Post: #14

To znaczy chciałem napisać, że trzeba powiedzieć A jak:

Aerosmith DREAM ON 1973 Aerosmith
w BTW od: ok. 2003

(wersja z 1991, z orkiestrą pod dyrekcją Michaela Kamena, z okazji specjalnego koncertu na 10-lecie MTV, Świetna wersja!)

Pamiętam ten zaskok, jak pierwszy raz to usłyszałem. Zdaje się, że Kostrzewa to puścił w Trójkowym Expressie, nie zapowiadając cóż to będzie, ale anonsując że może dla niektórych niespodzianka. Dla mnie była . Na początku coś mi świtało brzmieniowo ale nic, potem czułem że coś dzwoni ale nie wiedziałem gdzie. I dopiero około 3:30 olśnienie: Aerosmith! Bo o ile głos Stevena przez te prawie 30 lat kiedy pierwszy raz tego posłuchałem zmieniły mocno dragi, sex i alkohol (zespół to zdaje się jeden z klasyków wcielania w życie hasła "sex drugs and rock'n'roll ), to tego charakterystycznego melodyjnego wrzasku nie sposób było nie rozpoznać/pomylić z kimś innym. No i mylił mnie z początku też ten klawesyn, czy co tam jest. Nie miałem wówczas pojęcia, że Aerosmith zaczynali tak wcześnie. I to była bardzo miła niespodzianka. Na szczęście trzymałem rękę na pulsie (a raczej na klawiszu "record") i nagrałem wówczas ten kawałek .
Jakoś rok później wykorzystał go Eminem w swoim hicie i teraz już niestety nie mogłem się pochwalić że znam zespół w ich pierwszym przeboju, bo znali to niemal wszyscy (choć niektórzy mówili słysząc oryginał: "o! Eminem!").

Ciekawostka: Zaraz po wydaniu kawałek nie dał zespołowi już ogólnokrajowej sławy, ale stał się wielkim przebojem w okolicach ich rodzinnego Bostonu. Dopiero przy reedycji w 1976 była pierwsza 10-ka na Billboardzie.

Ciekawostka 2: Steven Tyler twierdził w wywiadach, że to jedyny kawałek na debiucie, gdzie zaśpiewał swoim "prawdziwym" głosem. Na pozostałych, nie będąc pewnym jak zostanie przyjęte taki wokal, śpiewał niżej, bardziej w stylu wokalistów soulowych.