Post: #5

Łał, podziwiam, że dajesz radę. Ja bym się chyba tymi płytami zanudził

ku3a napisał(a):no tak, na szczęście u mnie liczba przesłuchań nie ma nic do rzeczy .

Eee, nieee, w tym wypadku staram się stosować przelicznik ilość przesłuchań/na ile mi się podobało.

ku3a napisał(a):nie tak, że słucham, a tak naprawdę robię coś w pracy

Że też w ogóle cokolwiek robisz i Cię to nie rozprasza

Anyway, przesłuchałem trochę tego Shinedowna i utwierdzam się w przekonaniu co do dzisiejszej szeroko pojętej muzyki rockowej. Tzn. jest to solidne granie, ale mało w tym "typowej" przebojowości. Gdy sobie przypomnę np. lata 2003-2004, no to: Placebo - rozwala system, Evanescence - wtedy bardzo oryginalne brzmienia, Within Temptation - przebój za przebojem, Metallica - walnęli energetyczną bombą, Linkin Park - na "Meteorze" energia od pierwszej do ostatniej sekundy, a jednocześnie bardzo przebojowe, Guano Apes - "You Can't Stop Me" to dynamit, The Killers - chyba z najbardziej wkręcającą się płytą w ich karierze. I można by mnożyć te przykłady w nieskończoność. Być może w pewnym momencie masowo uznano, że nie ma co się starać o przeciętnego słuchacza i działać tylko dla "typowo" rockowej klienteli? Obecnie jeśli trafiam na przeboje rockowe, to głównie przez przypadek (jacyś wykonawcy klasy C pod względem popularności typu wysyłani Tobie Kitty In A Casket oraz Metalite) i w dodatku mam wrażenie, że one same powstały trochę przez przypadek, tzn. często reszta utworów z albumu jest w zupełnie innej stylistyce/nastroju/etc.

No, ale przynajmniej stylówy mają fajne