Tryb drzewa | Tryb normalny

AKT! · 02.01.2015 07:20 PM

najlepsze utwory 2014.

"shh", after school 25.
piękne koreanki na swoim drugim japońskojęzycznym krążku pokazują reszcie świata jak robić pierwszorzędny taneczny pop

"this is not about us", kindness 24.
oniryczna triphopowa kołysanka oparta na niebanalnych jazzowych samplach i ujęta w metaliczny bit

"get up", young fathers 23.
hymniczne electro okraszone plemienną rytmiką i nade wszystko freakowym podejściem do materiału spod znaku blackalicious

"rental love", lake street dive 22.
organiczna ballada mieszająca ze sobą country i gospel najwyższej próby, a przywodząca na myśl najlepsze momenty późnych dixie chicks

"do it again", röyksopp & robyn 21.
nadzwyczaj udana redefinicja brzmienia szwedzkiej piosenkarki i norweskiego duetu -- doskonale wyprodukowany electropopowy banger

"funknroll", prince 20.
hiphopowy bit, funkowy sznyt, rockowa energia, a wszystko podszyte nowoczesnym soulem i zaskakująco współcześnie brzmiącą elektroniką -- najlepszy numer księcia od czasu "black sweat" z 2006 roku

"the motherload", mastodon 19.
tak bezpośrednio przebojowo jak w "the motherload" mastodon nie brzmiał jeszcze nigdy -- świdrujące, wielowarstwowo ułożone stonerowe gitary budujące kawałek sprawiają wrażenie psychodelicznego wiru, zupełnie takiego jak w czołówce jednego z filmów hitchcocka

"cleopatra", weezer 18.
weezer w formie -- grupa przypomniała sobie jak grać na gitarach i pisać perfekcyjnie przebojowe, a zarazem nienachalne refreny, a robią to przy tym z takim urokiem, jakby znów mieli po dwadzieścia lat

"violence", andy stott 17.
kolejny krok w świadomej kreacji nawet bardziej klaustrofobicznego brzmienia -- przejmująca duszna ballada ze względu na nietuzinkowe podejście do melodyki plasująca się w pół drogi między dub techno a mechanicznie minimalistyczną jazzową awangardą

"dripping down", east india youth 16.
w najbardziej przestrzennym numerze na swoim tegorocznym krążku east india youth na swój sposób wskrzesza ducha animal collective -- przełamując "dripping down" na dwie części, bawi się brzmieniem i konwencją

"colfax avenue", the delines 15.
poruszająca historia trącająca te same struny muzycznej wrażliwości, co najlepsze kompozycje nurtu nashville sound przełomu lat 60. i 70.

"the lord's favorite", iceage 14.
pod punkowym płaszczem znajdziemy silnie countrujący rytm i bluesowego ducha skrzętnie inwigilującego każdy zakątek utworu -- całość podkreśla błądzący w ekspresyjnym transie wokal eliasa bendera rønnenfelta

"shake it off", taylor swift 13.
"haters gonna hate", ale to taylor swift po raz kolejny jest górą; jej popowy debiut zaakcentował wszystko to, co w jej muzyce najlepsze -- szczerość, młodość i spontaniczność

"hideaway", kiesza 12.
kanadyjskiej piosenkarce udało się bezbłędnie połączyć nową brytyjską scenę house'ową z możliwie najciekawszymi muzycznymi zabiegami europejskiego eurodance'u i zamknąć całość w niezwykle chwytliwej popowej piosence

"love never felt so good", michael jackson 11.
jeden z najlepszych utworów w katalogu jacksona nareszcie doczekał się oficjalnej wersji; uwspółcześniony aranż timbalanda nie tylko nie ujmuje wokalom jacksona magii, ale podkreśla atmosferę przełomu lat 70. i 80., jednocześnie nie trącając myszką; tytuł mówi wszystko -- takiego jacksona słucha się wyłącznie z rozkoszą