Post: #116

Chyba niespodzianka teraz?

Grace Jones I'VE SEEN THAT FACE BEFORE (LIBERTANGO) 1981 Nightclubbing
w BTW od: 2011 (ale znałem duuużo wcześniej. Może nawet od lat 80-tych. Choć potem na lata zapomniałem, to fakt)


Tym razem nie koncertowa wersja, jak to zwykle staram się czynić, żeby uatrakcyjnić słuchanie (bo przecież wszyscy znają oryginały), lecz teledysk. Z pewnego konkretnego powodu: raz żeby porównać czy skontrastować z kolejnym przedstawianym tu numerem, dwa bo Grace Jones to nie tylko piosenkarka. To coś więcej: performerka, ikona stylu i kreatorka mody czy nawet fryzur. Dziś powiedzielibyśmy artystka multimedialna. Bardzo magnetyczna, zatrzymująca naszą uwagę postać.

Ten numer najbardziej kojarzy mi się z filmem "Frantic" Romana Polańskiego i przez to nawet często myliłem się, myśląc że piosenka jest z końcówki lat 80-tych, albo że film z początku tej dekady. Dla mnie w każdym razie jest to nierozerwalne połączenie, niepokojący nastrój utworu dobrze wpasowuje się w rwany, niespokojny rytm filmu. Oba te dzieła są faktycznie "frantic". Numer znalazł się także dzięki temu w BTW: w krótkim czasie, po ponad 10 latach przerwy, obejrzałem film 2,5 raza (za trzecim nie chciałem znowu oglądać, ale przyciągał mój palec do pilota i na reklamach na innym kanale wchodziłem na Frantica, przeciągając te fragmenty zdecydowanie poza długość reklam). Coś w tym filmie niewątpliwie jest, choć przecież sam początkowy pomysł jest prościutki (zamiana walizek). Po tym poznać mistrza, że z banalnej zajawki wyjściowej potrafi zrobić świetne dzieło?

Lubię Astora Piazzolę, w BTW go nie ma z raczej regulaminowych przyczyn, ale jak widać pojawia się tak czy inaczej duchowo. Nagrał ten numer w 1974, czyli wcale nie dużo wcześniej od Grace, ona zaaranżował to w charakterystyczny dla siebie, nietypowy sposób, łącząc tango z rytmami klubowymi, czy może nawet jakimś połamanym reggae. Był przebój, choć tylko na kontynencie, dla Anglosasów to chyba zbyt odległe od ich myślenia o muzyce dźwięki. Ale i tak wystarczyło to, by wywindować album z którego pochodził ten numer (zawierający w większej części przeróbki utworów innych wykonawców) również u nich do czołowej 40-ki zestawień sprzedaży, a ostatecznie zrobić z niego najlepiej sprzedający się krążek artystki.