30 Fenech-Soler - Touch
Już sporo powiedziałem w ubiegłym roku na temat FS. Wyborne disco popowo rockowe granie z duszą!
29 Weirdo + Co - Count Me Out
Piosnka ma cosik wspólnego z twórczością weirdo. Jest to pierwsza część członu. Przydomek Co dodało formacji dostojności i spokoju. Melodia tego kawałka i emocjonalność jest niczym niezmąconą sielanką w porównaniu do wariactwa wariatów z weirdo.
28 Refs — Spotlight
Już w ubiegłym roku zagrali na nosie kasując w niebyt doskonały utwór Breeze. Do tej pory nie ma go na Internetach. Spotlight potwierdza, że mamy do czynienia z artystą wyjątkowym. Szczególnmie ujmuje mnie sposób śpiewania. Niby to dobrze znana soulowa szkoła, ale niektóre wokalizy robią gigantyczne wrażenie. Refs znów bawią się elektroniczną ścianą dzwięku i bujają prostymi środkami. Ale to charakterystyczne zawodzenie po kilku przesłuchaniach naprawdę uzależnia – pod warukiem ,że się da szansę tej niepozornej i prostej piosence. Odkryć można znów skarn.
27 Kidepo - Water
To miłe wiedzieć, że rośnie pokolenie czarnoskórych wokalistów, którzy posiadają warunki wokalne ponadprzeciętne do tego stopnia, że do pewnego momentu nie wiedziałem, że to murzyn. Water przywołuje zalety z Refs czyli potężne umiejętności wokalne pokazane w bardzo fajny sposób. Trzeba jednakowoż zwrócić uwagę, że to jest poza tym niezwykle udana i pełna emocjonalności piosenka bardzo solidnego ambitnego popu. Zaśpiewana i zagrana jest w taki sposób, jakby to była ostatnia piosenka świata. Czapa z głowy!!!
26 Young Dreams - Cells
Cells jest kolejnym dowodem, że Young Dreams jest zespołem wybitnym. Tych dowodów nagromadzili już tak dużo, że Wysoki Sądzie proszę o to, by zwolniony z obowiązku bycia zespołem wybitnym został Foo Fighters. Pop, który nie chce być popem. Fleet Foxes na bani – ktoś kiedyś napisał w recenzji. Cells jest kolejnym dowodem, że pora na innych – młodszych. Poezja muzyki pop. [/color]