Post: #17

No a ja z uporem Manixa (kto go pamięta?) podaję kolejne miejsca na swoim topie. Teraz kolejna piąteczka.
20. When The Music's Over (SD)
Jak dla mnie to tym nagraniem próbowali stworzyć coś w stylu The end. Podobieństwa są wyraźne, długość utworu, klimat, szczególnie w początkowej części utworu. No i nie do końca się udało. Wyszedł utwór ciekawy (nawet bardzo), ale nie posiadający jednak siły poprzednika. Brak napięć dramatycznych, sama kompozycja jest jednak słabsza a i Morrisson nie wzniósł się na takie wyżyny jak tam. Ale utwór mimo swej długości ani przez chwilę nie nudzi.
19. Light My Fire (TD)
To dla mnie samego największa niespodzianka całego topu. Myślałem, że to będzie pierwsza trójka, a tutaj... Utwór ma zachwycające momenty, ale chwilami mnie nużył. Może dlatego, że znam go bardzo dobrze, chociaż poznałem (jak i całych Doorsów) dosyć późno. Pewnie bym trafił jeszcze później, gdybym nie dowiedział się, czyim coverem jest ten utwór uwielbiany wtedy przeze mnie w wykonaniu Feliciano.
18. Tell All The People (TSP)
Kolejny utwór, który podoba mi się nie za poszczególne elementy, ale za konstrukcję utworu, za kompozycję, za stopniowanie napięcia. A jeżeli coś bym miał wyróżnić, to bardzo dobrze zrobine wsparcie bocznych wokali i sposób aranżacji dęciaków.
17. The WASP (Texas Radio And The Big Beat) (LAW)
Świetne wejście, a potem utwór cały czas trzyma klasę. Perfekcyjnie spisuje się sekcja rytmiczna, pięknie dublowana przez klawisze. Zresztą w ogóle bardzo mocno akcentowane jest zgranie wszystkich elementów.
16. Ships With Sails (OV)
Zaczyna się jakby z zupełnie innej bajki. Coś z funku lub muzyki etnicznej, potem dochodzi delikatnie grająca gitara. Potem ta lekkość powoli zanika, muzyka się wzmacnia, aby wrócić do nastroju z początku. Piękny klimacik, chociaż na pewno nie nazwałbym go doorsowskim. Ale też nie na długo, bo następuje kolejne wzmocnienie. Może to nie jest nowatorskie, ale znakomicie zrobione.