Post: #27

Zrobiło się nieco ciężkawo. Na zakończenie roku 1974 lekkie orzeźwienie:

Lynyrd Skynyrd SWEET HOME ALABAMA 1974 Second Helping
w BTW od: ok. 1999 (znałem ofkoz dużo wcześniej. Na pewno znałem i lubiłem już jak oglądałem w kinie Forresta Gumpa w 1995/6)

(koncert z festiwalu w Oakland w 1977)

Lynyrdów już tu mieliśmy, ale to jest niewiątpliwie ich najbardziej sztandarowy przebój. I nie tylko ich, ale chyba w ogóle całego gatunku. Bo powiesz komuś: "southern rock", to z 80% odpowie: "Co takiego?". Zapuścisz "Sweet home Alabama" - odpowie: "A tak! Znam, kojarzę już co to!"

Po Freebird był to ich drugi przebój, pierwsza dycha w Stanach. Świetny, zapadający w głowę głóny riff, charakterystyczny drive, prosta i przebojowa melodia, refren który mógł zaśpiewać każdy - sukces murowany. Choć w Europie już nie tak wieki. Bardzo amerykański, bardzo południowy numer.

Zespół kontynuował swój zwycięski marsz jeszcze przez kilka lat. Aż do nagłego końca - w 1977, w czasie zapowiadającej się na wielki sukces trasy koncertowej za okazji nowej płyty, zespół wsiadł do samolotu, który jak się okazało nie miał zatankowanej wystarczającej ilości paliwa. Piloci próbowali lądować awaryjnie na polu, co skończyło się o tyle "dobrze", że nie wszyscy zginęli. Spośród członków zespołu - 3 osoby (z 10, w tym chórek), reszta odniosła mniej lub bardziej ciężkie obrażenia. Dopiero w tym wieku się dowiedziałem, ku swojemu zdumieniu, że zespół się potem pozbierał i od końcówki lat 80-tych gra nadal. Aczkolwiek mam co do tego mieszane odczucia. W sensie - czy powinni posługiwać się starą nazwą. Tak czy inaczej - wydali po powrocie 9 płyt (przed wypadkiem - 5), ale żadna nie była takim sukcesem jak te stare (chociaz ostatnie 2 radziły sobie bardzo dobrze).
I tutaj pewna złowróżbna sytuacja. Oto jak wyglądała pierwotna okładka ostatniej przed wypadkiem płyty zespołu:

Wskutek tragicznego wydarzenia, a także na żądanie wdowy po jednym z muzyków (na zdjęciu ogarniętym płomieniami) okładkę szybko zmieniono, wklejając inne tło. Ale przyznacie - pozostaje dziwny dreszczyk...

Ciekawostka: kawałek był odpowiedzią na 2 utwory Neila Younga: "Southern Man" i "Alabama", w których omawiał temat wciąż istniejącego rasizmu w południowych stanach. Zespół poczuł się osobiście dotknięty, a Ronnie (wokalista) stwierdził nawet, że "Neil chciał zestrzelić kilka kaczek, a wypalił do całego stada". Stąd w tekście słowa:
"Well, I heard Mister Young sing about her (o Alabamie znaczy się)
Well, I heard ole Neil put her down
Well, I hope Neil Young will remember
A Southern man don't need him around anyhow".
Ale tekst stał się przedmiotem innych kontrowersji. Bo w drugiej zwrotce mamy:
"In Birmingham they love the Gov'nor Boo hoo hoo !
Now we all did what we could do.
Now Watergate does not bother me.
Does your conscience bother you? (tell the truth)"
Tymczasem gubernator stanu był znanym konserwatystą, zwalczającym aktywistów protestujących przeciwko segregacji rasowej. A Birmingham było areną dużych zamieszek na tle rasowym i jednym z silniejszych ośrodków Ku Klux Klanu. Kwestia Watergate też była tu sporna: czy krytykują liberałów, którzy aferę wykryli, czy może miał inne znaczenie: prośby by nie oceniać całego południa podług jednej linii.

Ciekawostka 2: to kolejny numer, który się twórcy przyśnił, niemal w całości co do nuty . Konkretniej - Edowi Kingowi, basiście i gitarzyście zespołu (tu gra na gitarze).