Post: #55

Iggy Pop THE PASSENGER 1977 Lust for Life
w BTW od: ok. 2002-4. Ale numer znałem już pod koniec podstawówki

(Iggy nie czuł się chyba zbyt dobrze. Czy raczej - czuł się zbyt dobrze )

Człowiek, który może nie wynalazł (robił to już Jim Morrison), ale upowszechnił stage-diving. Człowiek, który biorąc pod uwagę ilość i liczbę używek, których próbował, powinien już dawno zejśc z tego świata. Człowiek o niskim głosie (trochę podobnym do Davida Bowie), widywany głównie z nagim torsem, przez co dziwnie wygląda w ubraniu . Zresztą - Bowie pojawia się tu gościnnie w chórkach (a także gra na całej płycie na klawiszach)!

Powiem szczerze, że mam pewien problem z tym numerem. Wynika on głównie z tego, że najczęściej słuchane przeze mnie wersje to covery w wykonaniu polskich zespołów. I zarówno sepleniący angielski Muńka, jak okropny angielski Grabaża, podobnie jak wersja Kultu, Big Cyca, czy paru innych zespołów - niespecjalnie mnie przekonują. Jak się doda do tego taką kwestię, że numer jest w sumie mocno nudny muzycznie (w kółko te 4 akordy, bez żadnego urozmaicenia) - to może zmęczyć jak się słyszy wersje koncertowe które się ciągną i ciągną. Ale wersje Iggy'ego jakoś dają radę. Tyle, że za słabo je pamiętam w powodzi wielu innych wykonań (podobnie mam z Glorią zespołu Them, która w ogóle się do BTW nie załapała).