Stevie Wonder THEY WON'T GO WHEN I GO 1974 Fulfillingness' First Finale
w BTW od: 2010
W zasadzie mogę tylko napisać: totalna miazga, wspaniałe nagranie, nie czytać, tylko słuchać. SŁUCHAĆ!
Rewelacyjny, podniosły, klimat, wzmacniany (jak by komuś było mało) przez gospelowe chórki. Fortepian, Głos, cisza i dźwięk (zresztą - Stevie gra tu absolutnie sam, klawisze, fortepian, wokal i chórki nagrał sam.
Dodam tylko - to smutne, dlaczego tak późno umieściłem to w Topie i dlaczego przez tyle lat nie miałem styczności z tym utworem... Bo jestem pewien, że znałem z dzieciństwa (nie wiem, może wersja George'a Michaela?), słyszałem ze 2 razy u Niedźwiedzia już w tym wieku. Ale częstotliwość zerowa, brak kontaktu z utworem, sprawiły że nie wiem nawet, czy znałem tytuł. Potem 2 zdarzenia: umieszczenie tego przez aaktta na jesiennej składance, gdzie wreszcie mogłem do woli słuchać i smakować. A także pogrzeb Michaela Jacksona. Całość oglądałem jednym okiem i uchem, gdzieś zerkając, raczej jako żałosne i kiczowate widowisko. Ale, kiedy Stevie pojawił się na scenie i odpalił ten numer (a także jeszcze jeden, plus krótką przemowę), było to tak przejmujące, tak szczere, tak poruszające, jakby był jedynym człowiekiem, który rzeczywiście ma świadomość, w czym bierze udział. Krótko mówiąc - uratował cały wieczór. Prawdziwa sztuka :oklaski: !
Mógłbym napisać coś więcej, ale zamieniam się w słuch. Polecam to samo. Gasimy światło i słuchamy.
Ciekawostka: Stevie był wtedy u szczytu popularności i mocy twórczych. W ciągu 4 lat zdobył 3 nagrody Grammy za Album Roku, w 1974, '75 i '77. W 1976 nie wygrał tylko dlatego, że nie wydał wtedy żadnej płyty, za co dziękował mu Paul Simon, zwycięzca w 1976 (w 1974 Paul zresztą też był nominowany, więc wiedział co mówi ). Za tą płytę Stevie tak w ogóle dostał aż 4 statuetki.
Muzyczny BTW część I.2 (1973-1982)
). Za tą płytę Stevie tak w ogóle dostał aż 4 statuetki.
