LOST PROPHETS - WE BRING AN ARSENAL

O tym, że lubię Lostprophets pisałem już przy różnych okazjach wielokrotnie. Natomiast ostatnio nowe propozycje zwykle pozostawiały coś do życzenia. Nie tak żeby były to złe piosenki, ale zwłaszcza na dwóch pierwszych albumach zespół przyzwyczaił słuchacza do wielkich hitów. I teraz właśnie z takim super przebojem mamy do czynienia „We Bring An Arsenal” to według mnie murowany przebój lata. Szybka dynamiczna piosenka z chóralnymi przyśpiewkami w zasadzie od początku przypadła mi do gustu. Jakby zresztą mogło być inaczej skoro nawet w podtytule mojej listy na Mycharts widnieje „gunners”. Tak wiem, że ten refren to chyba nie na cześć zespołu z południowego Londynu, ale zawsze miło. Dla mnie skojarzenia są jak najbardziej jednokierunkowe, bo z powodzeniem taki refren mógłby stać się nieoficjalnym hymnem Arsenalu Londyn.

Może moją dzisiejszą radość zmąciła ostatnia wypowiedź Robina van Persie, bo jednak co by nie mówić to po raz kolejny okazało się, że nie istnieją już dziś w tym świecie żadne wartości. Jeżeli odejdzie to po prostu…. No może nie będę pisał co, ale mnie nie dziś obchodzi co robi Fabregas czy Henry, bo było nie było kibicuje się tylko jednemu klubowi.

THE SPRING STANDARDS - WATCH THE MOON DISAPPEAR

Jeżeli czytaliście mój ostatni wpis to już chyba wiadomo o co chodzi z The Spring Standards i skąd wziął się na mojej liście tan zespół. Dzisiejsza nowość „Watch The Moon Disappear” to propozycja tak dobra, że nie było sensu czekać i debiutuje od razu po zeszłotygodniowej piosence zespołu „Here We Go”. Muzycznie skojarzenia mogą być tylko takie, że to utwór w stylu Fleetwood Mac, a wokalistka Heather Robb śpiewa jak Stevie Nicks. Doskonała piosenka, która klimatem jest też zbliżona do niektórych utworów R.E.M. . To za sprawą fajnej aranżacji, w której nawet dla smyczków znajdzie się miejsce. Najbardziej podoba mi się moment, w którym Heather Robb zbliża się do barwy i takiej chrypki Stevie Nicks tak bardzo, że aż człowieka dreszcze przechodzą (dokładnie w 1:40 utworu). Więcej napisać się chyba nie da, bo po prostu trzeba posłuchać, a tak naprawdę radzę obejrzeć, bo teledysk naprawdę świetny. Nisko budżetowa produkcja, ale za to pokazuje co i jak jeśli chodzi o The Spring Standards. Ludzie mają luz i dobrze się bawią tym co robią. I to jak robią!!!