Post: #1

Dido zapowiada swój powrót na muzyczną scenę piątym studyjnym albumem w jej karierze. Album nosi tytuł "Girl Who Got Away" i pojawi się w pierwszym kwartale 2013 roku a promować ma go tytułowe nagranie. Podczas nagrywania płyty pracowała z takimi producentami jak: Rollo Armstrong, Sister Bliss, Lester Mendez, A. R. Rahman, Rick Nowels, Greg Kurstin i Jeff Bhasker.



Tracklista:


1. “No Freedom”
2. “Grl Who Got Away”
3. “Let Us Move On” (feat. Kendrick Lamar)
4. “Blackbird”
5. “End of Night”
6. “Sitting on the Roof of the World”
7. “Love to Blame”
8. “Go Dreaming”
9. “Happy New Year”
10. “Loveless Heart”
11. “Day Before We Went to War”



Deluxe Version

12. “Let Us Move On” (feat. Kendrick Lamar) [Jeff Bhasker Version]
13. “All I See” (feat. Pete Miser)
14. “Just Say Yes”
15. “Let’s Run Away”
16. “Everything to Lose” (Armin van Buuren Remix)
17. “Lost”
18. “No Freedom” (Benny Benassi Remix) [Bonus Track]

Post: #2

Post: #3

gra ładnie dopóki facet nie zaczyna gadać

Post: #4

Marek napisał(a):gra ładnie dopóki facet nie zaczyna gadaćIcon_sad

ja tam czekam na tą płytę jak i na oficjalnego singla "No Freedom".

Post: #5

Marek napisał(a):gra ładnie dopóki facet nie zaczyna gadaćIcon_sad

no właśnie, do drugiej minuty jest ok, ale później...
czekam na singla

Post: #6

Mnie tam Kendrick jakoś specjalnie nie przeszkadza ale trzeba lubić chociaż trochę hip-hop, ciekawe czy aaktt'owi się podoba?

Post: #7

ojej? co to za duet z piekła! Dido i Kendrick?
tzn. Kendrick nagrał w tym roku bardzo dobry album (choć ja osobiście nie szalałem), który przy okazji bardzo ładnie się sprzedaje i zaczyna powoli być wszechobecny, natomiast wydaje mi się, że Dido generalnie nie pasuje do hip hopowej stylistyki (tak, tak, pamiętam duet z Eminemem, ale to 1. był kawałek dla radia, 2. konwencja i stylistyka była nieco inna, bo to była jednak rapowa piosenka z wsamplowanym refrenem Dido)
w tym numerze najlepsza jak dla mnie jest partia Kendricka, który brzmi tu trochę jak krewniak Kanyego - dużo bardziej agresywnie niż można by się spodziewać, ale już ten pseudotriphopowy beat jak dla mnie psuje wszystko, bo zupełnie nie pasuje do łagodnej śpiewanej części Dido

Post: #8

kiedyś mi się w głowi nie mieściło jak Dido mogła udzielać się w STANIE... dziś mogę powiedzieć, że bardzo lubię Eminema w tym utworze!
początek tego nowego utworu jest rewelacyjny, mam nadzieję, że dam się na dobre przekonać do części dalszej. mimo, że hip-hopu nie trawię...

Post: #9

Post: #10

Post: #11

Dido wybrała "End Of Night" na kolejny singiel z płyty, powinien on trafić do sprzedaży 29 kwietnia.

Post: #12

Przesłuchałem całą płytę i jestem rozczarowany. "No Freedom" wygląda na najlepszy kawałek na albumie, później pewnie "Let Us Move On" i... "End of Night". Miało być eklektycznie, a jest nijako...

Post: #13

Płyta jest zaskakująco miła. Spodziewałem się czegoś przeciętnego, a znalazłem zbilansowany zestaw eleganckich numerów, z których 3-4 naprawdę wybijają się mocno w górę na czele ze świetnym "Go Dreaming". Płyta warta sprawdzenia, chociaż nie będzie to porażający kontakt. Niemniej, CO NAJMNIEJ na poziomie Stereophonics, Michale

Post: #14

saferłel napisał(a):Płyta warta sprawdzenia, chociaż nie będzie to porażający kontakt. Niemniej, CO NAJMNIEJ na poziomie Stereophonics, Michale Icon_biggrin

zależy dla kogo. Ja napisałem SWOJĄ opinię Dla mnie to jednak rozczarowanie, za dużo muzycznych wydziwiań (a "Go Dreaming" bardzo przeciętne )

Post: #15

W sumie nie dziwi mnie Twoja opinia. Ty wolisz "No Freedom", które jest najgorsze na płycie, a ja wolę wydziwiające "Go Dreaming" z elektronicznym, post-Faithlessowym pulsem i eterycznym klimatem. Piszesz, że jest "nijako", a to przecież brak udziwnień chyba wpłynąłby na nijakość tej pozycji.

Post: #16

Stereophonics bardzo mnie zawiodło przeciętnością, więc jak Dido jest na podobnym poziomie to nie słucham

Post: #17

Marek napisał(a):więc jak Dido jest na podobnym poziomie to nie słucham

jak nie posłuchasz, to się nie przekonasz

Jeśli Dido nagrała przeciętną płytę, to ja od tej pory będę chwalił przeciętniactwo i obojętność
Dido trochę eksperymentuje jeśli chodzi o dźwięki. Jest sporo elektroniki, ale nie brakuje też dawnej muzyki - balladowo-melancholijnej.
Początkowo też myślałem, że ta płyta nic lepszego niż "No Freedom" nie przyniesie, i to mnie bardzo dołowało, bo bardzo lubię wszystkie trzy poprzednie albumy tej piosenkarki. Z czwartą pewnie będzie podobnie. Trochę faktycznie może nudzi monotonny głos artystki, jeśli ktoś nie jest jego wielbicielem. Ale do samych piosenek nie można mieć zastrzeżeń.
Mój prywatny faworyt to "Blackbird" - takiej odsłony Dido jeszcze nie było, toż to prawie disco jedno z większych ożywień na tej spokojnej płycie jak to nie będzie na mojej liście przebój, to świat się kończy.
"Girl Who Got Away" to również udana kompozycja, typowy klimat didowy, ale nie jest kopią poprzednich singli. Przyjemne.

Marek napisał(a):gra ładnie dopóki facet nie zaczyna gadać

pod tym się podpisuje wszystkimi kończynami. Przez te wstawki utwór sporo stracił.

"End of The Night" nowym singlem? nie jest to najgorszy wybór, ale mógłby być lepszy - np. "Blackbird" albo "Go Dreaming" , które jest kolejną perełką na "Girl Whot Got Away" (zahacza nawet o synth-pop ) Ja to kupuję w 100%.
Jeśli porównywać Dido do którejś z polskich piosenkarek, to nie można nie dostrzec podobieństwa do Ani Dąbrowskiej, a "Sitting on the Roof Of The World" jest tego dobitnym przykładem, toż to jest żywcem wyjęte z Ani
Końcówka albumu jest troszkę słabsza, ale to nie zmienia faktu, że album jest udany i nie pozwolę mówić tu o przeciętności i piszę to obiektywnie, nie jako fan Dido

Post: #18

Tomekk napisał(a):gra ładnie dopóki facet nie zaczyna gadać
pod tym się podpisuje wszystkimi kończynami. Przez te wstawki utwór sporo stracił.

nie znacie się