Tomasz Beksiński (ur. 26 listopada 1958 r. w Sanoku, zm. 24 grudnia 1999 r. w Warszawie) – dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz języka angielskiego. Był synem malarza Zdzisława Beksińskiego. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku. Na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach studiował anglistykę. Pod koniec lat 70. został dziennikarzem muzycznym i wkrótce stał się jedną z najbardziej charyzmatycznych osobowości wśród polskich prezenterów radiowych. Wybór drogi życiowej nie był dziełem przypadku – znany był wśród melomanów jako osoba posiadająca bogaty zbiór płyt, w czasach PRL niektóre z nich, pochodzące z zagranicy, były prawdziwym rarytasem. Zadebiutował na antenie radiowej w 1982 roku w audycji Marka Niedźwieckiego. Na początku współpracował z Programem II Polskiego Radia, gdzie od 1985 prowadził autorską audycję "Romantycy muzyki rockowej", popularyzującą głównie muzykę New Romantic. Równolegle prowadził "Klub Stereo", a następnie wraz z Tomaszem Szachowskim "Wieczór płytowy". Jego ostatnią audycją w Programie II był program "Czas na Rock". Po przejściu w 1991 roku do Programu III prowadził audycję z cyklu "Muzyczna poczta UKF" i "Trójka pod księżycem". Jego nocne autorskie audycje zyskały duże grono słuchaczy i status "kultowych", będąc starannie opracowanymi całościami słowno-muzycznymi. Pisał felietony oraz recenzje do czasopisma "Tylko Rock" oraz "Magazynu muzycznego". Od 1998 roku miał w "Tylko Rocku" stałą rubrykę pod tytułem "Opowieści z Krypty" gdzie drukowano jego felietony. Pisał również do czasopisma "Machina". Był tłumaczem języka angielskiego. Przetłumaczył wszystkie ówczesne filmy o Jamesie Bondzie, Harrym Callahanie i niemal całą twórczość filmową i telewizyjną grupy Monty Pythona oraz kilkadziesiąt innych filmów ("Milczenie Owiec", "Dzikość serca", "Rój", "Ktoś mnie obserwuje", "Robin Hood – książę złodziei", "Czas Apokalipsy", "Po tragedii "Posejdona", "Ptasiek", "Szklana pułapka", "Nie oglądaj się teraz", "Drakula", "Frankenstein", "Zabójcza broń", "1941", "Smętarz dla zwierzaków", "Wściekłe psy"). Tłumaczył również teksty piosenek takich zespołów jak The Cure, Devil Doll, Genesis, Marillion, Iron Maiden, King Crimson, Pink Floyd, The Doors, Ultravox, Joy Division, Lacrimosa, Depeche Mode i The Sisters of Mercy. Skłonności samobójcze przejawiał już od czasów młodości – w wieku lat 16 próbował popełnić samobójstwo poprzez otrucie gazem i zażycie środków nasennych. Dowodem obsesyjnego zainteresowania własną śmiercią jest również fakt, że w wieku lat 18 rozwiesił w rodzinnym Sanoku własne klepsydry, których wykonanie zamówił wcześniej w lokalnej drukarni. 24 grudnia 1999 roku popełnił samobójstwo zażywając znaczne ilości leków, wcześniej dwuznacznie zapowiadając je w pesymistycznie podsumowującym współczesną kulturę felietonie w piśmie "Tylko Rock". Wolą wyrażoną w testamencie przekazał wszystkie swoje płyty kompaktowe Programowi III PR, a posiadane obrazy autorstwa swojego ojca Zdzisława Muzeum Historycznemu w Sanoku.
Pamiętam programy w paśmie popołudniowym "Trójki", które urzekały starannością wypowiedzi, subiektywnym wyborem utworów, ale przede wszystkim niepowtarzalnym klimatem. Kilka lat temu "Trójka" zaprezentowała reportaż powstały ku pamięci Tomasza, który jednym przypomniał jego postać a innym pokazał, że ktoś taki kiedyś był. Nosił chyba tytuł jego najsłynniejszej audycji - "Romantycy muzyki rockowej". Myślę, że dobrze by było powtórzyć tę audycję...
Bo kto dziś prezentuje w radiu na przykład ten numer?
Moi magowie eteru
