Post: #97

Kate Bush BABOOSHKA 1980 Never for Ever
w BTW od: 2008


Pisałem, że Kate mnie przerażała w dzieciństwie. Tutaj co prawda raczej mogła onieśmielać epatowaniem seksualnością, ale ten hipnotyczny wzrok w wideo mógł wzbudzać dreszcze. Zaś gdybym znał tekst do tego kawałka, to on sam wystarczyłby żeby się bać. Ponieważ jednak nie znałem, przez lata był to dla mnie najbardziej przystępny, najfajniejszy do śpiewania i najbardziej piosenkowy numer wokalistki. Szczególnie refren zapada w pamięć.

O Kate już trochę pisałem przy poprzednich jej nagraniach w BTW. Tutaj nic się nie zmienia, mamy cały czas ten sam charakterystyczny styl i klimat, czyli rozbuchany aranżacyjnie pop, skomplikowany harmonicznie i z intrygującymi melodiami. Z racji na tytuł utworu rzecz jasna pojawiają się lekko rosyjskie klimaty w aranżacji czy nawiązania do prawosławnych cerkiewnych śpiewów.

Ciekawostka: na bezprogowym basie gra John Gibblin, ceniony muzyk sesyjny, którego będzie można usłyszeć w tej części BTW w jeszcze conajmniej jednym nagraniu.

Ciekawostka 2: jeśli nie liczyć kompilacji, była to pierwsza w historii brytyjskiej listy płyta nagrana przez "solowy żeński podmiot wykonawczy" (nie wiem jak to określić, ale wiecie o co chodzi: po prostu wokalistka pod własnym imieniem, nie wokalistka w zespole, czy innym tworze), która doszła do pierwszego miejsca sprzedaży. Singiel tamże był "tylko" #5.