Post: #1

W ostatnich dniach kilka razy przeszło mi przez myśl, żeby założyć taki temat, ale nie chciałem wywoływać wilka z lasu. Jednak teraz, kiedy Putler ma już krew na rękach, nadchodzi kolejny trudny okres, którego konsekwencje stały się widoczne już kilka godzin po pierwszych zamachach.

Na wojnie się traci, ale na wojnie się też zarabia. Po perturbacjach gospodarczych związanych z pandemią, giełda znów zostaje wywrócona do góry nogami. Zbyt wiele rzeczy na rynku jest zależnych od Rosji. Najbardziej przyziemny przykład - na zakładzie mojego taty odwołano dziś dostawę trzech tirów sadzy. Nie pytajcie, nie znam się, nie wiem, co oni z nią później robią. Nie w tym rzecz, niech to będzie "produkt A". Przyjazd trzech tirów produktu A został odwołany, bo produkt A staje się dla zakładu bezużyteczny, jeśli nie dojedzie do nich również produkt B. Domyślacie się z jakiego kraju pochodzi produkt B?

Z resztą moja huta również wykorzystuje rosyjską stal, bo jest tania. Trudno mi, szaremu pracownikowi, przewidzieć jakie konsekwencje może przynieść ta wojna dla mojego pracodawcy, ale wiem, że może. I raczej nie będą to konsekwencje miłe.

Takie zależności są na każdym kroku. Kluby sportowe sponsorowane przez Gazprom i inne rosyjskie giganty - zrywają umowy. A to nadal kropla w morzu, bo mówimy tu tylko o kontraktach na reklamę. A co z produktami? Jak bardzo świat uzależnił się od rosyjskiego dobrobytu? Obawiam się, że wkrótce się przekonamy i okaże się, że uzależnił się za bardzo.

Ale ja się na gospodarce nie znam. Ja tylko wiem, że były zawirowania przez pandemię, a teraz będą jeszcze większe przez wojnę. Nie wiem, czy to było zamiarem Putlera? Szukam motywu, ale jedyny wniosek, do jakiego dochodzę, to taki, że staruszek chciał się raz jeszcze poczuć jak wielki tego świata. Ja wiem, nie on sam tym wszystkim steruje. Ale to on postanowił, aby historia zapamiętała go jako zbrodniarza. W jeden dzień stracił cały swój autorytet, który przecież miał, mimo wszystko. I stał się szaleńcem. Nie chce mi się jednak wierzyć, że ta wojna to jedynie kaprys, obłęd jednego człowieka. Jakie jest drugie dno?

Ukraina ucieka, a najbliżej ma do nas. I tutaj też nasz rząd dał się ograć w jakąś ruską gierkę. Jeszcze niedawno wysyłaliśmy wojsko na granice z Białorusią, aby nie przepuścić uchodźców. A teraz otwieramy drzwi na oścież. Oczywiście, ja też nie przepadam za Syryjczykami, ale jednak - i tam byli ludzie, i tu też są ludzie. Wyszła z tego trochę błazenada. Putlera pewnie bardzo to bawi.

Tutaj zakończę ten mój tok myśli. Jeszcze chciałem coś powiedzieć, ale zapomniałem. Jak przypomnę sobie, to napiszę. Nieco sobie ulżyłem mogąc podzielić się z Wami tym tekstem, ale... Nikt z nas nie wie, co przyniesie jutro. Przestałem się bać tylko o Ukrainę, zacząłem o cały ten chory świat...

Jadą czterej jeźdźcy, jadą