Post: #7

Ktoś na RYM-ie (zresztą nasz rodak) napisał: Miała być dobra dyskoteka, a jest podpieranie ścian. I tak to niestety się jawi. Kawałki są zbudowane na kilku dźwiękach, w kółko zapętlane, w prostym metrum i nienadające się do jakichś większych hulanek. Pierwszy wyrywający się ku oryginalności numer to "Touch", ale cała jego akrobatyka rozpięta na ponad 8 minut odbywa się w ślimaczym tempie. Singiel to najlepsza rzecz na płycie, która zawstydza zgromadzonych wokół niego towarzyszy. Im dalej las, tym ciemniej. Takie "Beyond" czy "Motherhood" z trudem bronią się przed przewijaniem, ale nawet gdy przy tytule pojawia się jakieś znane nazwisko, to nie możemy oczekiwać się zbyt wielu emocji (zaciągające ospałym r'n'b "Lose Yourself" czy wyjęczane przez wokalistę The Strokes "Instant Crush"). Album bez ikry, bez wigoru. Kompletnie inaczej wyobrażałem sobie ten LP