Post: #1

Czas na coś rewelacyjnego:
Blindead -2010- Affliction XXIX II MXMVI


data wydania: 26 listopada 2010 (POL), 8 kwietnia 2011 (EU)
Wydawca: Mystic Production

Lista utworów:
1. "Self-consciousness Is Desire and" (muzyka: Blindead, słowa: Zwoliński) - 08:11
2. "After 38 Weeks" (muzyka: Blindead, słowa: Zwoliński) - 04:12
3. "My New Playground Became" (muzyka: Blindead, słowa: Zwoliński) - 06:05
4. "Dark and Gray." (muzyka: Blindead, słowa: Zwoliński) - 06:17
5. "So, It Feels Like Misunderstanding When" (muzyka: Blindead, słowa: Jakub Demiańczuk) - 06:05
6. "All My Hopes and Dreams Turn Into" (muzyka: Blindead, słowa: Zwoliński) - 07:59
7. "Affliction XXVII II MMIX" (muzyka: Blindead, słowa: Zwoliński) - 07:18
razem: 46:07

głosowanie do: 8 września 2011


Trochę o płycie:

Cytat:Kluczem do zrozumienia albumu jest jego koncept. Utwory spięte są swego rodzaju klamrą tematyczną, którą stanowi historia pewnej dziewczynki cierpiącej na chorobę psychiczną. Towarzyszymy jej od momentu poczęcia, o którym opowiada utwór otwierający album i wraz z nią przechodzimy przez „cud” narodzin, w którym paradoksalnie zaczyna się piekło. Dalej zapoznajemy się z lękami i pełnymi niepokoju myślami. Obserwujemy, jak poprzez nieludzkie traktowanie ze strony rodziców stopniowo popada w obłęd.
Oprawę graficzną przygotowała Katarzyna Sójka. Nagrania zostały zarejestrowane w gdyńskim studiu Sounds Great Promotion we współpracy z Kubą Mańkowskim. Prace nad płytą zostały udokumentowane krótkimi filmami które zostały opublikowane na oficjalnym profilu YouTube formacji. W plebiscycie "płyta roku 2010" według czytelników wortalu rockmetal.pl album zajął 3. miejsce.

Do płyty jest dołączone opowiadanie autorstwa Piotra Kofty, utrzymane w klimacie płyty i korespondujące z jej zawartością.
Jak widać, tytuły tworzą zdanie. A konkretnie dwa. Te cyfry rzymskie to oczywiście daty - 29.02.1996 (chyba? jakiś dziwny zapis) i 27.02.2009. Ale nie doszedłem jeszcze, co one znaczą. Może daty urodzenia i śmierci bohatera? (jesli to faktycznie 1996).

Skład:
Patryk Zwoliński – wokal prowadzący
Bartosz Hervy – instrumenty klawiszowe, produkcja, miksowanie
Mateusz Śmierzchalski – gitara, gitara basowa (utwory 2, 4), produkcja, miksowanie
Marek Zieliński – gitara
Piotr Kawalerowski – gitara basowa
Konrad Ciesielski – perkusja
Bartek Reszetar – kontrabas (utwór 1)
Maciek Lubieniecki – trąbka (utwór 2)
Paweł Smakulski – instrumenty klawiszowe (utwór 4)
Jan Galbas – wokal wspierający (utwór 3)
Kuba Mańkowski – produkcja, miksowanie
Katarzyna Sójka – oprawa graficzna

Po płytę sięgnąłem z ciekawości, ale nie licząc na za wiele dobrego (czy też raczej - owszem, dobrego, ale nie dla mnie), zainteresowany niesamowitymi ochami i achami już na temat dwóch poprzednich dwóch płyt formacji, a przy tej z kolei notką, że jest jeszcze lepsza. Tak z płyty na płytę czytałem o tym, że masakra i czad. No, ale myślę sobie - metal, jakiś sludge metal w dodatku ( kurde pierwsze słyszę ). Czyli pewnie jakieś ekstremum, któremu zapewne wypadnie przyznać, że jest świetne (jak Behemothy ostatnie dwa), ale zasadniczo na tym zakończyć słuchanie. A tu, przynajmniej jeśli chodzi o mnie - zaskok! Tego da się normalnie słuchać, a muza - czuję się powalony. W conajmniej dwóch kawałkach mnie rozgniotło. Może nawet różne legendy topowania typu Hypnos i SGM w tyle zostają.
Wokal kojarzy mi się z Antimatter momentami (bo tylko czasem wrzeszczy i tu też mi się kojarzy z Opeth pod tym względem), trochę z TOOLem (czyli metal, który jest melodyjny i da się go słuchać. No zasadniczo - nie metal prawie ). Klimat - z Floydami wręcz. Już po instrumentarium widać, że aranże są ciekawe i dużo jest grania melodyjnego (harczenia wręcz nie ma). Zasadniczo - rewelka! Będę się musiał przyjrzeć im bliżej.
A płytkę widziałem w sklepie i jest świetnie wydana, też chyba będzie trzeba dopisać do listy "do kupienia" (to już ze 100 będzie pozycji? ).
5 kawałków można posłuchać na myspace zespołu. Co do całości - ewentualnie proszę do mnie z pytaniami.

Post: #2

Miszon napisał(a):A tu (....) jeśli chodzi o mnie - zaskok! Tego da się normalnie słuchać, a muza - czuję się powalony.

przyznaję rację autorowi
właśnie słucham... i popadam z jednego powalenia w drugie........

Post: #3

A w jaki sposób się dowiedziałeś o tym zespole?

Post: #4

Ekhm... To było pytanie do Miszona...

Post: #5

Myślę sobie..... że to płyta konceptualna, nierozerwalna, nieczłonkowalna..... zupełnie jak moi wychowankowie, w jednej chwili się śmieją, a w drugiej skaczą z okna..... trzeba mięć oczy dookoła głowy..... i w takiej sytuacji jak wyżej ocenić, że czy właśnie wstali z łóżka i wyszli do ludzi, czy że wzięli ze sobą zeszyt, choć nie mają w nim ostatniej lekcję, mimo że na niej byli? A może, że przeklęli na dyżurze tylko 17 razy a nie 50, choć byliby do tego zdolni? Jak klasyfikować ich 1000 złych uczynków wobec jednego dobrego? Klasyfikowanie jest takie nieobliczalne, nieklasyfikowanie jest anormalnością nad otchłanią normalności.... Słucham z nieziemską przyjemnością, a muzyka kojarzy mi się z ulubionym Tool’em, chwilami Mogwai’em...... między utworem 4 a 5 zgasiłem papierosa o swoją rękę, uskok, zatrzymanie czasu i chwili, wszechczasu i nanosekundy, projekcja narodzin w kosmosie i hospicjum, gwałtu zbiorowego i baloników z lunaparku.....

Na chwilę obecną:

1. Affliction XXVII II MMIX
2. All My Hopes and Dreams Turn Into
3. So, It Feels Like Misunderstanding When
4. Self-consciousness Is Desire and
5. After 38 Weeks
6. Dark and Gray.
7. My New Playground Became

Post: #6

prz_rulez napisał(a):A w jaki sposób się dowiedziałeś o tym zespole?

Czytałem recenzje ich płytek w TRocku, każda coraz bardziej była chwalona. Ale że to raz w roku było, to nie skojarzyłem, że już kiedyś byli chwaleni .
A potem w Esencji było zestawienie 100 najlepszych polskich płyt (czy coś takiego) i tam były ich 2 płytki (wtedy jeszcze nie wydali tej), co mnie kompletnie zaskoczyło, bo mało tam było płyt, których ZUPEŁNIE nie znałem (nawet ze słyszenia, że takie istnieją).
A potem było to zestawienie nagród za zeszły rok i nominacja do Fryderyka za tą płytkę.

Listoholik - dobrze napisane, podobnie to odbieram. Ciężko klasyfikować kawałki, które tworzą w zasadzie jeden (nawet harmonicznie motywy pewne powracają). Mnie już napisałem z czym się kojarzy. Teraz tylko wzmacnia się wrażenie, że najbardziej z Antimatter (przez wokal. Chociaż jak ryknie to - ) i Floydami. Fajne jest też to, że nie walą jakoś stu solówek (w zasadzie to ich brak prawie!) czy innego szybkościowego nap...lania, ogólnie techniki używają bardzo "użytkowo", wybitnie jako środek a nie cel, wręcz minimalistycznie. Tylko czasem coś trzepną rytmem na 7, czy szybszym riffem.

Dodam, że oprócz opowiadania, do płyty powstały wizualizacje na koncerty, ilustrujące tą historię, a także teledysk do singla, utrzymany w klimatach tych wizualizacji. Po prostu - sztuka totalna.

Ja słucham już 2 tygodnie, praktycznie codziennie po kilka razy.

PS. Aha - teledysk tu:

Post: #7

1. After 38 Weeks
2. Affliction XXVII II MMIX
3. So, It Feels Like Misunderstanding When
4. Self-Consciousness Is Desire And
5. All My Hopes and Dreams Turn Into
6. Dark and Gray
7. My New Playground Became

Post: #8

PRzedłużam do po weekendzie, bo jutro wyjeżdżam, a na razie tylko 3 osoby (no bo ja to trzecia).