyba najbardziej bliska ideałowi, choć nie kojarzę żeby coś było pomiędzy You Know You Like It a Attracting Flies

The Smashing Pumpkins
Poszedłem na nich około 00:50 i... zacząłem się nudzić już po 25 minutach. Dynie grały bez polotu, wszystko poprawnie, zapewne zgodnie z planem, ale brakowało w tym wszystkim iskry, która zapewne jeszcze przed kilkoma laty u nich wciąż płonęła. 5/10

Blondes
Poszedłem na ten koncert trochę od niechcenia - taka muzyka niespecjalnie mnie kręci. Jak się potem okazało - jedynie w warunkach domowych. Na żywo świetnie buja, pobudza do tańca, hipnotyzuje i wciąga. Migające światła, mocne basy, pokręcony rytm o takiej porze nawet najbardziej opornych z tych (p)obudzonych przekona do tańca. Najlepszy koncert dnia. 8/10

Laurel Halo
25 minut przed końcem Blondynów przeszedłem na scenę eksperymentalną,żeby sprawdzić jak Laurel Halo poradzi sobie na scenie. Było... gorzej. Jej skromność bez wątpienia jest wyjątkowa jak na wykonywaną muzykę, weszła na scenę w za dużym swetrze, z nieułożoną fryzurą i bez makijażu i mimo, że również skłania do tańca, to nie ma w sobie tej duszy, tego dziwnego magnetyzmu Blondes. Nie wyszedłem z tego koncertu zawiedziony, ale żałowałem że straciłem część Blondes. 6,75/10

The Haxan Cloak
Pewnie chciał wnieść litr wody hehehe, fuck Rojek, to miał być koncert dnia.


UL/KR
Najciekawszy polski debiut od czasów Niwei dumnie głosi książeczka festiwalowa. Dumnie i błędnie. UL/KR to grupa bez wątpienia oryginalna, ale mglistość tej płyty zakrywa niektóre atuty. Momentami jest monotonnie i zbyt przekombinowanie, a teksty zahaczają o grafomanię (No i masz tę swoją magię // Niż z Niemiec Wschodnich // Kąpiele w słodkim bagnie), ale mają momenty niezwykłe, do których zaliczam Anonim. Warunki koncertu były koszmarne. 35 stopni, żar lał się z nieba, a cały cień zajęty, ale przyszedłem. Było Głupio, było Po tak cienkim lodzie, było kilka innych utworów, ale - może z racji pogody - nic nie zrobiło na mnie wrażenia, ale uparcie czekałem na Anonim. I w końcu było warto - zrobił jeszcze większe wrażenie niż na koncercie. Wydłużyli, dodali trochę xxyyxx'owych dźwięków jako przerywników wersów i było świetnie. Szkoda jedynie, że tylko ten jeden utwór zrobił takie wrażenie. 5/10