Post: #7

Nie, absolutnie się z tobą nie mogę zgodzić. Teledyski kiedyś były mi bardzo bliskie. To był mój kontakt z danym artystą. Historia opowiedziana za pomocą muzyki i jego samego. Nawet zwykłe studyjne ujęcia dobrze na mnie wpływały. Miło było zobaczyć znajomą twarz w akcji, kilka lat po ostatniej płycie, w nowym image'u itd. Nie czuję zbyt dużej więzi z ''pustymi'' videoklipami - szczególnie w przypadku moich ulubieńców. Oczywiście mogą być udane, nie przeczę. Ale zawsze po obejrzeniu takiego dzieło myślę sobie: "Szkoda, że ich tam nie było....ee co mówisz?....tak, tak, fajne, fajne, ale jednak szkoda, że nie pokazali się ani na chwilę''.
Oczywiście inną kwestią jest to, że te ''puste klipy'' to jakby domena ostatnich lat. Przynajmniej bardziej nasiliły się w przypadku grup, na które ja chciałbym zwracać największą uwagę. Również samo istnienie obrazu pod piosenkę jest teraz czymś zdewaluowanym. Nie ma tej magii. Wszystkie te czynniki powodują, że na takie ''last Living'' patrzę z umiarkowanym uśmiechem.